Sunday, July 30, 2006
Νot bad for a year !
Κυριακή, τέλος Ιουλίου, αφόρητη ζέστη - ακόμα και στην κεντρική Ευρώπη ... Kαφές νούμερο 3 (ζεστός), η βαλίτσα ακόμα άδεια (έχει μόνο το σίδερο-ταξιδίου μέσα ;-) ), η ομιλία -ποια ομιλία ;;; , κάτι χαρτιά να συμπληρώσω, να μην ξεχάσω να πληρώσω τους λογαριασμούς, στις 3 (ή 4;;;) πετάω, πρέπει να περάσω από το Ίδρυμα και post -ό,τι θυμάμαι χαίρομαι, έτσι είναι αυτά τα πράγματα!

Ξεκινάω :

Μικρό, πολύχρωμο πλέον και δυσκολοφόρτωτο κατά τις κριτικές Al Dente,
μου κράτησες παρέα έναν ολόκληρο χρόνο!!! [Σαν αύριο ένα χρόνο αλλά τώρα μπορώ, τώρα θα κάνουμε το party!]. 378 posts (whow, more than one per day!), κομμάτι από τις αναμνήσεις μου εδώ, άχρηστες πληροφορίες (ο προσεκτικός αναγνώστης μπορεί να υπολογίσει την κατανάλωση καφέ αυτής της χρονιάς), ασήμαντες στιγμές ή και πιο μεγάλες, κάποιες κρυμμένες πίσω από τις γραμμές. Και πολλές, πολλές Καλημέρες και Καληνύχτες, γλυκά, βαθυστόχαστα ή πειρακτικά σχόλια, κάποιες πολύτιμες απόψεις και κριτικές, κάποιοι αγαπημένοι πλέον φίλοι (και δεν είμαι εύκολη με τον ορισμό). Με μερικούς μετράμε πολλέέέές Καλημέρες, με μερικούς νομίζω επικοινωνούμε και πίσω από τις γραμμές. Νot bad for a year !
Τον επόμενο χρόνο σε θέλω πιο ελαφρύ, θέλω (αρχίσανε οι απαιτήσεις) να φορτώνεις εύκολα για να μην παιδεύεις τους γκρινιάρηδες, να μάθεις επτέλους HTML (ή να βρεις κάποιον που να ξέρει -άντε και κάποιον για το σιδέρωμα), να αποφασίσεις πλέον για το template, τα χρώματα και τις εικόνες ή αν θα αλλάξεις διεύθυνση -τόσο καιρό το λες. Επίσης τώρα που μεγάλωνεις είναι καιρός να σταματήσεις να μου πετάς ένα "ταπ-ταπ-ταπ" κάθε φορά που διαφωνεις -μου χαλάς την εικόνα (χαχαχα).
Ξέρω ότι λίγο θα με ακούσεις, θα τα βάλεις όλα στην λίστα σου αλλά, αν δεν τελείωνα με παράπονο δεν θα με αναγνώριζες, έτσι; ;-)
μάκια μικρό μου,
στα επόμενα γενέθλια υπόσχομαι τούρτα
(ή σαρικόπιττες)
το αφεντικό σου


Guys, Ευχαριστώ για την παρέα,
είναι πραγματικά πολύτιμη!
Είναι σημαντικό που είστε ακόμα εδώ ...
πολλά πολλά μάκια
[αντηλιακό μην ξεχνάτε τώρα που θα λείπω]

... και βέβαια, μια και δεν έχω βρει ακόμα το manual
-ακόμα και αν αμφιβάλλω σοβαρά πλέον αν θέλω να το βρω, επετειακά το πρώτο post (τα σχόλια για τις βίδες θα διαγράφονται αυτόματα). Έτσι, για να κάνω το τελευταίο της χρονιάς σεντόνι!

Καλημέρες !!!
[επόμενο post από το νησί
αν έχει WiFi,

αν μου αφήσουν χρόνο
ταπ ταπ
Ελένη τα ποτήρια και τα μάτια σου!]

_________________________

Κυριακή, τέλος Ιουλίου, αφόρητη ζέστη - ακόμα και στην κεντρική Ευρώπη ... Kαφές νούμερο 5 (φραπεδάκι το 5) και yet another blog ... Πάλεψα λίγο καιρό με τον έμφυτο -ενίοτε καταστροφικό- αυθορμητισμό μου πριν ξεκινήσω να γράφω ... ήθελα να έχω τουλάχιστον ένα "θέμα", ένα format στο μυαλό μου ... Τώρα που το ξανασκέφτομαι μάλλον θα έπρεπε να περιμένω πολύ ... :-) Προσπαθώ να θυμηθώ την τελευταία φορά που είχα κάτι καλά οργανωμένο στο μυαλό μου, πριν από deadline -οικειοθελώς ... μμμμμ... μμμμμμμμμμμμμμμμμμ ... ναι! Σίγουρα όχι την τελευταία δεκαετία ...
Προσπαθώ επίσης να θυμηθώ πότε έγραψα Ελληνικά τελευταία φορά (τα Greenglish με έχουν καταστρέπσει!)... [bare with me, θα προσπαθήσω να αγνοήσω τις ορθογραφικές μου ανησυχίες!]
Τώρα που ξεκίνησα ... δεν ξέρω τι να γράψω, ούτε καν πως να το κάνω upload! :-) Χρόνια τώρα ακολουθώ μία βασική αρχή: δεν διαβάζω ποτέ, μα ΠΟΤΕ το ... manual ! Όταν πρόκειται για ένα blog, υποθέτω αυτό είναι το λιγότερο ... για το ψυγείο ή την νέα υπερκαφετιέρα-ξυπνητήρι-πλυντήριο ... επίσης ! Το ίδιο και στην δουλειά. Κοινή πολιτική: Ανοίγουμε το κουτί, αγνοούμε το άχρηστα χαρτάκια, συνδέουμε με το ρεύμα, πατάμε το κόκκινο κουμπάκι...Βingo! (κρατάμε καλού κακού ότι περισσέψει σε βίδες κλπ). Αυτό που φοβάμαι είναι ότι μαζί με το manual του υπολογιστή, πέταξα και το manual για την ζωή ... Υπάρχει, έτσι δεν είναι ;;; Πρέπει να υπάρχει, και δεν με ενοχλεί καθόλου που δεν το διάβασα ... απλά δεν βρίσκω το κόκκινο κουμπάκι ... Κρατάω όμως ΟΛΕΣ τις βίδες !!!
posted by KV @ 8:51 am   11 comments
Saturday, July 29, 2006
μικρογραφίες
Η τύχη με το μέρος μας χτες. Το μικροσκόπιο δούλευε ρολόϊ (ω, ναι φυσικά είχαμε αφήσει ΚΑΙ μετρήσεις για την τελευταία στιγμή, ακόμα έχουμε), οι εκτυπωτές επίσης και οι Θανάσηδες, τα προγράμματα και -παραδόξως- και εμείς! Και η Γαλλω-λίστα δούλεψε. Αποδοτική μέρα, αλλά το αγχωμένο-Γαλλώδι έφυγε χαμογελαστό-Γαλλώδι! Χαμογελαστό -ενθουσιασμένο -εξαντλημένο Γαλλώδι για να είμαι πιο ακριβής. Είναι όμορφη η στιγμή που τα βλέπεις όλα να ολοκληρώνονται, σαν να αποκτούν ξαφνικά νόημα.

Σκέφτομαι καμμιά φορά πως ίσως και να το κάνουμε επίτηδες ασυναίσθητα. Έτσι, για την αδρεναλίνη που μας ξυπνάει ή για να αποδείξουμε κάτι στον εαυτό μας {δεν μπορεί άλλωστε να είμαστε τόόόσο ανοργάνωτοι, μπορεί;;;;}. Δεν αισθάνομαι κουρασμένη σήμερα και ας ήταν έντονη μέρα -το αντίθετο, ήταν από τις καλές μέρες. Θα ήταν από τις καλές ακόμα και αν τα πράγματα δεν είχαν πάει τόσο καλά. Το μόνο που θα άλλαζε είναι ότι θα είμασταν ακόμα εκεί (και το post θα ήταν όλο γκρίνια)!

Σκέφτομαι καμμιά φορά ότι αυτή η μικρογραφία της ζωής μέσα από μια δουλειά, είναι ακριβώς αυτό μια μικρογραφία του πως είσαι γενικότερα ... ταπ ταπ ταπ ... Αυτά που σκέφτομαι πριν τελειώσει ο καφές νούμερο 2 μάλλον θα πρέπει να τα διαγράφω πριν τον νούμερο 3!

