* Ξεκινάμε από το γκρίζο, αυτό που κάνει την λογική και την φροντίδα να σταματούν την χαρά και τον ενθουσιασμό... Aυτό σκίασε την μέρα μου... πότε έγινα λογική;;; Πότε φίλτραρα εγώ τα συναισθήματά μου με σκέψη και περιμένω το ίδιο από τους άλλους ;;; Γιατί σήμερα η ανησυχία μου σκέπασε κάθε άλλη αντίδραση;;; Αν αλλάζα τους ρόλους -αν ξέχναγα τα δεδομένα "μου"- και εγώ το ίδιο θα ένοιωθα, πανευτυχής... Ευτυχώς με την εκπαίδευση χρόνων άλλα λέει το στόμα και άλλα το μυαλό... Τώρα αισθάνομαι τυχερή για αυτό ... Θα με μισούσα αν με την αντίδρασή μου σκίαζα την χαρά...
* Τα λάστιχα του Twingo θέλουν άλλαγμα ... ΟΛΑ ... ο επιστήμονας δεν πίστευε ότι άντεξαν πάνω από 120000 km και μου έκαναν τη χάρη να αυτοκτονήσουν τόσο ευγενικά. Εγώ πάλι θα προτιμούσα να άντεχαν άλλα 100000 χιλιομετράκια και ας έκαναν και λίίίίίγο κρότο ... Τώρα τον κρότο θα τον κάνει η κάρτα ... ταπ.
* Εμείς οι ... "καλλιτέχνες" περνάμε καλά στις πρόβες! Τόσο, που χωρίς να το καταλαβαίνω στο τέλος της μέρας βλέπω ότι άφησα το γκρι και την ρουτίνα πίσω. Το μυαλό φαίνεται να διαγράφει τα μικρά και μεγάλα καθημερινά. Άλλωστε τώρα προστέθηκε και η πρόκληση, ο ρόλος ... χιχιχι ... ε, ναι την πέτρα του σκανδάλου προσπαθώ να παίξω (δύσκολο γιατί όπως όλοι ξέρουμε είμαι ήρεμος και πράος χαρακτήρας).
* Ο Blogger κάνει νούμερα, πάλι (ταπ;)
Σύνολο; :-) Δύσκολο, μάλλον θετικό πάντως at the end of the day!
night night [να μάθω το κείμενο, να μάθω το κείμενο, να μάθω το κείμενο]
Ξύπνησα στις 6 αντί στις 7 (ε, ναι το ξέχασα να αλλάξω και τΑ ξυπνητήρια, υπέθεσα ότι θα το κάνουν οικειοθελώς σαν τον υπολογιστή), είχα ξεχάσει (επίσης) να αγοράσω καφέ με αποτέλεσμα να πιω μόνο έναν πριν βγω έξω, κάποιος είχε κλείσει το Twingo μου και περίμενα μέσα στο κρύο για να ξεκινήσω ΚΑΙ με έπιασε λάστιχο στο δρόμο για το Ίδρυμα (με δυσκολία κατάφερα και έφτασα μέχρι το parking) ...
ταπ;
Έχω την αμυδρή εντύπωση ότι είναι μία από ΕΚΕΙΝΕΣ τις μέρες ... Τις μέρες που το σοφότερο που έχεις να κάνεις είναι να επιστρέψεις σπίτι και να κλείσεις τα μάτια για μην κοιτάς ούτε το ταβάνι ... Θα κάνω ότι δεν το κατάλαβα όμως ... σιγά, συμπτώσεις ήταν, μια χαρά ξεκίνησε η εβδομάδα μου.
Καλημέρα!!! [μμμ... φυσικά ξέρω να αλλάζω λάστιχο* για αυτό ΔΕΝ θα το κάνω!]
*Έμαθα στην Λεβεντογέννα, πριν από πολλά πολλά, πολλά χρόνια ... Μέσα στον ήλιο του καλοκαιριού και με συμβουλάτορα τον κολλητό μου που δεν είχε αμάξι και θεωρούσε απαράδεκτο να μην ξέρω να αλλάζω λάστιχο ... Μου έμαθε λοιπόν με το δικό του, ιδιαίτερο στυλ διδασκαλίας. Αγόρασε ένα τριπλό, ενισχυμένο φραπεδάκι για τον ίδιο, ένα μπουκάλι νερό για εμένα και κάθησε στην σκιά για να μου δίνει συμβουλές. Από μακρυά, δεν ακούμπησε καθόλου αμάξι ... Μας πήρε λίγο παραπάνω αλλά και εγώ έμαθα και αυτός έχει μια καλή ιστορία να λέει στο βαφτιστήρι μου ... Και επειδή ξέρω πια ότι αν χρειαστεί μπορώ να το αλλάξω ... παίρνω αμέσως τηλέφωνο να έρθει κάποιος επιστήμονας να το κάνει!
Update 1100: Περισσότερη ώρα παίρνει να παραπονεθείς από το να αλλάξεις το *u!^@$-λάστιχο ... Ε, καλά τώρα, δεν εννοώ να το αλλάξεις προσωπικά -προσωπικά, να είσαι εκεί όσο το αλλάζει αυτός που ευγενικά προσφέρθηκε εννοώ !!!
Τα κείμενα της Διεθνούς Αμνηστίας για την έναρξη του Forum σχετικά με την διαχείρηση του διαδικτύου στην Αθήνα, ήρθαν την κατάλληλη στιγμή (blogme.gr). Όταν όλοι αναρωτιόμαστε πόσο ελεύθερο είναι / θα έπρεπε να είναι το δίκτυο.
Καφές νούμερο 1, θα αποφύγουμε τα blues της ημέρας (νομίζω), ξύπνημα κεφάτο (αλλά ας περιμένουμε τον Νούμερο 2 για πιο σίγουρα), οι πρώτες κάρτες ήρθαν εχτές (και το δέμα νούμερο 1 :-)), το τηλέφωνο ήδη ξεκίνησε να χτυπάει (να θυμηθώ να βάλω μύνημα στον τηλεφωνητή: "Drinking coffee No. 1, please call when safer") και κάποιος "φίλος" έκανε την βιβλιογραφία του και την άφησε πρωΐ πρωΐ στην οθόνη μου ... χχχχμμμμφφφτ :
"The secret of staying young is to live honestly, eat slowly, and lie about your age." Lucile Ball
“It takes a long time to grow young.”Pablo Picasso
"Age is strictly a case of mind over matter. If you don't mind, it doesn't matter." Jack Benny
"With mirth and laughter let old wrinkles come." William Shakespeare
"And in the end, it's not the years in your life that count. It's the life in your years." Abraham Lincoln
"A diplomat is a man who always remembers a woman's birthday but never remembers her age." Robert Frost
"Inside every older person is a younger person - wondering what the hell happened." Cora Harvey Armstrong
"Old age isn't so bad when you consider the alternative." Maurice Chevalier
ταπ! Συνήθως μέρες πριν, μέρες μετά με ενοχλεί ο άλλος ένας χρόνος που μου προσθέτουν χωρίς να με ρωτήσουν αν είμαι έτοιμη. Εφέτος λέω να απέχω από τα συνηθισμένα και να απαντήσω στην μέρα (και τα αστειάκια των φίλων) με την προσέγγιση που άρεσε σε εμένα :
"I'm sixty years of age. That's 16 Celsius" George Carlin
Ε-μα! (Mental note: Να ψάξω να βρω την μετατροπή για να ξέρω αν βολεύει!)
