;-) Καφές νούμερο 6 ή 7 (τους διπλούς τους μετράμε διπλούς;;; τότε 7 ή 8 ή ...9;;;), λίγη νύστα και σπίτι ... Πολύ μου αρέσει που είμαι σπίτι σήμερα το βράδυ ! Μου έλειψε ! Ή που το έχω κάνει πολύ Zen τελικά (χαχαχα χάλια είναι) ή που με ταλαιπώρησα τις προηγούμενες μέρες ... Ταλαιπώρησα δεν είναι σωστή λέξη γιατί παρόλο το άγχος και το τρέξιμο, το διασκέδασα ... Καταπόνησα ... μπα ... ούτε αυτό τελικά, μια χαρά πέρασα!
Το show στο Ίδρυμα πήγε καλά, περισσότερο από καλά ;-)))) Ελβετική ακρίβεια (μα 11 ομιλίες από τις 9:00 μέχρι τις 12:00 και ... να τελειώσουν στις 12:00;;; ακριβώς;;;; αποτελεσματικότατο το μαστίγιο, να το θυμάμαι ...), οι καλεσμένοι μας ευχαριστημένοι απέδωσαν τα μέγιστα με ομιλίες-πυροτεχνήματα το απόγευμα, το αμφιθέατρο ασφυκτικά γεμάτο όλη μέρα, τα pretty-woman-χαμόγελα των παρευρισκόμενων αλλά και των "σοφών" η επιβεβαίωση. Η βραδυά μας τελείωσε με ένα super (super) δείπνο και ... αρκετό alcohol.
Highlight ??? Δυσκολεύομαι να διαλέξω ... Στο επιστημονικό μέρος του show, θα παρακάμψω το Γαλλώδι μου που έδωσε ΤΗΝ καλυτερότερη ομιλία από τους "μικρούς" που είχαν την τιμητική τους το πρωΐ. Το δικό μου βραβείο πάει στον κοντά στην σύνταξη συνάδελφο που κράτησε με τον ενθουσιασμό και την απίστευτη δημιουργικότητά του το κοινό με κομμένη την ανάσα και γουρλωμένα μάτια για ακριβώς 45 λεπτά, ενώ αμέσως μετά άρχισε να κάνει εκείνος τις ερωτήσεις!!! Που πρόσεξε την ομιλία κάθε "μικρού" και είχε για όλους ένα καλό λόγο ή μια συμβουλή. Που ήξερε πότε πρέπει να είναι επιστήμονας και πότε ευγενικός καλεσμένος. Που ήταν με μια λέξη, λαμπερός ... αυτό. Στο ... καλλιτεχνικό μέρος του show, θα παρακάμψω το καταπληκτικό χτένισμα της Fanny που ήταν καλυτερότερο την δεύτερη μέρα ;-)))) (και είμαι σίγουρη, έκανε διαφορά μόνο σε εμένα!). Θα παρακάμψω επίσης τους απίστευτους σταφυλοχυμούς που κόστισαν όσο και τα εισητήρια των καλεσμένων, τις καλυτερότερες σοκολατονοστιμιές που έχω φάει στην pretend (και μην ξεχνάτε, η μπάρα είναι ψηλά εδώ, πολύ ψηλά) και τον απίστευτο σερβιτόρο που πήρε την πρωτοβουλιά να συστήσει με κάθε επισημότητα και την τέλεια γαλλική προφορά του το beef Wellington προσωπικά στον κάθε καλεσμένο... Κρατάω τον λύκο που έγινε αρνάκι. Έναν από τους καλεσμένους μας που είναι (παγκοσμίως) φόβος και τρόμος των οργανωτών για την παραξενιά του και τις απίστευτες εκρηκτικές αντιδράσεις του σε τέτοιες περιπτώσεις... Που έχει φύγει (με πολύ θόρυβο) από τέτοια shows αν πχ δεν του άρεσε το δωμάτιο ή δεν τον υποδέχτηκαν με την μεγαλοπρέπεια που περίμενε ... Σε εμάς ο λύκος έδωσε το δικό του παράλληλο show με τα αστεία και τα σχόλιά του και κράτησε την μπάρα και στο κέφι ψηλά. (και ... άσχετο (;), μου εκμυστηρεύτηκε φεύγοντας ότι ... ήταν η πρώτη φορά που σεβάστηκε τον χρόνο που του είχε δωθεί για να μιλήσει γιατί ήξερε ότι η υπεύθυνη για το show ήταν Ελληνίδα... χιχιχι ... όπως η πεθερά του!!!)