Η μέρα ξεκίνησε ζεστά :-( , ένα καφέ ακόμα (και πιθανά 2 ντους ακόμα) και ... στον πόλεμο της αδρεναλίνης ! Αύριο στο νησί όλα πρέπει να φαίνονται υπό έλεγχο και έτσι ακριβώς θα γίνει! Άλλωστε αύριο στο νησί, ο χώρος θα είναι γεμάτος γνωστούς, φίλους και συνεργάτες, οι τελευταίες μέρες θα ξεχαστούν στο πρώτο mohito!
Καλημέρα- Καλημέρα !!!

{αν μου κάνεις την χάρη να δουλέψεις όπως χτες,

προλαβαίνω ΚΑΙ πισίνα!
για το σιδέρωμα δεν είμαι σίγουρη,
χάνει θέσεις στη λίστα...}

[Αντηλιακό απαραίτητο!]

###################
update 21:11 Σιγά μην δούλευε τίποτα σήμερα. Καταστροφές καραμπόλα. Η μία μετά την άλλη, όλα τα μηχανήματα του εργαστηρίου συννενοημένα ... Βαρεθήκαμε να ακούμε μπιπ μπιπ και να κάνουμε ταπ ταπ ... Βαρεθήκαμε να τρέχουμε ... Πάλι καλά που τελειώσαμε τα "επείγοντα" χτες. Χαμένη μέρα, έπρεπε να είχα πάει στην pretend.
Μένουν η ομιλία, η βαλίτσα κλπ κλπ ... Αύριο, έτσι;;;

posted by KV @ 8:41 am   11 comments
Friday, July 28, 2006
Jack & Jill
Καφές νούμερο 2 στο Ίδρυμα, not a good sign ! Την Κυριακή πετάμε για το νησί, και φυσικά έχουν μείνει ατελείωτα ... well, σχεδόν όλα. Ομιλίες, poster, paper, τα data με τα οποία θέλουμε να εντυπωσιάσουμε τους συνεργάτες μας (ΚΑΙ το σιδέρωμα). Όλα μισά, όλα σχεδόν τελειωμένα αλλά και πάλι όχι ... ταπ ταπ ταπ ... μένουν 48 ώρες ή λίγο παραπάνω ... ;-) .

Συνάντηση έκτακτης ανάγκης (πότε δεν είναι;;;) στο γραφείο μου. Πρωϊνή, με τον καφέ νούμερο 2 να με ξυπνάει, το Γαλλώδι ανυπόμονο και croisan, ευγενική παροχή του καταστήματος ειδικά για τέτοιες ώρες! Έφερε και την ... λίστα του ;-) χαχαχα!!! Την κοιτάζω με ενδιαφέρον ... Ακόμα δεν ξέρει ότι θα τα καταφέρουμε, είναι πιεσμένος. Χρειάζεται μόνο να συγχρονίσουμε τις ανοργανωσιές μας και όλα θα πάνε μια χαρά! Πάντα πάνε ...

Η συννεφιά και η ψιλοβροχή έξω, δροσερή βοήθεια -και το κέφι. Επιτέλους!
Καλημέρες !!!
[Καφές νούμερο 3 & time to run,
of course Jill is the white one]

posted by KV @ 9:12 am   11 comments
Thursday, July 27, 2006
Αν ...
Aν κάποιος μου έλεγε ότι Ιούλη μήνα θα παρακαλώ να βρέξει (όχι αυτές τις καλοκαιρινές καταιγίδες τις όμορφες, τις τροπικές. Βροχή, κατακλυσμό) δεν θα το πίστευα.

Αλλά και πάλι, δεν θα πίστευα ποτέ -πριν μερικά χρόνια- ότι θα ζω δίπλα σε pretend μπλε (πολύ ΠΟΛΥ όμορφο μπλέ, αλλά pretend).

Ή ότι θα περάσω το καλοκαίρι μου εδώ στο Ίδρυμα -από επιλογή και καμμιά φορά μάλιστα θα το ευχαριστιέμαι κιόλας (μεταξύ παραπόνων).

Ή ότι θα μπορώ να αγνοώ τον πατριώτη και κάθε τέτοιο τύπο που αποφασίζει ξαφνικά να επεκτείνει τα όρια της υπομονής μου και να πίνω τον φραπέ μου αμέριμνα (Νούμερο 5, αργώ λόγω ζέστης) αντί να προβληματίζομαι...

Oh well ... Αυτό που δεν μπορώ να πιστέψω τώρα είναι ότι από το πρωΐ σας έχω βάλει Χριστουγεννιάτικη μουσική και ο Καμηλιέρης μας δεν έχει κάνει κανένα, μα κανένα σχόλιο ... ... ... ταπ ταπ ταπ ...
Θερμότατες Καλησπέρες
[υποψία συννεφιάς,
υπάρχει ελπίδα!]
posted by KV @ 2:55 pm   8 comments
Wednesday, July 26, 2006
pretend ΔΥ
Νόμιζα ότι οι ΔΥ δίπλα στην pretend είναι Ελβετικά καλορυθμισμένες! Τουλάχιστον αυτή την εμπειρία είχα σχεδόν δύο χρόνια τώρα. Οι υπάλληλοι ναι μεν δουλέυουν με αργούς (αργότατους) ρυθμούς ΑΛΛΑ με ένα χαμόγελο που αποζημιώνει και τόσο οργανωμένα ώστε να μην σε ταλαιπωρούν τελικά. Απλά πρέπει να έχεις την ανάλογη διάθεση, υπομονή και πίστη στο σύστημα. Simple. Κάθε έγγραφο είναι κάτι σαν το Jack Daniels -σχεδόν βλέπεις τον υπάλληλο να ρίχνει τις τάπες στο καλάθι απέναντι και ... απλά θέλεις να του κάνεις παρέα γιατί έχεις την αίσθηση ότι θα περάσετε καλά!!!

Έτσι νόμιζα μέχρι σήμερα. Σήμερα πέτυχα ΤΗΝ εξαίρεση. Νεαρή, ηλιοκαμμένη, σίγουρα τσαντισμένη που περνάει τον καύσωνα σ' ένα γραφείο, σίγουρα στο bottom 5% του πληθυσμού σε επίπεδο μόρφωσης (και κοινωνικότητας), λέξη Αγγλικά, κακοδιάθετη, αγενής, κακομαθημένη ΚΑΙ δειλή-ευθυνοφοβική. Αυτό το τελευταίο είναι φοβερό πλεονέκτημα για τον ταλαίπωρο που πέφτει πάνω της. Η ευθυνοφοβία της τελικά με βοήθησε να κάνω την δουλειά μου μετά από 2 ώρες αναίτιας ταλαιπωρίας ... ταπ ταπ ταπ... Φυσικά και δεν χρειαζόταν κάτι τέτοιο πρωΐ-πρωΐ ... με καύσωνα και ένα σωρό δουλειές.

Oh well, δεν είναι δυνατόν να δουλεύουν όλα ρολόϊ, άσε που καμμιά φορά χρειάζεται και η ψυχρολουσία για να θυμάσαι πόσο τυχερός είσαι!!!!

Καλημέρες !!!
[4 days to go,
1 week of meeting
Ελένη βάλε να παγώνουν τα ποτήρια για τις margarita's!]


posted by KV @ 11:20 am   13 comments
Tuesday, July 25, 2006
πρωϊνό
Στο όνειρο ξυπνούσα σε ένα σπίτι αστραφτερό με το πρωϊνό να με περιμένει έτοιμο στον δίσκο... Συνήθως το πρωϊνό είναι καφές με καφέ, αλλά αυτό ήταν φτιαγμένο έξυπνα με υπόλοιπα του χτες -πάντα έχουν καλύτερη γεύση το επόμενο πρωΐ -τουλάχιστον για τον μάγειρα ...

Στην πραγματικότητα δεν υπάρχει κουταλάκι για να φτιάξω καφέ. Ούτε ένα. Plus κάνει ήδη αφόρητη ζέστη, νοιώθω ότι θα κάνω σίγουρα πάνω από 3 μέρες να χωνέψω και έχω καθυστερήσει αφάνταστα ... ταπ.