Καλημέρες !!! [στο εργαστήριο μου ετοιμάζουν τούρτα-έκπληξη, κρυφά όπως και εγώ το έκπληξη-look, ελπίζω να την σκέφτηκαν με την ... Swiss έννοια του όρου!]
******************************* Disclaimer : Προσεκτικά με τα comments, η KV, το Al Dente και η Menhir AE δεν αναλαμβάνουν ευθύνες για τυχόν παρατράγουδα.
Δημήτρηδες, Μήτσοι, Μίμηδες (whow αυτός ο πληθυντικός με σκότωσε), Τζιμηδες, Τζιμάκοι, Μήτροι, Δήμητρες, Μιμίκες ... πολύ μου αρέσουν οι μέρες που λες ένα χρόνια πολλά και εισπράτεις 10 χαμόγελα όπου και αν βρίσκεσαι! Τις βρίσκω κεφάτες και χρωματιστές! Σαν να έχουν την δική τους δυναμική και ενέργεια.
Χρόνια Πολλά στους εορταζόμενους λοιπόν (θυμήστε μου αν ξεχνάω κανέναν εδώ γύρω), καφές νούμερο 3, πρόγραμμα light για σήμερα (ή έτσι θέλω να ελπίζω) και έτοιμη για τους 25οC που προέβλεψε η Swiss-ΜΥ !
Ete indien (με τους τόνους του ;-)) στην pretend, ίσως από τις ωραιότερες εποχές να είναι κανείς εδώ. Ανοικτοί ουρανοί, καλή θερμοκρασία και χρώματα. Έντονα κίτρινα και κόκκινα μέσα στο πράσινο και το μπλε!
S'wonderful!
Καλημέρες!!! [shopping therapy το βράδυ κάποιος να μου κρύψει την κάρτα]
* Darth στην ερώτηση που έκανες η απάντηση είναι μαύρο και η ημερομηνία για το countdown είναι officially πλέον 01/01/08. @ 1510Mind the GAP Λοιπόν, για να δούμεανκατάλαβακαλά: Ας πούμε ότι ο Πονοκέφαλος κάνει googling(λέμε τώρα γιατί θα πρέπει να του ορίσουμε το Google, first) ... και βλέπει ότι έγραψα κάτι με το οποίο δεν συμφωνεί και θεωρεί ότι τον προσβάλλει (λέμε τώρα, γιατί αποκλείεται να προσβληθεί επειδή έγραψα ότι η γη γυρίζει, απλά καταλαβαίνει τον βαθμό της ασχετοσύνης μου)
ΑΛΛΑ
δεν το βλέπει στο δικό σπίτι. Το βλέπει στο Καμηλόσπιτο ή το Βελγόσπιτο ... [σιγά μην βάλω link, χα!]
Τότε καλά κάνει και κυνηγά τον Καμηλιέρη και την Γυριστρούλα, έτσι;;; Υπάρχει προηγούμενο ... Έτσι διδάσκουν οι αρχές. s'Wonderful ... ταπ.
Ενέργεια: Maxed out (ούτε αμφεταμίνες να είχα πάρει... λες να πρέπει να ξεκουραζόμαστε τα ΣΚ;;; Και πότε θα κάνουμε όόόλα τα άλλα που δεν προλαβαίνουμε όόόλη την εβδομάδα;;;),
Διάθεση: Φαινομενικά άψογη (λες να μας πείσω όλους;;;),
Αλεπουδάκια(Γαλλώδι&Ινδένιος&ο-Τεχνικός-της-σιωπής): Απορημένα (ότι και να λένε, φοβούνται για το μέλλον ... είχαν ξεσυνηθίσει τα meeting που διακόπτονται για έντονη συζήτηση;-) και το σημερινό όλο ενέργεια (καφέ και κουλουράκια) δίωρο τους έπεσε βαρύ, για να μην μιλήσω για την ενέργεια που μου βγήκε στο εργαστήριο ... πατ!),
Υπόλοιπα Εργασίας : Όλα όσα δεν έκανα εκείνες τις δύο πρώτες ώρες το πρωΐ ... μετά ανέλαβε η agenda!
ΚV: Ready για Τουρτούρι-session!
Καλησπέρες!!! [θέλω να γίνω σκηνοθέτης στη θέση του σκηνοθέτη]
0051: Καμπανέλης τελικά σήμερα ... Το δεύτερο έργο. Ζωντανή ατμόσφαιρα, οι ώρες κύλησαν πολύ ευχάριστα στο "σπίτι" μας στη Γενεύη (ναι, υπάρχει και σπίτι και τι σπίτι! ξέφυγα) ...
Είχα χρόνια να "δω" την αυλή του ... πολύ μου άρεσε ο Ιορδάνης ... Tυπάκος. Γλυκός και αληθινός τυπάκος (το υποκοριστικό επειδή τον συμπάθησα και μόνο). Πολύ μου άρεσε που ήξερε πως γίνανε τα άστρα ...
Παρουσίαση αύριο στις 830... μμμμ ... ναι, ΝΑ τι δεν είχα γράψει στην agenda!
48 ώρες ξεκούρασης μπορεί να κάνουν θαύματα ή ... απλά να αλλάξουν την διάθεση ... Το άδειασμα του μυαλού, η Σαββατιάτικη έξοδος, οι παραπάνω ώρες ύπνου, η ζεστασιά του (καθαρού yet γεμάτου ασιδέρωτα (!)) σπιτιού, τα πολύωρα τηλεφωνήματα, η αλλαγή παραστάσεων, ο καφές έξω, έτσι χωρίς πρόγραμμα, ο καφές μέσα, με την κουβέρτα-προστασία στα πόδια ...