Όσο για σήμερα ... ξύπνησα νωρίς και ξεκουράστηκα μαζεύοντας μήλα!!!!! ;-) Τίποτα καλύτερο όταν είσαι εξαντλημένος από το να περάσεις την μέρα σου κάνοντας κάτι τόσο πολύ διαφορετικό και μάλιστα με θέα την pretend και λάφυρο όχι μόνο τα μήλα αλλά ... και τον δροσιστικότατο χυμό τους!
Καληνύχτες!!! [αύριο βροχούλα;;; who cares??? ευκαιρία για χουζούρι πριν ξαναρχίσει το τρέξιμο]
Άσχετο: έχοντας μεγαλώσει σε πολυκατοικίες και έχοντας σαν μόνη επαφή με την φύση τα καλοκαίρια στο νησί (όπου όπως είναι γνωστό το ψηλότερό δέντρο είναι ο μαϊντανός), ακόμα και τώρα, μετά από τόσα χρόνια σε χώρες που η φύση είναι πολύ πιο κοντά στις πόλεις, αισθάνομαι λίγο σαν την Ντάλια (ε, ναι, όλα τα παρακολουθώ!): φοβάμαι να μαντέψω τι δέντρο έχω μπροστά μου αν δεν δω το φρούτο ... Πως να το εξηγήσεις αυτό στους ανυποψίαστους pretendιανούς που σοβαρά σε ρωτάνε την άποψή σου για το τάδε μανιτάρι που φυτρώνει δίπλα στο δέντρο-αίνιγμα (κάτι μεταξύ αχλαδιάς και κοκοφοίνικα) ;;; χμμμμφφφτ ... Από αύριο πρέπει να προσθέσω στα ΘΑ και μαθήματα γεωπονικής για dummies.
;-)))) χαχαχα το ήξερα ότι δεν έπρεπε να το γράψω! (λογοδιάρροια από τις καλές όμως σήμερα) Όταν καταφέρεις να τα κοιτάξεις από μακρυά, κάτι τέτοια shows φαίνονται ακόμα πιο ευχάριστα ... ακόμα και η ένταση της στιγμής γίνεται ξένη. Και η επιτυχία "φαίνεται" δική σου παρόλο που δεν σου ανήκει. Εγώ απλά κρατούσα τη λίστα και το μαστίγιο!
μπράβο, μπράβο! congrats και chapeau bas!!! είμαι πολύ περήφανη για την γειτονισσούλα!
ατζέντα πολύ κακιά, να δούμε τι μπορούμε να της κάνουμε!! :) ειναι που αλλάζω και δουλειά και δε θα μπορώ να παρω άδεια. ενώ με το καινουριο έτος θα μπορώ και θα έχουμε μπόλικο χρόνο!!
@Krot μου, εγώ είπαμε, το μαστίγιο κρατούσα, άλλοι έκανα την δουλειά! Αντζέντα μουλωχτή, κάψει ατζέντα, φτιάξει νέα ατζέντα!!!
@Vasένια, ναι καλή ήταν η διάθεση! Οι αντοχές ακόμα να φτιάξουν αλλά το προσπαθώ σήμερα με εκτεταμένη καναπεδάδα και καφεδάκια!!! Και αυτό γίνεται, να πάμε εμείς στην Κροτ ... Λέω να της κάνουμε έκπληξη, να εμφανιστούμε ένα ωραίο πρωϊ και να της κάψουμε την ατζέντα!!! ;-)))
Βρε μανία με τον πονοκέφαλο ... ταπ;;;; Καμηλιέρη μου, ήταν απών... είχε πάει να κάνει πειράματα σε άάάάλλο εργαστήριο (όπως του κανόνισε η Κούλα μια και τον πληρώνω εγώ)! (Καλά που μου το θύμησες όμως να ελέγξω τις εφημερίδες για καταστροφές ή αυτοκτονίες στην περιοχή!) Αύριο επιστρέφει, τελευταία εβδομάδα ... Α, ναι ... περνάει από τον ΕλΒεν το άλλο Σάββατο, μήπως ενδιαφέρεσαι να τον γνωρίσεις ;;; ;-p
"'Οσο είσαι στην διαδικασία επιλογής τα πάντα είναι πολυχρωματικά. Αλλά δεν χρειάζεται να έχεις 1,7 εκατομύρια χρώματα (overanalyzing) και τα 7 της ίριδας αρκούν! Μόλις όμως πάρεις την απόφαση τα πάντα γίνονται άσπρο-μαύρο. Άσπρο η απόφασή σου, μαύρο όλα τ' άλλα ... ."
Kαι τα επόμενα λοιπόν...
Πάντα επιτυχίες.
Και σαν ... πεθερά!!!!!!
(από τα τόσα που έγραψες, εμένα αυτό μου κόλλησε! :-))))))
Την καλησπέρα μου.
Φιλιά