Καφές νούμερο 1. Ακόμα ... σε ποτήρι ... ταπ ταπ... παγωμένος ... ταπ ... αδύνατο να προσεγγίσει κανείς την καφετιέρα ... Ήταν όμορφα όμως χτες ;-) ας μην παραπονεθώ τώρα !

Καλημέρες !!!
[ στο όνειρο επίσης κλιματιζόταν
το γραφείο μου στο Ίδρυμα ...]

posted by KV @ 8:23 am   14 comments
εκκρεμές
Κουτουλάω και όμως αδύνατο να κοιμηθώ ... ταπ ταπ ... Dinner, big success, όλοι εδώ, κεφάτοι, γελαστοί, πεινασμένοι. Ατμόσφαιρα ευχάριστη και χαλαρή. Τα πιάτα όλα στον νεροχύτη τώρα, άδεια. Τα περισσεύματα για ένα στράτευμα.
Παλαιότερα δεν μπορούσα να κοιμηθώ αν υπήρχαν άπλυτα πιάτα ... τώρα δεν έχει σχέση με τα πιάτα (και σίγουρα καμμία με τα ασιδέρωτα!). Καμμιά φορά ίσως να έχει πιο πολύ σχέση με το άγχος και την ένταση της ημέρας (on-off σε μια στιμγή δεν γίνεται). Άλλες φορές νομίζω ότι απλά αποφεύγω υποσυνείδητα όνειρα και εφιάλτες. Εφιάλτες βλέπω σπάνια. Ο πληθυντικός, της μεγαλοπρέπειας - ένας είναι, πάντα ο ίδιος, από τότε που ήμουν παιδί : ασπρόμαυρος. Δεν τον καταλάβαινα τότε, εξακολουθώ να μην τον καταλαβαίνω και σήμερα. Ένα εκκρεμές που "χτυπάει" όλο και πιο γρήγορα -Αυτό. Καμμία πλοκή, κανένα δράμα, τίποτα το ενδιαφέρον καν... Το εκκρεμές που με τρομοκρατούσε τότε φαίνεται να μην με ακουμπάει τώρα όμως. Όταν το βλέπω, νομίζω ότι έχω και συνειδητά την αίσθηση του ότι ονειρεύομαι και ότι "πρέπει" να φοβηθώ ... κλασσικά αντιδρώ, ακόμα και στον ύπνο μου (!), το αγνοώ. Συμφιλιωθήκαμε ; Να άλλο ένα καλό ερώτημα για τον ψυχολόγο του μέλλοντος!
Τα όνειρα όμως με ενοχλούν περισσότερο από τον εφιάλτη πλέον. Τόσο κέφι; Τόσο μπλε ; Τόση εφευρετικότητα; Ξυπνάω με ένα μεγάλο "γιατί" καμμιά φορά... ή το τεράστιο χαμόγελο της άγ(ν)νοιας.

Καληνύχτα
[Hopper& ΝΥ theater, ξανά ...
έτσι ... Γιατί είναι ο αγαπημένος μου. ]

posted by KV @ 12:24 am   2 comments
Monday, July 24, 2006
Δευτέρα ...
Τι χρώμα έχουν τα όνειρα ;;; (γιατί χρώμα έχουν, αυτό είναι γνωστό)

Μπλέ, το νησιώτικο βάζει ο κύριος Miro.

Μπλέ το νησιώτικο και εγώ.
Αυτό που χρησιμοποιούσαν παλιά για να βάψουν τα παράθυρα στις Κυκλάδες, το λουλακί ...


Καλημέρες !!!
καλή εβδομάδα
[Τυρόπιττα, σπανακόπιττα, σαγανάκι,
μελιτζανοσαλάτα
, κολοκυθοκεφτέδες,
γίγαντες, ιμάμ, τυροκαυτερή, τζατζικάκι,
μανιτάρια του Ελβετικού βουνού, γεμιστές πιπερίτσες
γαρίδες, γεμιστά και ένα γλυκάκι...
να φτίαξω και μια μακαρονάδα μήπως δεν φτάσουν;;;;; ]


# Και μην με αφήνετε άλλη φορά να περνάω ολόκληρη μέρα στην κουζίνα μου ... Ξεχνιέμαι με το μαγείρεμα, ταξιδεύω, ονειρεύομαι μπλέ και αποκτώ -και άλλες- απορίες ! Και μετά, άντε να προσγειωθώ την Δευτέρα στη δουλειά ... ταπ ταπ.
posted by KV @ 11:38 am   12 comments
Sunday, July 23, 2006
Sneak preview ???
Κρατήθηκα 2 μέρες πριν γράψω post. Ναι, ο καινούριος, ο πατριώτης. Κατέφτασε την Παρασκευή και το ένστικτό μου λέει ότι οι 3 μήνες που θα τον "φιλοξενήσουμε" θα είναι άλλο ένα σχολείο. Sneak preview του τι μπορεί να έχει η κουρτίνα 7 για μένα ;;; μμμμμ ... θα προσπαθήσω να μην το αντιμετωπίσω έτσι!

Ξέρω ότι βιάζομαι με το post, δεν πρόλαβε να ανοίξει τις βαλίτσες, αλλά οι πρώτες εντυπώσεις και το καταραμένο το ένστικτο επιμένουν ... Θα το εμπιστευτώ, θα γράψω (θα παραπονεθώ that is) και θα διατηρήσω πάραυτα το δικαίωμα να αναιρέσω αργότερα!!! Ελπίζω να αναιρέσω αργότερα ... πραγματικά.

Ο πατριώτης έρχεται με υποτροφία, highly recommended από τα πάτρια ... Κάτι σαν αρχή μίας συνεργασίας που σχεδιάστηκε χρόόόόνια πριν (over drinks in a cable car, but that's another story). Θέλαμε να ξεκινήσουμε την συνεργασία, γράψαμε το πρόγραμμα, επιλέχθηκε από τα πάτρια και να'τος.

Εμφανίστηκε στο αεροδρόμιο την Παρασκευή. Εμφανίστηκε στην ζωή μου δυο μήνες πριν, όταν πήραμε το πρόγραμμα και η αλήθεια είναι ότι προσπάθησα να οργανώσω το ταξίδι και την διαμονή του εδώ έτσι ώστε να είναι όσο πιο άνετα γίνεται. Βρήκα δωμάτιο (παρά την αδυναμία του να προσδιoρίσει πότε ακριβώς έρχεται μέχρι την προηγούμενη εβδομάδα ... busy, busy), κανόνισα ό,τι γραφειοκρατικό μπορούσα (απουσία οποιουδήποτε εγγράφου ήταν δύσκολο ... τα έγγραφα ήρθαν τελικά μαζί του ... ταπ ταπ ... δεν θυμάμαι να διάβασα ΚΑΙ για δίμηνη απεργία των ΕΛΤΑ), plus φρόντισα για ένα επιμίσθιο από προσωπικά funds μια και η υποτροφία δεν φτάνει βέβαια για την pretend. Όλα αυτά με πολύ καλή διάθεση και σίγουρα going out of my way, just because he is Greek. Συνήθως ΔΕΝ ασχολούμαι με τέτοια ... συνήθως το να τα κανονίσει κανείς όλα αυτά είναι ... κάτι σαν πρώτο test!