Όπως και να έχει, είχα μέρες να ξυπνήσω έτσι κεφάτη και με τόση ενέργεια. Καφές νούμερο 3 -ΧΩΡΙΣ τον θόρυβο της αναστύλωσης του Ιδρύματος (ευλογημένη βροχή;;;)- χαρά και εργασία και μέσα σε 2 ώρες αισθάνομαι ότι έχω κάνει περισσότερα απ'όσα έκανα συνολικά την προηγούμενη εβδομάδα! Ήήήήή ... έτσι (θέλω να) πιστεύω;;;;[Από τις τύψεις που δεν έκανα απολύτως τίποτα επικοδομητικό αυτό το ΣΚ ;-) Μπορεί σε λίγο να ανακαλύψω ότι ήμουν απλά υπερνθουσιώδης! which would not really surprise anyone... will it?]
Βροχή, συννεφιά και μία εβδομάδα που στο ξεκίνημά της προβλέπεται γεμάτη και ... γιορτινή (no, not the blues ... yet!)
Καλημέρες !!! Καλή Εβδομάδα [γυαλιά ηλίου ΜΟΝΟ σαν accessoire και κέφι!]
Καφές νούμερο 5 (ή 6;;;), οι Σαββατιάτικες εξωτερικές "δουλειές" τελείωσαν και ... home (sweet hοme) με μουσικούλα και αρκετή ενέργεια (που χάνεται όλη αυτή η ενέργεια τις ... "καθημερινές" ;;; ταπ;). Έχω βάλει στόχο να φτιάξω σε ένα απόγευμα στο σπίτι-με-το-μενίρ όλα όσα δεν προλάβαινα τόσο καιρό (φυσικά δεν φτάνει ένα απόγευμα, με παραμυθιάζω για να μην το βάλω κάτω). Καφεδάκια λοιπόν, χαρά και εργασία και ... μεταξύ πολλαπλών μουσικών επιλογών που σίγουρα θα προβλημάτιζαν πολλούς καλούς ψυχολόγους, το ραδιόφωνο (οι παλιές αγάπες είναι πάντα στον παράδεισο...). Pretend-BBC η πάγια επιλογή στην pretend και έπεσα πάνω στα tech news (για τα οποία ξεχνάω αυτόματα οποιαδήποτε μουσική επιλογή ως γνήσια gadget maniac. Υπάρχει μόνο μία ακόμα λέξη που θα μπορούσε να με κάνει να προσέξω μία τέτοιου είδους εκπομπή ακόμα περισσότερο ;-) ). Ξέφυγα ... (ε, ναι είχα θέμα for a change) ...
Το ενδιαφέρον παρουσιαστή και ακροατών μονοπώλησε ένας καθρέφτης. Παλιά ανακάλυψη, ε;;; Όχι (κατά την γνώμη μου, ούτε καν καινούρια, έχουν γραφεί παραμύθια και παραμύθια για το θέμα, βιβλία, έχουν γυριστεί ταινίες...) Ξεχάστε όλα όσα ξέρατε για τους καθρέφτες. Αυτός έχει προσωπικότητα. {Απόλυτα διεστραμμένη αλλά προσωπικότητα}. Λοιοιοιοιοιπόν, το συγκεκριμένο καθρεφτάκι (όπως λέμε τερατάκι) λέγεται persuasive mirror και στόχος του -κατά τους κατασκευαστές του- είναι να σε πείθει να ακολουθείς ένα πιο υγιεινό και "ευεργετικό" τρόπο ζωης ... lifestyle motivator ... {ΧΑ-χαχαχαχα και ταπ}
Ξυπνάς ένα πρωΐ ή ... όχι και τόσο πολύ πρωΐ αφού είναι ΤΟ πρωΐ-μετά-το -προηγούμενο-βράδυ και το προηγούμενο βράδυ ήταν clearly ένα από ΕΚΕΙΝΑ τα βράδια. Αποφεύγεις το φως, πατάς το κουμπί της καφετιέρας στο δρόμο για το μπάνιο, ρίχνεις λίγο νερό στο πρόσωπό σου και κοιτάς ασυναίσθητα στον καθρέφτη. Ασυναίσθητα/συνειδητά όπως κάνετε όόόόλοι κάτι τέτοια πρωϊνά -εσείς, εγώ απέχω από την συγκεκριμένη φαντασίωση, δεν θέλω εφιάλτες το βράδυ- ο καθρέφτης είναι μέρος του ritual της αποτίμησης της ζημιάς : H γνωστή τόσο -έφαγα -τόσο -ήπια -τόσο -κάπνισα -τόσο -δεν -κοιμήθηκα => μια -χαρά -φαίνομαι -αναλογικά -(χαμόγελο) -το -άτιμο -μπράβο -μου kind οf evaluation.
Ξεχάστε το αυτό. Ο συγκεκριμένος καθρέφτης-motivator είναι "διπλής προβολής". Δίπλα στην καταταλαιπωρημένη -αγγουροξυπνημένη εικόνα του πρωϊνού μετά το προηγούμενο βράδυ, προβάλει και την εικόνα που θα έχετε σε 10 χρόνια ΑΝ συνεχίσετε με το ίδιο lifestyle ... Ως εκπαιδευμένος high tech σπιούνος πέρασε το βράδυ του μετρώντας πόσες φορές ανοίξατε το ψυγείο και τι πήρατε από μέσα, πόσα τσιγάρα ανάψατε, πόσο κινηθήκατε, πόσο κοιμηθήκατε, αν ασκηθήκατε αρκετά, κλπ κλπ κλπ κλπ (ο κατάλογος ατελείωτος) ... Πέρασε το βράδυ του καταγράφοντας κάθε σας κίνηση και προσθέτοντας ρυτίδες, κιλά και άσπρες τρίχες στην εικόνα σας ... Τράβηξε από την μίζερη βάση δεδομένων που τον συνοδεύει όόόλες τις επιπτώσεις κάθε σας ενέργειας και τις προβάλει δίπλα/πάνω στην σημερινή σας εικόνα. Τα καλά νέα είναι ότι κρατάει στατιστικά. Αν δηλαδή την επόμενη το βράδυ κοιμηθείτε στις 9 έχοντας πρώτα κάνει 232 χιλιόμετρα στον διάδρομο και έχοντας φάει την καρδιά ενός μαρουλιού (βιολογικού), αφαιρεί μια άσπρη τρίχα.
