"Ναι αλλά ΠΟΥ θα προτιμούσες να μένεις;;;
στην Ελλάδα είναι καλύτερα, έτσι;;;" ~.~.~
Εκεί δεν είχαμε μείνει;;; στην ερώτηση-καπάκι ... ;-) Σιγά μην απαντήσω, ταπ. Δεν υπάρχει απάντηση ... Τουλάχιστον όχι συνολική, τουλάχιστον όχι για εμένα ... Η μοναδική απάντηση που μπορώ να δώσω είναι ότι -για εμένα- καλύτερα είναι εκεί που νοιώθεις ελεύθερη την καρδιά σου. ΕΚΕΙ θα προτιμούσα να μείνω. Γενικά. Και αυτό το εκεί, ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ by default η Ελλαδίτσα μας ... ήμαρτον. Το πού νοιώθει καλά η καρδιά μας δεν έχει να κάνει με το μαιευτήριο στο οποίο γεννηθήκαμε ή με τους δρόμους που μας μεγάλωσαν (το ποιοι είμαστε έχει). Δεν έχει επίσης να κάνει με τα παρακάτω ακλόνητα επιχειρήματα που άκουσα τις τελευταίες μέρες: --
# Ο ήλιος (η θάλασσα και τ'αγόρι μου;;;) # Η θάλασσα (νά΄τη! που είναι το αγόρι μου;) # Οι καλύτερες ελιές (ή εληές;;; ορίστε κόλλησα και την Καλαμάτα) # Η ιστορία και οι αρχαίοι μας πρόγονοι που έδωσαν τα φώτα τους στην ανθρωπότητα και ακόμα θα τα έδιναν αν ... (ΤΑΠ;;; κεφαλαία και με ερωτηματικά πολλά στο τέλος ... πολλαπλές απορίες... τις αντιπαρέρχομαι) # Η έλλειψη άγχους (χαχαχαχα χααα) # Η φιλοξενία (πότε; μεταξύ 60's και 70's;;; ακόμα μετράει;) # Το ασύγκριτο μεσογειακό ταμπεραμέντο που σε κάνει να νοιώθεις σπίτι σου. (ΑΣ υποθέσουμε ότι στέκει, λέμε τώρα γιατί έχω και τον μεσογειακό Πονοκέφαλο πρόσφατο και με ενοχλεί... ταπ ... άάάάλλα ταμπεραμέντα με ανάλογη ιδιότητα σαφώς και δεν υπάρχουν, έτσι;;;) # Το επίπεδο ζωής, "Δεν έχουμε λεφτά αλλά ΚΑΤΑΦΕΡΝΟΥΜΕ/ΞΕΡΟΥΜΕ να περνάμε καλά, καλύτερα από όλους τους άλλους" (Δεν ξέρουμε πως περνάνε οι άλλοι, δεν έχουμε ζήσει αλλού, άλλά έχουμε έναν καλυτερο-περασο-μετρητή στο κούτελο που το μετράει αυτό συνέχεια;;;) # Η παντελής έλλειψη κουλτούρας στο εξωτερικό (όλο) "Ξέρεις πόσα θέατρα έχουμε στην Αθήνα;;;" {άλλη μια φορά να το ξανακούσω και θα εκραγώ} # Η παντελής έλλειψη έστω και της πιθανότητας καλής ζωής στο εξωτερικό "Τι ώρα κλείνουν τα μαγαζιά στην pretend;;;" (Ποια μαγαζιά;;; τα μπουσουξίδικα;;;; αργά ... όταν έχουν παραλάβει πιάτα...)
(Άσχετο: Θέλω να κολλήσω και την λέξη βδελυγμία τόση ώρα και δεν μου βγαίνει ... ταπ)
Άκουσα πολλά, θυμάμαι ελάχιστα (πάλι).
Επιτρέψτε μου να έχω την άποψη ότι είμαστε συναισθηματικά πιο περίπλοκα όντα ... ότι μία απόφαση ζωής έχει να κάνει με λίγο παραπάνω από το ωράριο των καταστημάτων ... ότι δεν μπορεί η ερώτηση ουσιαστικά να είναι:
"Στην Ελλάδα -γιατί ξέρουμε από καλό λάδι- ήήήή στην υπόλοιπη ποταπή υφήλιο;;;" .
Εκνευρισμένη; Όχι, άλλωστε αυτές τις μέρες άκουγα, δεν μπήκα σε συζήτηση, δεν μπορώ να μπω στην διαδικασία ούτε καν από περιέργεια (το νευρόνιο κάνει ηλιοθεραπεία). Δεν μπορώ σε καμμία περίπτωση να δεχτώ την λογική του ότι δέχομαι ή απορρίπτω χώρες και τρόπους ζωής ... έτσι, για να νοιώσω πιο ... ταπ ... δικαιωμένη;;; (Δεν μπορώ πολλά στα παραπάνω "επιχειρήματα" αλλά ας μην το κάνουμε θέμα...)
Όχι δεν με εκνεύρισε η παλιοερώτηση, απλά με εντυπωσίασε με την σταθερότητα και την επαναληψιμότητά της. Την ακούω συνέχεια. Από ενδιαφέρον, το ξέρω ... Για το καλό μου (χα και αυτό επειδή κρίνουν ότι δεν μπορώ να αποφασίσω ΜΟΝΗ μου, άάάλλο θέμα και αυτό ;-) ) ... επειδή βλέπουν ότι προβληματίζομαι και θέλουν να μου δείξουν το φως το αληθινό ... Μαθαίνω από τον 5χρονο γρήγορα όμως: "Στην ποταπή υφήλιο" είναι η σταθερή και κοφτή απάντηση που δεν αφήνει κανένα περιθώριο για συζήτηση ("Στην ποταπή υφήλιο που μπορεί τελικά να την λένε και Ελλάδα..." Αυτό το τελευταίο το κρατάω ακόμα για εμένα ... φοβάμαι ότι μερικοί δύσκολα θα καταλάβουν την διαφορά ...) Καλησπέρες [έβρεξε το πρωΐ στο Αιγαίο... λάμπει το άσπρο στο μπλέ ;-))] |
EXEIΣ ΝΑ ΠΕΙΣ ΚΑΤΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΦΙΛΟΞΕΝΕΙΑ ΜΟΥ;;;;;
ΤΑΠ ΤΑΠ ΤΑΠ ΤΑΠ ΤΑΠ ΤΑΠ ΚΑΙ ΤΑΠ...
Παραδέξου το, οι άνθρωποι σε θέλουν κοντά τους και βρίσκουν όσα οι ίδιοι πιστεύουν από την ζωή τους ότι είναι όμορφα και στα λένε.
Τα νοιώθουν, όπως κι εσύ νοιώθεις (και) άλλα...
Η απορία σου είναι σαν να σου κάνει εντύπωση το ότι σε αγαπούν και τους λείπεις.
[Άσε που σε καταλάβαμε από το δεύτερο # :ppp]
ΥΓ: Α και να μας καλέσεις στον γάμο εεε;;; :ppp