ΟΚ, τώρα ΤΙ με πείραξε μέσα σε 2 μόλις μέρες ; Τίποτα συγκεκριμένο ίσως ή όλα μαζί. Περισσότερο η αίσθηση μιας εντελώς διαφορετικής νοοτροπίας και διάθεσης. Η αίσθηση ότι έχω να κάνω με κάποιον που αντιμετωπίζει το όλο ταξίδι σαν τουρισμό και τους ανθρώπους με μία ψιλοϋπεροψία, μια αναίτια αγένεια. Τον τουρισμό τον βρίσκω fair. Ναι, είναι ΚΑΙ τουρισμός αυτή η εμπειρία. Πρώτο ταξίδι, ευκαιρία να γνωρίσεις νέα μέρη ΑΛΛΑ ...να το ξεκαθαρίσουμε από την αρχή καλέ μου : δεν είμαι ο ταξιδιωτικός σου πράκτορας! Ούτε οι συνεργάτες σου the bus boys. Σε ένα καινούριο περιβάλλον οφείλεις να είσαι ευγενικός, να λες και ένα ευχαριστώ και να αφήνεις τις απαιτήσεις για την ώρα τους. Ο Ινδένιος σου κουβάλησε τα 40 κιλά υπέρβαρος (!) στο δωμάτιο, χωρίς ευχαριστώ. Το Γαλλώδι σου κανόνισε διάφορα άλλα μόνο και μόνο από καλή διάθεση. Πες μία καλή κουβέντα, μάθε τα ονόματά τους (δύο είναι, μην με ρωτάς συνέχεια μπροστά τους στα Ελληνικά, δεν σου ζητάω να αποστηθίσεις τη Britannica), άκουσέ τους και σταμάτα να ζητάς (by the wayδεν ζητάνε από το αφεντικό τους ακουστικά για Skype την πρώτη μέρα, πριν ξεκινήσουν την δουλειά καν, ταπ ταπ ταπ). Η πρώτη σου παρουσία στο meeting του εργαστηρίου συνοδεύτηκε από μία επιστημονικά κακόβουλη-τα-ξέρω-όλα-και-είμαι-και-πολύ-αστέρι κριτική στο Γαλλώδι. Και αυτό σε ένα τομέα στον οποίο δεν έχεις καμμία απολύτως γνώση και εμπειρία (ούτε καν την ωριμότητα να το αναγνωρίσεις). Ξεκίνησες με υπεροψία την σχέση σου με τους ανθρώπους που πρέπει να συνεργαστείς και που χρειάζεσαι την βοήθεια τους. Έχω την αίσθηση ότι αυτή η νοοτροπία δεν θα σε βοηθήσει ... Το Γαλλώδι σε σεβάστηκε και δεν μίλησε (ή μάλλον σεβάστηκε εμένα), δεν θα το κάνει συνέχεια. Ο Ινδένιος το ίδιο. Και εγώ, εγώ είμαι καλώς ή κακώς το αφεντικό σου, μπορείς να σεβαστείς τον χρόνο μου και την διάθεσή μου ;;; Α, ναι και το ότι δεν είμαστε κολλητοί; Αυτό το κουνητούλι μου -του οποίου τον αριθμό δεν σου έδωσα καν εγώ- δεν έχει σταματήσει να χτυπάει από την Παρασκευή. Ας πούμε ότι το πως θα πάρεις λεφτά από το ΑΤΜ ήταν καλή ερώτηση. Το που βρίσκεται το super-market επίσης καλή (ακόμα και αν είναι ακριβώς κάτω από το δωμάτιό σου) ... Η ισοτιμία euro φράγκου, λογική ... Το ποιο λεωφορείο θα πάρεις για το CERN και ποιο για τα ΗΕ, το τι ώρα κλείνουν τα μαγαζιά και το αν μπορώ να στείλω το Γαλλώδι Σαββατιάτικα μέσα στον καύσωνα να σου φέρει τον φορτιστή του κινητού για να συνεχίσεις να μας ταλαιπωρείς, ΔΕΝ ΗΤΑΝ ! Ε-μά (μα πώς γράφεται το Λεβεντογέννικο επιφώνημα;;;).

ΟΚ, νομίζω παραπονέθηκα αρκετά. Βαθιές ανάσες, αποδίδουμε τα πάντα στο άγχος του ταξιδιού, δεν μπορεί να είναι τόσο διαφορετική η νοοτροπία ενός νέου ανθρώπου. Erase και ξαναξεκινάμε αύριο ... από την αρχή. [Αν μπεις στο εργαστήριο και πεις πολύ κεφάτα και γλυκά καλημέρα στους συναδέλφους σου πολύ θα το εκτιμήσω.]

Καύσωνας, καφές νούμερο 4 και η KV από νωρίς στο πόδι για ό,τι πιο άκαιρο σε εποχή καύσωνα : Μαγείρεμα! Πάλι τα κατάφερα και έχω ένα σωρό καλεσμένους για αύριο το βράδυ και όλοι περιμένουν κάτι Greek & veggie ... ταπ ταπ ταπ !!!!!


Καλημέρες !!!
[κρέας και αυγά out of the question,
τυρί επιτρέπεται και γάλα,
ιδέες
more than welcome!]
posted by KV @ 10:13 am   14 comments
Saturday, July 22, 2006
too much time ...
Καύσωνας, η μέρα προβλέπεται αφόρητα ζεστή και σήμερα, καφές νούμερο 2 και διάθεση που κάνει νάζια. Χωρίς λόγο, ή μάλλον γιατί τώρα που η πίεση της δουλειάς μειώθηκε, οι στρουθοκαμηλισμοί δεν βρίσκουν δικαιολογία ύπαρξης. Αποφάσεις μικρές και αποφάσεις ζωής αποφάσισαν να διεκδικήσουν πάλι τον χρόνο του μοναχικού, κουρασμένου εγκεφαλικού κυττάρου. Τι να κάνει και αυτό το άμοιρο; Ένα και μοναχικό, μπερδεύεται. Βάζει τα υπέρ και τα κατά κάτω, κάνει τους υπολογισμούς του, τις προσθαφαιρέσεις του, κανένα συμπέρασμα. Δουλεύει σε κύκλους, καταναλώνει ενέργεια, εξαντλείται. Προσπαθώ να το πείσω αλλά δεν με ακούει : οι μεγάλες αποφάσεις, οι αποφάσεις ζωής είναι θέμα καρδιάς, όχι λογικής. Οι λίστες με τα υπέρ και τα κατά δεν έχουν κανένα μα κανένα νόημα. Αποπροσανατολίζουν. Το κόλπο είναι να κάνεις την καρδιά να μιλήσει. Και η δικιά μου φαίνεται απεργεί, κάνει διακοπές ή απλά έχει κουραστεί να φωνάζει ... ουφ ...
Ναι ουφ... βαρέθηκα αυτό το παιχνίδι με τις αποφάσεις. Και το κύτταρο το βαρέθηκα, δεν έχει μάθει να επιβάλλει τις απόψεις του ... χαζό κύτταρο ... Και την καρδιά που σταμάτησε να φωνάζει. Την κουρτίνα Νο7 παρακαλώ, ό,τι και αν έχει. Η αναμονή είναι μου φαίνεται πλέον χειρότερη από μια λάθος απόφαση, άσε που έχω αρχίσει να υποψιάζομαι ότι δεν υπάρχει σωστό και λάθος ... bugger.

Καλημέρες !
[Ο καφές Νο 3 αποδεδειγμένα αναστέλλει τις λειτουργίες του κυττάρου.
Καφέ στην pretend λοιπόν,
εφημερίδες, πισίνα και αντηλιακό,

αντιπερισπασμός. ]

posted by KV @ 9:26 am   11 comments
Thursday, July 20, 2006
playgrounds
Καφές νούμερο 3, κανονικά θα έπρεπε να έχω ξυπνήσει με τον νο.2, φαίνεται ότι θα χρειαστεί μεγαλύτερη προσπάθεια σήμερα. Δεν κοιμάμαι που δεν κοιμάμαι πολύ γενικότερα, ήρθαν σαλμονέλα και καύσωνας και με αποσυντόνισαν πλήρως ... Oh well, nothing I can do about this now, just ... drink faster !

Το πρόγραμμα -και σήμερα- ψιλοχαλαρό: δουλειά στο εργαστήριο. Αυτό. Έχει πλάκα το να ξαναγυρνάς στην πρακτική δουλειά. Ο Ινδένιος είναι ινδικά διακριτικός, κάνει ότι δεν προσέχει. Το Γαλλώδι όμως παρακολουθεί κάθε μου κίνηση. Έχω την αίσθηση ότι άλλες φορές φοβάται μήπως του γκρεμίσω το playground, ότι άλλες φορές τον εκπλήσω (η εργαστηριακή εμπειρία έρχεται με τα χρόνια, καμμιά φορά εκπλήσω και εμένα με την οικονομία κινήσεων που έχω καταφέρει να υιοθετήσω) και πάντα ότι με ελέγχει (είναι σίγουρα της άποψης ότι "ου γαρ έρχεται μόνο").