Ένα έχω να πω εγώ : Όταν ονειρευόμουν μικρή τα χρόνια μετά το 2000, φανταζόμουν ότι τεχνολογικά θα γνωρίσουμε ένα καινούριο κόσμο ... τον έβλεπα όμως λαμπερό, με τα LCD screens του να σε παίρνουν όπου εσύ θέλεις να ταξιδέψεις και τα ρομποτάκια του μέλλοντος να σου λύνουν τα χέρια (ή άντε να σε βοηθάνε να παρκάρεις)... Σε καμμία από τις παιδικές μου φαντασιώσεις δεν γινόταν ο καθρέφτης της κακιάς μητριάς (αυτός δεν ήταν ;;; μπερδεύω τα παραμύθια) μπαμπούλας-τιμωρός-εκφοβιστής... Σε καμμία από τις παιδικές μου φαντασιώσεις δεν είχα φανταστεί ποτέ ότι θα ήθελα τόσο πολύ να κλωτσίσω ένα μηχάνημα ! Μotivator;;; ΧΑ, το μόνο motivation που θα μπορούσε να μου δημιουργήσει ένα τέτοιο χαζομηχάνημα θα ήταν να το κάνω το πρώτο μηχάνημα που πραγματικά χρειάζεται ψυχοθεραπεία!
Καλησπέρες [γλυκήτατο απόγευμα-πριν-το-πρώτο-σκορπιοparty, καλού κακού κρατάτε ΚΑΙ την καρδιά ενός μαρουλιού στην έξοδο σήμερα!]
Το Ίδρυμά μας το αγαπάνε ... παρόλο που είναι παλιό (totally 70's) στέκεται μια χαρά στα πόδια του, το προσέχουν και το ανακαινίζουν σε τακτά χρονικά διαστήματα ... Το βάφουν, αλλάζουν / εκσυγχρονίζουν τις διάφορες εγκαταστάσεις, προσθέτουν, αφαιρούν, ανανεώνουν ... Βάζουν φυτά ανά εποχή, κρεμάνε καινούρια διακοσμητικά στην καντίνα (να τονίσω ότι πάντα είναι κάτι που το θέμα του έχει να κάνει με έντομα ή θα με πείτε κακιά;), αλλάζουν τις πινακίδες, το καθαρίζουν εξαντλητικά, φροντίζουν να δείχνει ζωντανό ...
Ε, σιγά μην δεν πρόσεχαν ότι η πρόσοψη του κτηρίου έδειχνε γερασμένη ... Ανανέωση λοιπόν από χτες, lifting ... Lifting στο μπετόν, το γυαλί και το μέταλλο ... Εργαλεία (μακάρι να έπιανε το bottox): Βαριοπούλες, τρυπάνια, σφύρες και ό,τι άλλο κάνει θόρυβο ... πολύ θόρυβο. Τόσο, που να μην μπορείς να ακούσεις τι σκέφτεσαι (αν σκέφτεσαι, δεν είναι και προϋπόθεση) ... χχμμμμφφφτ ...
Παρασκευή απόγευμα και το αποτέλεσμα είναι ήδη φανερό: Ένα μισομαδημένο κτήριο γεμάτο από ενοίκους on the edge ... ΑΝ δεν είχα τόσο (μα τόσο) πονοκέφαλο, θα ήταν σχεδόν ενδιαφέρον να παρακολουθήσω την απίστευτη μεταστροφή: σε ένα χώρο που η ατμόσφαιρα είναι πάντα φιλική, οι πάντες περιφέρονται με θολωμένα δολοφονικά βλέμματα που διακόπτονται μόνο από σπασμωδικές κινήσεις... Και επειδή εμείς είμασταν στο κέντρο του κυκλώνα (μοιάζει να σκάβουν σταθερά κάτω, πάνω και δίπλα από το γραφείο μου εδώ και ένα 8ωρο), νομίζω ότι είναι ώρα να κυρήξω και επίσημα την έναρξη του Σαββατοκύριακου.
Καλησπέρες [Depon, ασπιρίνες μέχρι και prozac απαραίτητα και ας λείπει ο Πονοκέφαλος!!!]
Ηθικό Δίδαγμα για τον Καμηλιέρη: Την agenda την σιχαινόμαστε όταν μας καταπιέζει ΑΛΛΑ έχει και τα θετικά τις. ΑΝ πχ κάποιος είχε φροντίσει να την ανοίξει ΚΑΙ να σκεφτεί, η συγκεκριμένη επανάσταση (γιατί περι επανάστασης πρόκειται) θα γινόταν το καλοκαίρι που λείπει ο κόσμος (ή τον Σεπτέμβρη που έλειπα εγώ τουλάχιστον!) Ή στην δική μας agenda θα έλεγε επανάσταση slash διακοπές... Να ΠΟΥ χρειάζεται...
Καφές νούμερο 6 και διάλειμμα από το τρέξιμο της μέρας. Τίποτα ιδιαίτερο -όχι όπως αυτό που θα έχουμε στο τέλος του μήνα- αλλά τρέξιμο ... Εκείνο και το άλλο και το άλλο που παίρνουν επιτέλους μια σειρά στην λίστα και καμμιά φορά -αν είναι τυχερά- τα τελειώνουμε, αλλιώς τα ξαναβάζουμε κάτω κάτω! Το παράξενο με την λίστα είναι ότι δεν τελειώνει, όπως και η agenda, δεν αδειάζει ...
Όπως δεν αδειάζει και ο κατάλογος με τα post σε limbo. Στην αρχή ήταν 1-2. Δεν τα ανέβασα γιατί ... μμμμμ ... δεν ξέρω γιατί. Κάποια μου φάνηκαν πολύ προσωπικά (χα...) και κάποια απλά μου φάνηκαν "κάπως" (κάπως βαριά, κάπως άσχετα, κάπως φορτισμένα, κάπως περίεργα). Τις τελευταίες εβδομάδες τα limbo posts αυξήθηκαν επικίνδυνα (και τα posts posts μειώθηκαν)... Κάποια από αυτά ανέβηκαν ετεροχρονισμένα, κάποια άλλα είναι εκεί και περιμένουν [όπως η agenda -μουλωχτά]! Το παράξενο είναι ότι ενώ με τα post που έχω ανεβάσει δεν ξανασχολούμαι μετά το τελευταίο σχόλιο, αυτά που είναι σε limbo-state με ενοχλούν ... με προκαλούν να ξανασχοληθώ μαζί τους, με προκαλούν γενικότερα ... χχχμμμφτ ... Μάλλον είναι ώρα να τα εξαφανίσω! [Nα τα σβήσω για να πάψουν να με κοροϊδεύουν] Season cleaning και στο AlDente και ... ανάγκη για ανανέωση γκαρνταρόμπας ;;;;; Θα δείξει!
