Πνιγμένη σε ένα τόννο χαρτιά, αύριο 3 ώρες μάθημα (2 στην αγαπημένη μου γλώσσα), ολιγόλεπτο διάλειμμα και ... ο δολοφόνος γυρνάει ξανά στον τόπο του εγκλήματος; Al Dente, ενώ έχω κιόλας ξεπακετάρει τα περισσότερα στο καινούριο μου σπίτι ... Είναι που αυτό εδώ παρόλο που είναι πιο αργό, πιο φορτωμένο, πιο ... ένα σωρό... είναι ακόμα "σπίτι". Άσε που έχει τις εικόνες που αγαπάω και κουβαλάει λίγο άρωμα από το παρελθόν. Βλάκείες λέω... Χαζοσυναισθηματισμοί, ακόμα και στα ηλεκτρονικά μέσα ... χχχμμμμμφφφφτ. Πότε θα μάθω;;;
εγω παλι, αναρωτιεμαι αν πρεπει να μαθεις... με εντελως αναλογες βαθυστοχαστες (!!!) σκεψεις ξεπερναω και τα προσωπικα μου ..πισωγυρισματα σε... "σπιτια", ιδιοτητες χαρακτηρα που υποσχομαι παντα να ..ξεφορτωσω κι ομως, το ξεχναω... :)), σε ..., σε ... :)))
"'Οσο είσαι στην διαδικασία επιλογής τα πάντα είναι πολυχρωματικά. Αλλά δεν χρειάζεται να έχεις 1,7 εκατομύρια χρώματα (overanalyzing) και τα 7 της ίριδας αρκούν! Μόλις όμως πάρεις την απόφαση τα πάντα γίνονται άσπρο-μαύρο. Άσπρο η απόφασή σου, μαύρο όλα τ' άλλα ... ."
Οι καταθέσεις ψυχής χρειάζονται σπίτι; :)
Καλημέρα
Φιλιά