Από πολύ νωρίς, όταν Γαλλόδι και Γαλλώδι πρωτοήρθαν στο εργαστήριο, χρειάστηκε να πάρω μία "σκληρή" απόφαση. Ήταν άπειροι -έκαναν όλα τα "γνωστά" λάθη. Μπορούσα να είμαι εκεί, δίπλα τους και να διορθώνω κάθε τους κίνηση. Είχα την εμπειρία να προβλέψω τι θα πάει στραβά -είχα κάνει τα ίδια ακριβώς λάθη μαθαίνοντας, για αυτό. Αποφάσισα ότι θα ήταν ψυχοφθόρο για όλους και αντιπαραγωγικό. Κανείς δεν μπορεί να δουλέψει ελεύθερα με τον μπαμπούλα πάνω από το κεφάλι του και όσο και αν προσπαθούσα να το κάνω "ευγενικά", μια διόρθωση αφήνει πάντα την γεύση της παρατήρησης. Η απόφαση ήταν να είμαι διακριτικά παρούσα, ie να μάθω να ΜΗΝ αντιδρώ πριν την καταστροφή, ακόμα και όταν την έβλεπα με σιγουριά να έρχεται. Ήξερα ότι σε λίγο κάτι θα σπάσει, διακτινιστεί, εξαϋλωθεί, εκπαιδεύτηκα να μην μιλάω (με μόνες εξαιρέσεις τα θέματα προσωπικής ασφάλειας, μεγάλης οικονομικής απώλειας ή εκπαίδευσης σε κάτι καινούριο). Δεν ήταν εύκολη απόφαση, δεν είναι εύκολο να βλέπεις ότι κάτι που έχεις στήσει εσύ με πολύ προσπάθεια να κινδυνεύει θανάσιμα και να το αφήνεις. Κατανάλωσα πολύ ενέργεια για να μάθω να μην μιλάω και ακόμα μεγαλύτερη για να μάθω να μην πονάω για κάθε άψυχο που έφευγε. Και έφυγαν πολλά ... Ήταν όμως, κατά την ταπεινή μου γνώμη, ο μόνος τρόπος ... Ίσως αυτό που έμαθε τελικά το Γαλλώδι, ήταν να ρωτάει, έτσι προχωρήσαμε ... Σχεδόν δυο χρόνια μετά κινείται άνετα στο εργαστήριο, επαγγελματικά, σχεδόν έχει την εμπειρία του "παλιού" : οικονομία κινήσεων και ψυχραιμία. Δεν χρειάζεται πια να προσπαθώ να μην μιλήσω, και αν μιλήσω τώρα ξέρω ότι θα το σεβαστεί, το κέρδισα ...
Oι ρόλοι όμως φαίνεται να αντιστρέφονται τώρα!!! Το Γαλλώδι παρακολουθεί με κομμένη την ανάσα μια KV που απλά προσπαθεί να ξαναμπεί στον ρυθμό (άντε και να δει τα όριά του ;-) ). Ρωτάει, επεμβαίνει, τρομάζει!!! Εξακολουθώ να έχω μία δεκαετία περισσότερης εμπειρίας, αλλά δεν είναι πλέον αυτή η διαφορά μας. Το Γαλλώδι άρχισε να πονάει τον χώρο μας χωρίς να μάθει το πιο βασικό, αυτό ακριβώς που έμαθε σε εμένα : Όλα γύρω μας είναι αναλώσιμα. Σημασία έχει να ευχαριστιέσαι το παιχνίδι όσο μπορείς -και αυτό ακριβώς θα έπρεπε να είναι αυτή η "δουλειά": δημιουργία, σχεδόν παιχνίδι. Μια εβδομάδα άδειας agenda ελπίζω να το μάθει και αυτό !! Εγώ τουλάχιστον από την μεριά μου, αυτό ακριβώς προσπαθώ να ξαναβρώ ...
Καλημέρες
[αντηλιακό και πολύ νερό,
αν καίγεστε όπως εμείς!!!]

posted by KV @ 11:12 am   11 comments
Wednesday, July 19, 2006
ησυχία ...
# Στο Ίδρυμα επικρατεί ησυχία [Έτσι έπρεπε να είναι τα Ιδρύματα, ήσυχα ή ... όχι ;;; Όχι βέβαια! (ρωτάω εγώ - απαντάω εγώ, ταπ ταπ ταπ) Καλό όμως και το διάλλειμα].

#
Έξω, κεντρο-ευρω-καύσωνας [30οC ήδη, προβλέπονται 35ο κατά την διάρκεια της μέρας ... 35ο εδώ -και με 99% υγρασία- είναι ΠΟΛΥ].

#
Το Paleo άνοιξε τις πόρτες του [αναρωτιέμαι αν θέλω να πάω τελικά και εφέτος, τουλάχιστον την μία μέρα, έτσι για ... το καλό! ... ταπ ... αναρωτιέμαι χωρίς λόγο, δεν έχω φροντίσει για εισητήρια].

#
Δίπλα μου, στο εργαστήριο, χαρά και εργασία από νωρίς. Υποσχέθηκα στον εαυτό μου να δουλέψω και εγώ πρακτικά σήμερα [promithes, promithes, promithes ;;;] Τελευταία, φαίνεται η δουλειά μου να μετακόμισε στο γραφείο, τον Θανάση του γραφείου και το χαρτομάνι. Από μόνη της. Χωρίς να με ρωτήσει ... ταπ ταπ ταπ ... Κάποτε αυτή η δουλειά (η πρακτική) ήταν και hobby και πάθος και ψώνιο. Κάποτε. Δεν θυμάμαι πότε άρχισε να γίνεται σιγά-σιγά δουλειά. Τώρα που ο χρόνος μου είναι λίγο πιο ελεύθερος όμως, ευκαιρία να παίξω λίγο ;-) ... Ευκαιρία να θυμήσω στο Γαλλώδι μου κάτι για τα αμπελοχώραφα που του΄λεγα προχτές! τσ ... [δύσκολες αυτές οι μεταφράσεις... Άντε να καταλάβει το Γαλλώδι για τα αμπελοχώραφα... ]

Καφές νούμερο 3 και μου λείπει η λίστα μου ... Too many options make me dizzy...

Καλημέρα, Καλημέρα !!!
[απουσία θάλασσας
πισίνα απαραίτητη σήμερα]

posted by KV @ 9:36 am   7 comments
Tuesday, July 18, 2006
το σχέδιο ...
Καφές νούμερο 2, 29 oC έξω (και μέσα) και η ερώτηση ... η κλασσική των ημερών: διακοπές ... χχχχμμμμφφφφ ... δύσκολο. Δύσκολο και άκαιρο !
Να βάλουμε τα πράγματα στην θέση τους: μέχρι τώρα έτρεχα με την δουλειά και τα διάφορα, πολύ, μόλις άρχισε η "περίοδος ύφεσης". Στο Ίδρυμα όμως, επικρατεί ακόμα το χάος της πίεσης και του πανικού, ένα εργαστήριο ανάκατο, στο γραφείο πολεμική μετα-μοντέρνα διαρρύθμιση, ο Ινδένιος μόλις συνήθισε στην καινούρια του Βομβάη, ο καινούριος έρχεται την Παρασκευή και το Γαλλώδι, είναι πάντα το Γαλλώδι και είναι σούπερ (αν και αγχωμένο, του έχω βάλει δύσκολα την επόμενη εβδομάδα στο νησί). Στο σπίτι πάλι, επικρατεί το χάος των ασιδέρωτων και των ΘΑ της μετακόμισης (ΘΑ ανοίξω και αυτή την κούτα, ΘΑ φτιάξω το δωμάτιο-αποθήκη, ΘΑ ξανα-μανα-μετακινήσω τα έπιπλα, ΘΑ αλλάξω τις πινακίδες του
Twingo, ναι και το δίπλωμα ... θα, πολλά, πολλά ΘΑ).
Η πρώτη μου αντίδραση ήταν -κλασσικά- να αγνοήσω την πραγματικότητα και να κλείσω το πρώτο εισητήριο για τα πάτρια, τώρα, όσο οι κολλητοί είναι ακόμα στην Νότια Λεβεντογέννα. Η αλήθεια είναι ότι έπαιξα με την ιδέα στο μυαλό μου αρκετά και ... Πριτς ... να τα έχω όλα αυτά στο μυαλό μου ή ακόμα χειρότερα να τα ξεχάσω και να πέσω πάνω τους σε 2, 3 εβδομάδες;;; Όόόόόόχι ...
Το σχέδιο είναι απλό και ύπουλο. Καθαρίζω πρώτα το χάος, σιγά-σιγά, χαλαρά και καλοκαιρινά. Άλλωστε η pretend ανθίζει το καλοκαίρι και τώρα έχω τον χρόνο να την απολαύσω. Ξεκούραση μετά εργασίας λοιπόν και extra bonus ο Σεπτέμβρης στο Αιγαίο. Ο Αύγουστος ούτως ή άλλως τα τελευταία χρόνια μου φαίνεται busy, busy και αγχωτικός με τα κύματα κεντροευρωπαίων να καταρακώνουν το μπλε και το άσπρο μας. Όσο πιο πολύ το σκέφτομαι, τόσο πιο πολύ μου αρέσει σαν ιδέα: Plan fixed, September it is! Να θυμηθώ να κοιτάξω για εισητήρια ΣΗΜΕΡΑ !