Ένα χρόνο μετάπερπατάς και φωνάζεις και παίζεις (με τα παιχνίδια σου και ... όλους μας). Έχεις ήδη κοριτσίστικη όψη μέσα στο μωρουδίστικο ροζ (καμμιά φορά μου φαίνεσαι κιόλας κοκκέτα). Άποψη, πείσμα, περιέργεια και ανεξάντλητη - ανεξάντλητη ενέργεια (κατά την μαμά σου, δεν παίρνουμε το παιδί από το μαιευτήριο αν δεν μας διαβεβαιώσουν ότι δεν έβαλαν μπαταρίες λιθίου). Και κάτι ματάκια αχόρταγα, killer χαμόγελα και αγκαλιές για όποιον αντέξει ...
Δύσκολο που δεν είμαι εκεί σήμερα (Ελπίζω να θυμάσαι αυτά που λέγαμε στις πρόβες με το κερί, και ότι μια κυρία σβήνει τα κεράκια με την μία και ποτέ, μα ποτέ δεν τα μετράει ... oopps δεν το λέγαμε σε σένα αυτό) Θα'θελα να ήμουν μαζί σας έτσι, ίσα για να δω τον ενθουσιασμό στα ματάκια σου και να εισπράξω ένα ακόμα υγρό, μωρουδίστικό φιλί (ξέρεις εσύ, από αυτά που δεν μοιράζεις εύκολα !)...
Καφές νούμερο 3, σκοτάδι ακόμα, μουσικούλα και η επανεκκίνηση αργή. Όμορφα αυτά τα διαλείμματα, μόνο που η επιστροφή κουράζει ... Χρειάζεσαι μερικά δευτερόλεπτα (ή psec -εξαρτάται) για να μπεις σε ΣΚ-mode και 3-4 μέρες για να αποφασίσεις ότι δεν είναι ψέμματα, επέστρεψες και πρέπει να προσγειωθείς. Ε, καλά τώρα, θεωρητικά μιλάμε πάντα. Αυτά συμβαίνουν όταν έχεις την ελευθερία του να αποφασίσεις μόνος χωρίς την μουλωχτή-agenda. Όταν η agenda μιλά παύουν αυτόματα κάτι τέτοια δημοκρατικά!!!
Καλημέρα, Καλημέρα [έφερα τον καιρό από την άλλη pretend; μπουφανάκι απαραίτητο τα γυαλιά ηλίου σπίτι]
Όσο για το ΣΚ :-) ... λογοδιάρροια (!), άνετη-χαμογελαστή ατμόσφαιρα, ένα super-σοφρίτο, χορός με 80's (άντε μέχρι 90's) αντί για τα latin-κάτι, printout and Co. και τελευταία εικόνα ο σταθμός ... πολύ μου άρεσε τελικά αυτός ο σταθμός με τον άγγελό του! Το λάμα μόνο την είχε κοπανήσει ... σνιφ ;-)
Ο Τουρτούρις είναι ένας γλυκήτατος -αφελής (;) - χιονάνθρωπος που ξεκινά το ταξίδι του για τον Βόρειο Πόλο (μέσω Παταραγωνίας, είχα ξεχάσει το παιχνίδι του Τριβιζά με τις λέξεις;-)) καθώς φεύγει ο χειμώνας και κινδυνεύει να λιώσει. Έχει υποσχεθεί στο κορίτσι να μην λειώσει...
«Ο Χιονάνθρωπος και το κορίτσι» το παιδικό του Ευγένιου Τριβιζά θα παιχτεί στην γλώσσα του και στις γλώσσες που μιλά η pretend : Ελληνικά /Γαλλικά /Ιταλικά /Αγγλικά. Μία παράσταση, 4 γλώσσες, η επιλογή της γλώσσας θα γίνεια ανάλογα με τη σκηνή και πρέπει να ομολογήσω ότι μου φάνηκε ΠΟΛΥ ταιριαστό.
Δεν ξέρω πως ακριβώς θα μπορέσω να συμμετάσχω (όπως όλοι μας πιστεύω ακράδαντα ότι έχω μία Καρέζη μέσα μου... ;-) βαθιά ... ταπ), ενδιαφέρομαι περισσότερο νομίζω για τους "δευτερεύοντες" ρόλους, τους "εικαστικούς", της λεπτομέρειας, αυτούς που δεν απαιτούν να σταθείς απέναντι από ένα ακόμα κοινό ... Σίγουρα όμως ότι θα κάνω καλή παρέα με τον Τουρτούρι ακριβώς επειδή είναι αντιδραστικός τύπος και δεν πιστεύει τους Κίτρινους ανθρώπους και τους Ψωνιστούς ανθρώπους (χαχαχα εκεί σίγουρα μου ταιριάζει ένας ρόλος) που του λένε ότι ο Βόρειος Πόλος δεν υπάρχει ...
Καληνύχτα [ξαστεριά]
* Με "ι", παράξενο μου φάνηκε και εμένα ! Είναι όμως ό Τουρούρις ή ο Τουρτούρι;;; χχχμμμφφτ
Come on KV, chin up You DO know better than that, έτσι;;;
Μην δίνετε σημασία, όπως λέει ο Καίσαρας(όχι θα έχανα ευκαιρία να διαφημίσω το χτεσινό σου post στους χιλιάδες αναγνώστες μου), δικά μας είναι τα blog ότι θέλουμε τα κάνουμε!
... πυκνή, πηχτή, υγρή, δροσερή ομίχλη... Παντού, ακόμα ... . {Ομίχλη όπως αυτή που -για εμένα τουλάχιστον- καλύπτει τα νέα τις τελευταίες μέρες και δεν με αφήνει να καταλάβω ποιος, τι και γιατί ... ή πως. Πως αυτή τη φορά θα είναι διαφορετικά.} .. ... προμήνυμα χειμώνα ή η αρχή του;;; Τα φύλλα πάντως άργησαν εφέτος να σφραγίσουν την εποχή. Έχουν πάρει το κατάλληλο χρώμα, έχουν σχεδόν πάρει την κατάλληλη κλίση (!) αλλά το καθυστερούν ! ταπ. . {και όσο καθυστερούν τα φύλλα τόσο καθυστερούν και τα άλλα του χειμώνα, τα όμορφα...} . Καφές νούμερο 4, ασπιρίνη νούμερο 2 και πορτοκαλάδα (ψιλογριπούλα, από αυτές που σε πιάνουν για το παράπονο και μόνο). Χτες δεν μπορούσα να συγκεντρωθώ στο γράψιμο γιατί με τύφλωνε ο ήλιος, σήμερα δεν πρέπει να έχω παράπονο, έτσι;;;
Καλημέρα -Καλημέρα [ομπρέλλα άχρηστη πουλοβεράκι όμως απαραίτητο, στο 3 ο θερμοστάτης]
Ωραία τα shows, ο κόσμος, το τρέξιμο και τα buzz αδρεναλίνης ΑΛΛΑ μόλις ο θόρυβος τελειώσει (ή τέλος πάντων σταματήσει για λίγο ;-) ), τίποτα καλύτερο από μια Κυριακή-του-καναπέ -και -της -εφημερίδας ! Και του τηλεφώνου, και του βιβλίου, και του σπιτιού που έμενε παραπονεμένο τόσες μέρες...
Καφές νούμερο 2, καιρός ... μμμ ... ακόμα να ξημερώσει, ταπ, βροχερό τον περιμένω πάντως, το χαρτομάνι στην τσάντα (από την Παρασκευή) και έτοιμη !!! Μετά από περισσότερες από 24 ώρες εκούσιας απομόνωσης περιμένω πως και πως να με χτυπήσει το δροσερό αεράκι στο δρόμο για το Ίδρυμα! Έτσι, για να έχω ξυπνήσει εντελώς όταν δω στην μουλωχτή-agenda τι θα έπρεπε να κάνω αλλά δεν έκανα γιατί κράταγα τον καναπέ ζεστό (προς το παρόν, προσποιούμαι ακόμα ότι δεν θυμάμαι, γιατί να μου χαλάσω την βόλτα;)
Καλημέρα- Καλημέρα! Καλή εβδομάδα [Αντηλιακό στην αποθήκη μπουφανάκι για την πρωϊνή βόλτα απαράτητο]
;-) Καφές νούμερο 6 ή 7 (τους διπλούς τους μετράμε διπλούς;;; τότε 7 ή 8 ή ...9;;;), λίγη νύστα και σπίτι ... Πολύ μου αρέσει που είμαι σπίτι σήμερα το βράδυ ! Μου έλειψε ! Ή που το έχω κάνει πολύ Zen τελικά (χαχαχα χάλια είναι) ή που με ταλαιπώρησα τις προηγούμενες μέρες ... Ταλαιπώρησα δεν είναι σωστή λέξη γιατί παρόλο το άγχος και το τρέξιμο, το διασκέδασα ... Καταπόνησα ... μπα ... ούτε αυτό τελικά, μια χαρά πέρασα!
Το show στο Ίδρυμα πήγε καλά, περισσότερο από καλά ;-)))) Ελβετική ακρίβεια (μα 11 ομιλίες από τις 9:00 μέχρι τις 12:00 και ... να τελειώσουν στις 12:00;;; ακριβώς;;;; αποτελεσματικότατο το μαστίγιο, να το θυμάμαι ...), οι καλεσμένοι μας ευχαριστημένοι απέδωσαν τα μέγιστα με ομιλίες-πυροτεχνήματα το απόγευμα, το αμφιθέατρο ασφυκτικά γεμάτο όλη μέρα, τα pretty-woman-χαμόγελα των παρευρισκόμενων αλλά και των "σοφών" η επιβεβαίωση. Η βραδυά μας τελείωσε με ένα super (super) δείπνο και ... αρκετό alcohol.
Highlight ??? Δυσκολεύομαι να διαλέξω ... Στο επιστημονικό μέρος του show, θα παρακάμψω το Γαλλώδι μου που έδωσε ΤΗΝ καλυτερότερη ομιλία από τους "μικρούς" που είχαν την τιμητική τους το πρωΐ. Το δικό μου βραβείο πάει στον κοντά στην σύνταξη συνάδελφο που κράτησε με τον ενθουσιασμό και την απίστευτη δημιουργικότητά του το κοινό με κομμένη την ανάσα και γουρλωμένα μάτια για ακριβώς 45 λεπτά, ενώ αμέσως μετά άρχισε να κάνει εκείνος τις ερωτήσεις!!! Που πρόσεξε την ομιλία κάθε "μικρού" και είχε για όλους ένα καλό λόγο ή μια συμβουλή. Που ήξερε πότε πρέπει να είναι επιστήμονας και πότε ευγενικός καλεσμένος. Που ήταν με μια λέξη, λαμπερός ... αυτό. Στο ... καλλιτεχνικό μέρος του show, θα παρακάμψω το καταπληκτικό χτένισμα της Fanny που ήταν καλυτερότερο την δεύτερη μέρα ;-)))) (και είμαι σίγουρη, έκανε διαφορά μόνο σε εμένα!). Θα παρακάμψω επίσης τους απίστευτους σταφυλοχυμούς που κόστισαν όσο και τα εισητήρια των καλεσμένων, τις καλυτερότερες σοκολατονοστιμιές που έχω φάει στην pretend (και μην ξεχνάτε, η μπάρα είναι ψηλά εδώ, πολύ ψηλά) και τον απίστευτο σερβιτόρο που πήρε την πρωτοβουλιά να συστήσει με κάθε επισημότητα και την τέλεια γαλλική προφορά του το beef Wellington προσωπικά στον κάθε καλεσμένο... Κρατάω τον λύκο που έγινε αρνάκι. Έναν από τους καλεσμένους μας που είναι (παγκοσμίως) φόβος και τρόμος των οργανωτών για την παραξενιά του και τις απίστευτες εκρηκτικές αντιδράσεις του σε τέτοιες περιπτώσεις... Που έχει φύγει (με πολύ θόρυβο) από τέτοια shows αν πχ δεν του άρεσε το δωμάτιο ή δεν τον υποδέχτηκαν με την μεγαλοπρέπεια που περίμενε ... Σε εμάς ο λύκος έδωσε το δικό του παράλληλο show με τα αστεία και τα σχόλιά του και κράτησε την μπάρα και στο κέφι ψηλά. (και ... άσχετο (;), μου εκμυστηρεύτηκε φεύγοντας ότι ... ήταν η πρώτη φορά που σεβάστηκε τον χρόνο που του είχε δωθεί για να μιλήσει γιατί ήξερε ότι η υπεύθυνη για το show ήταν Ελληνίδα... χιχιχι ... όπως η πεθερά του!!!)
Όσο για σήμερα ... ξύπνησα νωρίς και ξεκουράστηκα μαζεύοντας μήλα!!!!! ;-) Τίποτα καλύτερο όταν είσαι εξαντλημένος από το να περάσεις την μέρα σου κάνοντας κάτι τόσο πολύ διαφορετικό και μάλιστα με θέα την pretend και λάφυρο όχι μόνο τα μήλα αλλά ... και τον δροσιστικότατο χυμό τους!