Καλημέρες !!!
[φυσικά και θα παραπονιέμαι τον Αύγουστο
που θα πλατσουρίζετε όλοι ...]

_____________
@ 11:23 ... Καφές νούμερο 5. Eίναι φανερό δεν πρέπει να γράφω στον 2 ... Σιγά μην αναλάβω ευθύνη για το ... "το χάος των ασιδέρωτων" ... σιγά μην φτάνει ένα καλοκαίρι ... Α, παπα παπα, το συγκεκριμένο χάος είμαι σίγουρη θα το αγνοήσω ΚΑΙ εφέτος το καλοκαίρι ;-)
posted by KV @ 7:23 am   6 comments
Monday, July 17, 2006
άδεια agenda = καλή agenda
Καφές νούμερο 2 (χωρίς γάλα ταπ) και 28 oC μέσα στο σπίτι. Θερμοκρασιακά η μέρα ξεκίνησε πάλι δυναμικά.
Η εβδομάδα (τρεις κύκλους γύρω από τον άξονά μας και αλάτι -
ΚΑΛΛΑΣ πίσω από τον ώμο) προβλέπεται ήρεμη -καλοκαιρινή. Είναι η εποχή της άδειας agenda και η εποχή με τα ηλιοτρόπια (can't get better than this)!!!
Θάλασσες κίτρινου γύρω από την pretend.
Mε την εξαίρεση μερικών αντάρτικων όλα κοιτάνε στον ήλιο φτιάχνοντας απίστευτα μωσαϊκά. Αυθάδικα λουλούδια, ακατέργαστα όμορφα, δυνατά, περήφανα (αααααααχ στον καιρό της ποδηλατοχώρας πάντα είχα στο σπίτι ήλιους). Αρκεί μια βόλτα κάπου δίπλα στην pretend για να γεμίσεις το μυαλό κίτρινο και την διάθεση ... καλοκαίρι. Εύκολο να φανταστείς γιατί τα ζωγράφησαν τόσο.

καλημέρες !!!
καλή εβδομάδα!

[αντηλιακό, γυαλιά ηλίου,
ενδυμασία παραλίας ΚΑΙ στη δουλειά]

___________________

* Να κάνουμε μια συμφωνία;;; Αν στείλετε mail στο Al Dente δεν κάνετε τον κόπο να αφήσετε και σχόλιο εδώ ή στο κουτί;;; ε;;; Multi-tasking skills good, multi-checking, not so good !!!
posted by KV @ 7:36 am   14 comments
Sunday, July 16, 2006
μεταξύ γειτόνων
Τόπος : Λουκέρνη,
Χρόνος συνάντησης : 15/07/06, 14:15
Μέρος συνάντησης : το meeting point του Σταθμού!

Είπα να αφήσω το Twingo σπίτι και να πάω με style (κάτι είχα μυριστεί), αναγκάστηκα να κάνω lake hoping με το σκάφος, τρεις ώρες δρόμο από την pretend, μέχρι την μικρή pretend.

Έφτασα πρώτη και έδεσα έξω από τον σταθμό.




Σε λιγάκι κατέφτασε αεράτη η Vas (επέτρεψέ μου να διατηρήσω το ροζάκι, σαν ευχή). Καλοκαιρινή, γλυκιά, κεφάτη, πρόσχαρη -όπως ακριβώς την περίμενα! Πάρκαρε με style έξω από τον σταθμό. Ματιές αναγνώρισης και να'τα τα 3 φιλιά της περιοχής μας και η επίσημη έναρξη της λογοδιάρροιας ... Απλά ξεκινήσαμε να μιλάμε, για τίποτα και για όλα !





Δεν πέρασε πολύ ώρα μέχρι να φανεί η Κροτ με τον καλό της ! Ήρθαν με αυτοκίνητο-παντόφλα, υποσχέθηκαν να το αλλάξουν με την πρώτη ευκαιρία ... {Μα ρε συ Κροτ, χάθηκε να κοιτάξεις έναν οδηγό, κάτι; έτσι στα τυφλά αγοράζουμε αμάξια;;;} Η Κρότ, και εκείνη όπως την περίμενα : γελαστή, πηγαία, άνετη, γλυκήτατη, με χιούμορ .... κλπ κλπ (σταματάω μην το πάρεις και πάνω σου γειτόνισσα)



Βολτάραμε, ήπιαμε καφέδες, ξαναβολτάραμε, η λογοδιάρροια σε όλο της το μεγαλείο, και μια άνεση, μια ανεμελιά, μέχρι και που πλατσουρίσαμε -ελαφρώς, τα ακροδάκτυλα ;-) - στην λίμνη με τους αγενείς κύκνους... Δεν ξέρω πως πέρασαν οι ώρες: Ανάλαφρα, ευχάριστα, απλά όμορφα ... μμμμ ...

Κούκλες και συνοδέ κούκλας,
ήταν απόλαυση που σας γνώρισα,
να το ξανακάνουμε σύντομα -γείτονες είμαστε !!!






* ένα Ελληνικό σημάδι, βρίσκεις παντού ... (άσπρο και με 2 τσέπες;;; που θα βάζεις τον μαρκαδόρο;;;
)





Καλησπέρες -
ανάλαφρες, καλοκαιρινές, Κυριακάτικες!!!
[καθόλου πυρετός,
το κρασάκι το καλύτερο φάρμακο ;-) ]

Παράξενο να χρησιμοποιούμε ονόματα και όχι nicks ... Νομίζω παράξενο γιατί η εικόνα του blog ήταν τόσο πραγματική, αυτός που γνώριζες ήταν ήδη οικείος...
posted by KV @ 4:38 pm   17 comments
Friday, July 14, 2006
οι ΓιουΕσΕοι
Νέα Ορλεάνη και το ταξίδι μέχρι εκεί μαραθώνιο :
Αιγαίο - Αθήνα, Αθήνα - Αμστερνταμ (αλλαγή βαλίτσας), Αμστερνταμ - Φρανκφούρτη, Φρανκφούρτη - Ατλάντα, Ατλάντα - Nεα Oρλεάνη Lewis Armstrong IA (μερικά ονόματα αεροδρομίων αξίζει να τα θυμάσαι).
Οι πτήσεις συνεχόμενες και το πλάνο απλό : maximum ξεκούρασης για να μην χάσουμε λεπτό, ο γνωστός συνδυασμός "δουλειάς"-διακοπών απαιτούσε full energy levels! Κοιμήθηκα σε όλες τις πτήσεις, κοιμήθηκα ΚΑΙ στο ξενοδοχείο μόλις φτάσαμε (το σχέδιό μας για να νικήσουμε το jet lag). Και ξύπνησα με ένα φρικτό πόνο και ένα πόδι κυριολεκτικά τούμπανο. Πρισμένο στο ύψος της γάμπας, πολύ όμως (έβλεπες το δέρμα να ζορίζεται) και κατακκόκινο και πολύ ΠΟΛΥ νευριασμένο (για πόδι). Τρόμαξα, τρόμαξε και ο καλός μου big X αλλά τον καθησύχασα ότι στραβοκοιμήθηκα (ταπ ταπ ταπ ταπ) και μάλλον για αυτό ήταν έτσι ... Και προσπάθησα την πρώτη μέρα να περπατάω παντού αγνοώντας τον πόνο. Έλα όμως που ο πόνος εντεινόταν και ίσα που αντεχα να περπατήσω ... και είχαμε μπροστά μας 3 εβδομάδες διακοπών ... Αναγκάστηκα να δω γιατρό (αντίθετα σε όλες τις αρχές μου).
Με το που με είδε ο ΓιουΕσΕος ιατρός, είδε και το πόδι φυσιογνωμικά, ξεκίνησε μια σχέση στοργής:
"Το έχεις σπάσει"
"Πως το έχω σπάσει καλέ μου, περπατητή ήρθα, να κάνω κουτσό να με δεις;"
"Το έχεις σπάσει"
"Δεν μου κάνεις μια ακτινογραφειούλα να μην μαλώνουμε άδικα;;"
"Ναι, θα να κάνω ΑΛΛΑ πρώτα..."
"Πρώώώώώτα;"
"Πρώτα να δούμε πως το έσπασες ;;; Είχες κάποιο "ατύχημα";;;"
Κοίταξε τον ex-καλό μου με νόημα και τότε άρχισε μια σχέση στοργής και μεταξύ τους !
"Δεν το έχω σπάσει και δεν θυμάμαι να το έχω χτυπήσει πουθενά, τουλάχιστον όχι τόσο ώστε να το σπάσω. Βγάλε σε παρακαλώ την ακτινογραφία να τελειώνουμε, ... ΤΑΠ ΤΑΠ ΤΑΠ "
"Αν το έσπασες ΧΩΡΙΣ να χτύπησες πουθενά ή να σε χτυπήσει κάποιος -έστω και κατά λάθος"
Ξανακοίταξε τον ex με νόημα, αυτή η σχέση ήταν καταδικασμένη ...