Καληνύχτες!!! [αύριο βροχούλα;;; who cares??? ευκαιρία για χουζούρι πριν ξαναρχίσει το τρέξιμο]
Άσχετο: έχοντας μεγαλώσει σε πολυκατοικίες και έχοντας σαν μόνη επαφή με την φύση τα καλοκαίρια στο νησί (όπου όπως είναι γνωστό το ψηλότερό δέντρο είναι ο μαϊντανός), ακόμα και τώρα, μετά από τόσα χρόνια σε χώρες που η φύση είναι πολύ πιο κοντά στις πόλεις, αισθάνομαι λίγο σαν την Ντάλια (ε, ναι, όλα τα παρακολουθώ!): φοβάμαι να μαντέψω τι δέντρο έχω μπροστά μου αν δεν δω το φρούτο ... Πως να το εξηγήσεις αυτό στους ανυποψίαστους pretendιανούς που σοβαρά σε ρωτάνε την άποψή σου για το τάδε μανιτάρι που φυτρώνει δίπλα στο δέντρο-αίνιγμα (κάτι μεταξύ αχλαδιάς και κοκοφοίνικα) ;;; χμμμμφφφτ ... Από αύριο πρέπει να προσθέσω στα ΘΑ και μαθήματα γεωπονικής για dummies.
Ώρα pretend 00:48 ... η μέρα ξεκίνησε στις 5:30, τελείωσε πριν λίγο. Καφές νούμερο 3 (σοβαρολογώ ... ταπ) .
Οι συνεδροκαλεσμένοι μας πιθανά κοιμούνται μακάρια. Δεν μας ξέφυγε κανείς (ώστε να παίζει την ψυχή στα αεροδρόμια Darth), πετάξαν στα σύννεφα, είδαν από κοντά την αριστοκρατία μας, βόλταραν στον πήδακα, έφαγαν ένα σκασμό γαλλονοστιμιές και ήπιαν γαλλοχυμούς πρώτης διαλογής ... Οταν τους αφήσαμε στο παραλιακό ξενοδοχείο τους, έτριβαν τα στομαχάκια με ευχαρίστηση! Οι πιο μόνιμοι πελάτες του Ιδρύματος εξετάστηκαν στα μαθηματάκια τους, τα αλεπουδάκια έμαθαν τι σημαίνει να τα έχει αναλάβει όόόλα το αφεντικό τους, ο πονοκέφαλος παρκαρισμένος ...
Φυσικά δεν έλειψαν οι πανικοί της τελευταίας στιγμής (ευγενικό της ανοργανωσιάς), η αδρεναλίνη έπιασε νέα ρεκόρ, το τηλέφωνο έγινε φυσική προέκταση του αυτιού μου, αλλά ... το google να είναι καλά, το delegation και το ηρωικό Twingo! (ηρωικό και πένθιμο, έχει μαζέψει ένα κάρο σκόνη. Μα κάθε 2 χρόνια ... πρέπει να τα πλένουμε;;;). Όλοι ευχαριστημένοι στο τέλος της μέρας.
[Seriously άσχετο : Highlight της δικής μου ημέρας, τα 30 λεπτά στο κομμωτήριο ... H καλύτερη απόφαση της εβδομάδας ... 30 λεπτά girly διάλλειμα και σοβαρότατη ενασχόληση με τρίχες είναι ό,τι χρειάζεται για να τα βγάλεις πέρα με μια μέρα σαν και αυτή. Ειδικά με την δική μου κομμώτρια, που είχε έτοιμο martinάκι όταν έφτασα!!! ;-)))) Ξέφυγα ... ]
Τέλος λοιπόν με το social μέρος της συνάντησης. Αύριο (σήμερα), πιάνουμε αληθινή δουλειά ! Έχω στριμώξει 11 ομιλίες μεταξύ 9 και 12 (!!!), μεσημεριανό φαγητό με έντονες τις Ιταλικές επιδράσεις, 15λεπτο καφεδάκι (γμτ θυμάμαι το πρόγραμμα απ'έξω), 5 ομιλίες το απόγευμα, 3 συναντήσεις μετά, ποτάκι στην pretend και 4 course δείπνο (ε, ναι με τους ίδιους χυμούς). Όλα σε μια μέρα ... Επίσης έχω αναλάβει να οργανώσω τις μεταφορές ... Ε, ναι, και εγώ ακόμα την βλέπω την καταστροφή να πλησιάζει. Γοργά ... και μην ξεχνάμε, εγώ είμαι η αισιόδοξη της παρέας!!!
night night !!! [αύριο δεν χρειαζόμαστε βροχή, it was enough!]
Καφές 2 ή 3, ναι... Δεν είναι ο 2 (ή 3) που έφτιαξα ... είναι ο 2 ή 3 που προλαβαίνω να πιω. Η μέρα γεμάτη (πολύ), βροχερή, αλλά όμορφη. Το μεγαλύτερο κομμάτι της τουλάχιστον... Με ένα σωρό καινούρια να οργανώσω. Μέχρι τώρα ήμουν απαλλαγμένη από "εξω-εργαστηριακές" υποχρεώσεις. Ο μήνας του μέλιτος όμως φαίνεται να πέρασε στην pretend (ανεπιστρεπτί;). Όλα τα "καινούρια" (καινούρια για εμένα, βαρετά ίσως για τους "παλιούς") καταλήγουν μαγικά στο γραφείο μου ... Και είναι πολλά ... Και όχι, δεν πτοούμαι! Μου αρέσουν αυτά τα καινούρια, είναι πιο πολύ παιχνίδι απ'ότι δουλειά (από επαγγελματική υποχρέωση βέβαια παραπονιέμαι μόλις προσγειωθούν στο γραφείο μου, λίγο όμως -μην το μετανοιώσουν ;-) ) ... Παιχνίδι ισορροπίας και στρατηγικής ... Πρέπει να βρεις τον τρόπο να κάνεις κάτι εντελώς καινούριο για σένα γρήγορα και καλά, χωρίς λάθη (δεν έχει extra ζωές) ... Πόκα περισσότερο από μπιρίμπα kind-of-game! Ένα τέτοιο "παιχνίδι", αρχίζει αύριο, με πολλούς καλεσμένους ... Προσπαθώ ακόμα να ελαχιστοποιήσω την πιθανότητα να (μου) ξεμείνει κανένας τους σε κάποιο αεροδρόμιο ή σταθμό ... (παλεύω δηλαδή με την έμφυτη ανοργανωσιά μου). Το μόνο που ξέρω σίγουρα, είναι ότι όσοι φτάσουν, θα θυμούνται την συνάντηση για καιρό. Ελπίζω ο λόγος να είναι ότι αύριο θα πιούνε καφέ πάνω από τα σύννεφα !(event δεν θέλατε; fasten your sea belts!) ;-)
Καληνύχτα! [ο καιρός δεν κανονίζεται, έτσι;]
Το σύννεφο ήρθε το βραδάκι με την μορφή του θα-σου-πω-κάτι-που -δεν-πρέπει-να-ξέρεις -αλλά-θα-στο-πω-για-να -το-βγάλω-από-πάνω-μου-και-μην -το-πεις-πουθενά ... ουφ... Γιατί; Μην μου εμπιστεύεστε πράγματα που με βάζουν σε δύσκολη θέση ... Όταν ξέρεις κάτι-που-δεν-θα-έπρεπε-να-ξέρεις-και-δεν-μπορείς-να-μεταφέρεις και όταν αυτό αφορά κάποιον-που-δεν -αξίζει-ότι-πρόκειται-να-του-συμβεί, τι κάνεις;;; ε-μα. Δεν θα ήταν καλύτερο να θυμώσω σε λίγο καιρό παρά να με παιδεύει μέχρι να γίνει;;;; Μην μου δίνετε σημασία, παραμιλάω... η έλλειψη καφέ.