"τότε πρέπει να σας προειδοποιήσω ότι υπάρχει μεγάλη περίπτωση να έχεις κάποια ακραία μορφή οστεοπώρωσης ή κάποια άλλη ασθένεια των οστών όπως μπλα μπλα μπλα που μπορεί μπλα μπλα μπλα ... "

Κόκκινο το πόδι, κόκκινος ο καλός μου, μπλέ εγώ, το βαθύ, το ναυτικό. Πετάγομαι πάνω -στο πόδι- κατεβάζω πατζάκι (ότι κατέβαινε, το πρήξιμο συνεχιζόταν) και λέω ευγενικά στον γιατρό ότι μπορεί να καλύφθηκε μόλις για όλες τις περιπτώσεις malpractice που μπορούσαν να συσχετιστούν με την περίπτωσή μου, αλλά εγώ φεύγω να βρω ευρωπαίο γιατρό που να έχει χρόνο να ασχοληθεί και με το πόδι μου.

Βρήκαμε στο ξενοδοχείο, γυναίκα συναδέλφου. Τα πράγματα ήταν πολύ πιο απλά με κάποιον που δεν φοβόταν την μήνυση των δισεκατομμυρίων. Το πρόβλημα DVT ή η αρρώστια των ταξιδιωτών που δεν προσέχουν και δεν κινούνται κατά την διάρκεια μεγάλων πτήσεων. Ήμουν τυχερή που με χτύπησε απλά με ένα θρόμβο στο πόδι. Φάρμακο Ασπιρίνη και περπάτημα... Περπάτησα την Νέα Ορλεάνη όσο κανείς ;-) και, είτε το πιστεύετε είτε όχι, περπάτησα και όλη την διαδρομή μέχρι Ευρώπη !!!

Καλημέρες !!!
[προβλέπουν καταιγίδες
εσείς γειτόνισσες ΑΝΤΗΛΙΑΚΟ σταθερά!!!
;-) looking forward to this!!!! ]

posted by KV @ 8:39 am   11 comments
Tuesday, July 11, 2006
να αθλείσαι και να πίνεις νερό
Θανάσης (laptopΚροτ) αγκαλιά στον καναπέ, συγκεκριμένη γωνία, χαμηλωμένο –πολύ ΠΟΛΥ χαμηλωμένο- φως στην οθόνη, 200% μεγένθυνση στο Word και εκεί με σκούρο background… πίσω από το κεφάλι μαξιλαράκια διάφορα, για να έχω όταν μουσκεύουν ... Α, και αυτό το πολύ cool μαξιλαρίδιο στήριξης που αγοράζουμε για τις υπερατλαντικές. {Να΄ναι καλά αυτός που το σκέφτηκε, ελπίζω να το πατένταρε εγκαίρως -η σημαντικότερη επαγγελματική ευχή στις μέρες} Δίπλα μου: νερό ... ταπταπ ταπ ταπταπ ταπταπ χαμομήλι (ούτε να το σκεφτείς καν!) και best of meaningless pill collection. Βρεγμένο πετσετάκι -άρωμα γιασεμί στο μέτωπο (το κόλπο ακριβό!) και υπομονή ... Από την Παρασκευή έτσι ... Νεώτερο Ιατρικό Ανακοινωθέν την Πέμπτη...

~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Στα πολλάάάάάά χρόνια που είμαι (λέμε τώρα ...) κεντροευρωπαία με βούλα, να παραδεχτώ ότι ευτυχώς δεν απασχόλησα κανένα σύστημα υγείας είτε επειδή δεν έτυχε (θα σηκωθώ και ας ζαλίζομαι, 3 κύκλους, φτου, φτου, φτου κλπ κλπ) ή επειδή έχω την γνωστή αρρωστοφοβία που με αποτρέπει ακόμα και από τυχαίες συναντήσεις με οποιονδήποτε εκπρόσωπο του είδους (κληρονομικό έχω πάρει όόόλα τα καλά από κάθε σόι).

Οι 2-3 εμπειρίες που είχα όμως μέχρι τωρα είναι αντιφατικές.

Ποδηλατοχώρα, η χώρα στην οποία η συνταγολογία είναι κατά 99% να αθλείσαι και να πίνεις νερό, νέος είσαι, δεν έχεις τίποτα!!!

Χίλιες και μία νύχτες πριν στον οδοντίατρο. Πήγα –παρά τις αντίθετες συμβουλές συναδέφων- γιατί ανησύχησα με μια κύστη στα ούλα ... Ο γιατρός την κοίταξε με το καθρεφτάκι, την ζούμπηξε, δεν πόνεσα, έβαλε πάνω κάτι κρύο –τίποτα, έβαλε πάνω κάτι ζεστό –τίποτα, ακούμπησε καθρεφτάκι κάτω, έβγαλε γάντια και απεφάνθει:
"Μάλλον δεν έχεις τίποτα"
Τον κοίταξα με την ελπίδα να έχει συνέχεια η φράση, με κοίταξε με απορία ...
"Αυτό το μάλλον δεν μου αρέσει, θα το προτιμούσα σίγουρα. Δεν κάνουμε κάτι για αυτό ;;;"
"Σε αυτό το στάδιο, το μόνο που μπορείς να κάνεις είναι να την παρακολουθείς και ΑΝ αλλάξει να έρθεις ξανά."
"Μα αν έκανα ...."
"Δεν θα το συνέστηνα από να δεδομένα που έχω και ... χωρίς σύσταση ξέρετε βέβαια ότι δεν μπορείτε να κάνετε εξετάσεις στην χώρα μας"
Ακολούθησε διάλογος απείρου κάλους επί του συστήματος που δεν μου επέτρεπε να επιλέξω εγώ αν θέλω να κάνω εξετάσεις ή όχι, να δω άλλο γιατρό ή να πληρώσω επιπλέον την υποχόνδριά μου ... Φιλοσοφικά μεν, έντονα δε, σίγουρα ξεπεράσαμε το 8λεπτο που προβλέπεται ανά ασθενή που δεν πεθαίνει. Έφυγα από το ιατρείο μουδιασμένη (και χωρίς το καθρεφτάκι, δεν έπρεπε τουλάχιστον να μου δώσει το καθρεφτάκι να την παρακολουθώ;;;;).

"Και μην ξεχνας,
floss και πολύ νερό ..." μου φώναξε φεύγοντας.

Οι εξετάσεις, ακτινογραφίες κλπ κλπ για να γίνει το μάλλον, σίγουρα έγιναν αργότερα στα πάτρια.
{Ασχετο: 500 και μία νύχτες μετά βρέθηκα σε άλλο ιατρείο της ποδηλατοχώρας μετά από ελαφρύ εργατικό ατύχημα (να μην ξεχνάτε να φοράτε τα γυαλιά σας) .... Ο γιατρός με κοίταξε, χαμογέλασε και με ρώτησε ποδηλατικά άμεσα: «Λοιπόόόόόν
KV γιατί δεν εμπιστεύεστε το σύστημα υγείας μας;» ταπ ταπ ταπ}

[Συνεχίζεται πιο χαμογελαστά ...
τα Βελγωδία και οι ΓιουΕσΕοι ]

Υπομονή εδώ και
ΠΟΛΥ ζεστές
Καληνύχτες !

posted by KV @ 6:34 pm   6 comments
Wednesday, July 05, 2006
Πετάμε


ένα extra
ζευγάρι παπούτσια στην τσάντα (ε καλά τώρα δύο), μετά από μια μέρα που ήταν καταστροφικά γεμάτη και αγχωτική και ... ready to go !

back in 24 ...
(... μάλλον!)
Καληνύχτες,
μάκια!!!
posted by KV @ 11:01 pm   8 comments
24
"Take the train to Rome termini, we'll meet u there, 9:00. Do NOT bring extra shoes."