G'day mates! Σιγά σιγά ανακαλύπτω ότι η αγαπημένη φράση των συνεργατών μου όσο έλειπα, ήταν "θα το κάνει η KV όταν γυρίσει" ! Delegation ... το κόλπο "μου" ... χα χα χα ...
Έχω "προσφερθεί" να κάνω ένα σωρό δουλειές όσο έλειπα ... Καλά να πάθω γιατί με είχε πιάσει αυτή η φοβερή μανία να μην διαβάσω κανένα επαγγελματικό e-mail. Guess what? Όλα τελείωναν με την φράση: "If you disagree, please let us know"!!! Έξυπνο! Πως να disagree βρε σύντεκνε αν δεν read το mail ;;;
Πρωϊνό (πρωϊνό) ξύπνημα, καφές νούμερο 3 και ... ξεκίνησα ήδη. Με αυτά που μου είχα κάνει εγώ delegated. ΠΡΙΝ τα μπλε, τις ρακές και τις Λεβεντογέννες! Τα πολύ πολύ επείγοντα πρώτα γιατί έχουμε και τρέξιμο σήμερα (γυμναστήριο, να κανονίσω για το θέατρο, να βγάλω εισητήρια, να κανονίσω κομμωτήριο, τέτοια) ... Τα πολύ επείγοντα πρώτα ... χχμμμφφφτ ... η λίστα (ναι αναγεννήθηκε από τις στάχτες της).
Για τα υπόλοιπα ... ταπ ... Είναι η απάντηση στο delegation το redelegation??? Έχουν μάθει τα αλεπουδάκια να το αγνοούν ή να αρνούνται;;; Θα δείξει! ;-) Εγώ πάντως, ακόμα να διαβάσω όλα τα e-mails μου, σιγά-σιγά!
Καλημέρα - Καλημέρα!!! [σκοτάδι ακόμα ... δεν παίρνω αδιάβροχο!]
Aha ... Λοιπόν, έχουμε και λέμε ... Έφυγα από το εργαστήριο με ψιλοτύψεις γιατί όσο είμαι εδώ έχω συνέχεια κάποιον στο γραφείο μου για ερωτήσεις ή για να ζητήσει βοήθεια σε κάτι ... Κάθε μέρα γίνονται συζητήσεις και ο σχεδιασμός για το επόμενο βήμα. Κάθε βήμα ... Λογικό, τα παιδιά δεν έχουν ακόμα την εμπειρία που χρειάζεται ...
Αναμενόμενες λοιπόν οι ψιλοτύψεις : Πως θα επιβιώναν τόσες μέρες μόνοι, τι θα γινόταν σε περίπτωση ζημιάς, ατυχήματος, κλπ κλπ κλπ (λυγμ)... Προσπάθησα να σχεδιάσω βέβαια τα πάντα από πριν, να οργανώσω τα επόμενα βήματα, να προλάβω τις ερωτήσεις ή ότι μπορούσα να προλάβω τέλος πάντων, αλλά ... μπορείς ποτέ να τα οργανώσεις όλα; όχι ... Φεύγοντας κοίταξα το εργαστήριο για τελευταία φορά (literally), έκανα την καρδιά μου πέτρα και τους είπα να με ενοχλήσουν ΜΟΝΟ αν καεί το Ίδρυμα και αυτό αφού σώσουν το ψάρι μας (είναι το pet του εργαστηρίου) και πάρουν τηλέφωνο την πυροσβεστική! Φυσικά με έτρωγε η αγωνία (ε καλά τώρα, όχι συνέχεια, πότε-πότε ... μμμ ... 2 φορές σίγουρα ;-) ) αλλά για πρώτη φορά αντιστάθηκα και απεύφυγα κάθε επαφή: Αριθμός τηλεφωνημάτων στις 12 μέρες : 2 (και αυτά γιατί έκανε μαντάρα το ένα απλό πράγμα που είχε αναλάβει η γραμματέας-καναρίνι), Αριθμός mails που ανταλλάχθηκαν : 4 ή 5 (δύο από τα οποία είχαν τίτλο: "Θα τον σκοτώσω τον Πονοκέφαλο" και άλλα 2 με τίτλο "Μα είναι χαζό αυτό το καναρίνι;"), ποτέ με δική μου πρωτοβουλία... Αντιστάθηκα ΚΑΙ το Σαββατοκύριακο και δεν ήρθα στο Ίδρυμα, καθόλου ... Σήμερα το πρωΐ λοιπόν ήμουν έτοιμη για τα χειρότερα!
Και;;; ;-) Ε, ναι... Είμαι εντελώς άχρηστη ... Μια χαρά επιβιώσανε τα πουλάκια μου όσο έλειπα !!! Το εργαστήριο είναι στην θέση του, όπως το άφησα, το ψάρι κολυμπά χαρούμενα και σε καθαρό νερό, τα πειράματά τους προχωρήσανε, κανένα μηχάνημα δεν απεβίωσε, πήρανε ένα σωρό πρωτοβουλίες, μέχρι και που μάθανε και να παρκάρουνε τον Πονοκέφαλο γιατί τους ενοχλούσε ! :-( σνιφ
Καλησπέρες! [Νούμερο 5 και ακόμα να βρω πως ξαναξεκινάμε]
"'Οσο είσαι στην διαδικασία επιλογής τα πάντα είναι πολυχρωματικά. Αλλά δεν χρειάζεται να έχεις 1,7 εκατομύρια χρώματα (overanalyzing) και τα 7 της ίριδας αρκούν! Μόλις όμως πάρεις την απόφαση τα πάντα γίνονται άσπρο-μαύρο. Άσπρο η απόφασή σου, μαύρο όλα τ' άλλα ... ."