"Needing an extra pair of shoes, in Rome of all places, WILL get YOU into trouble. Double espresso 4 me, c u soon."


Ο τόπος συνάντησης είναι ο ίδιος, το πρώτο καφέ ή bar μετά την έξοδο του σταθμού ... δεξιά ... βγαίνοντας (!!!) (... αν δεν υπάρχει καφέ ή bar μετά την έξοδο δεξιά έχουμε πρόβλημα -πάντα υπάρχει).
Τα εισητήρια, επιτέλους εντάξει ... πήρε ώρες χτες ... και ενέργεια ...
Η τσάντα μου έτοιμη : τόσο μικρή ώστε να μπορώ να την κουβαλάω όλη μέρα (ή να την φορτώσω σε κάποιον από τους 4 χωρίς τύψεις), τόσο μεγάλη ώστε να χωράει το δεύτερο ζευγάρι παπούτσια {στην ακραία περίπτωση που δεν μου χαμογελάσουν άλλα εκεί... Ποιος δίνει σημασία τι λένε, υποσχέθηκαν extreme spoiling αν πάω ... }.

Χαλαρά στη δουλειά σήμερα (ή έτσι πιστεύω τώρα, δεν έχουν αρχίσει οι διασωληνώσεις ακόμα). Με την αλλαγή του ταξιδιού τελείωσα κατά λάθος μία μέρα νωρίτερα τα επείγοντα -δεν ανησυχώ όμως, όλο και κάτι θα προκύψει !!!

Θερμοκρασία 29 οC ήδη (...), καφές νούμερο 3 και τάσεις για απόδραση ... από τώρα ...

Καλημέρες !!!
[αντηλιακό-γυαλιά ηλίου και πολύ νερό σήμερα!!!
* needless to say I cannot wait ]

posted by KV @ 8:18 am   8 comments
Tuesday, July 04, 2006
Καρέ ...
Όταν ξεκίνησα την δουλειά στην pretend παρέλαβα ένα άδειο εργαστήριο και μία τεχνικό (και πολλές ώρες μάθημα αλλά αυτό είναι άλλο θέμα) ... Μετά ακολούθησε το Γαλλόδι και το Γαλλώδι. Αλλάξαμε μερικά χαρτιά στον επόμενο γύρο (το Γαλλόδι άλλαξε με τον Ινδένιο και η τεχνικός με ΤΟΝ τεχνικό) και τώρα περιμένουμε και τον άσσο (σπαθί) για να συμπληρώσουμε το καρέ ... (Η γραμματέας δεν παίζει σε αυτό το επεισόδιο)

[κάπου θελω να καταλήξω ... νομίζω]

Με το Γαλλώδι τα πράγματα είναι απλά. Αφού περάσαμε τον κυκλώνα-Γαλλόδι (θέλει βιβλιογραφία και αυτό το post ---> google Γαλλόδι και μετά Γαλλώδι ;-) ) και μας πήρε μερικούς μήνες να ηρεμήσουμε, πλέον ... επικοινωνούμε με τα μάτια! Το δεξί μου χέρι;;; Ποτέ! Δεν θα μπορούσε ποτέ να είναι κάτι τέτοιο, ούτε και εγώ θα το ήθελα. Είναι αυτός που καταλαβαίνει, παθιάζεται, δημιουργεί και καταστρέφει (πάνε μαζί), ενθουσιάζεται και απογοητεύεται (επίσης), αυτός που νοιάζεται. Νοιάζεται για την δουλειά και νοιάζεται για τους ανθρώπους. Είναι αυτός που ψάχνω να μιλήσω όταν έχω καμμία από τις φοβερές μου ιδέες, μόνο και μόνο για να δω την λάμψη στα μάτια του ή την αδιαφορία που με στέλνει πίσω στο χαρτί ! Είναι αυτός που πραγματικά θα ήθελα να διάβαζα το blog του αν έχει!!!!

Ο Ινδένιος είναι καινούριος. Ευγενικός, ΠΟΛΥ συνεπής με την δουλειά του και με ταλέντο σε αυτό που κάνει (φαίνεται από την αρχή). Απίστευτα τακτικός (σε βαθμό κακουργήματος, έχει σχεδόν φτάσει τα δικά μου -πλήρως δικαιολογημένα- επίπεδα υστερίας για την καθαριότητα στο εργαστήριο), ήσυχος (αλλά έτσι ήταν και το Γαλλώδι, θα φτιάξει), ακόμα συγκρατημένος (επιστημονικά), φοβερά ευγενής και επίμονος (αυτό το παιδί θα πάει μπροστά να το θυμηθείτε... το Γαλλώδι μέχρι την Λεβεντογέννα το βλέπω να πηγαίνει, δεν πάω χωρίς αυτόν!). Ένα κακό έχει (εκτός του ότι δεν πίνει καφέ) : αδύνατο να κόψει τον πληθυντικό (ακούς Καίσαρα;;; (δεν βρίσκω σμαραγδί γμτ) μην γελάς Καίσαρα...)

Και ... φτάνουμε στον τεχνικό! Ο τεχνικός ... Καταρχήν είναι ο μόνος που με αναγκάζει να μιλάω Γαλλικά (ενώ μιλάει Αγγλικά, καλά). Έχει δύο δουλειές : part time σε εμάς και το υπόλοιπο πολύύύύύ time στην ομάδα ασφαλείας του Ιδρύματος. Θα έπρεπε να αισθανόμαστε ασφαλείς ... Αμ δε ! Ο πανικός που δημιουργεί όταν περάσει από το εργαστήριο, θα κινητοποιήσει σίγουρα κάποια στιγμή την ομάδα ασφαλείας της pretend ολόκληρης! Ας πούμε ότι αυτό το ξεπερνάμε όμως (φεύγει δηλαδή και περνάει μετά ο KV-σίφουνας να εξαφανίσει τους κινδύνους) ... Έχει καταφέρει να με εντυπωσιάσει γιατί καταρχήν ακόμα δεν μου έχει απευθύνει άμεσα τον λόγο (εκτός και αν είναι απολύτως απαραίτητο και αφορά διακοπές). Φαίνεται ότι αντιλαμβάνεται την συνεργασία μας αλλιώς : έχει φτιάξει στο μυαλό του τον ιδανικό εργασιακό χώρο και προσπαθεί να τον κάνει πραγματικότητα. Έχει λοιπόν στόχο -τα "επιμέρους" που του αναθέτουμε, ελάχιστα τον απασχολούν ... Καλά ως εδώ επίσης (τι είχαμε-τι χάσαμε, δεν το ψάχνω πλέον). Το πρόβλημα ξεκινάει με τους σωλήνες ... ταπ ταπ ταπ ... Ο ιδανικός εργασιακός χώρος για αυτόν apparently έχει σωλήνες ... πολλούς ... παντού ... Χιλιόμετρα σωλήνων ... Στους μήνες που πέρασαν τοποθέτησε σωλήνες σε κάθε δυνατό ή αδύνατο σημείο ... Αυτό του αρέσει να κάνει, αυτό κάνει -έστω και μόνος αφού κανείς μας δεν μοιράζεται το όνειρο! Τους αγόρασε (τρόπος του λέγειν), τους έκοψε, τους έφτιαξε, τους στερέωσε, τους καθάρισε μέσα έξω, έβαλε σημάνσεις, βελάκια, κορδελλάκια ... έχει διασωληνώσει τα πάντα (δεν έχει κλειδί από το γραφείο μου αλλιώς και ο Θανάσης ήδη θα επικοινωνούσε με το Twingo πχ, αντίστοιχο σωλήνα έχουμε) ... Στους μήνες που πέρασαν, εγώ υπογράφω στωικά εξωφρενικά φουσκωμένους λογαριασμούς - αυτή είναι η επικοινωνία μας (Και η απορία μου έκδηλη : αν δεν τα έκοβε τα σωληνάκια, δεν θα μπορούσα τουλάχιστον να φτιάξω ένα μποστάνι στην Λεβεντογέννα ;;;;; ). Σήμερα λοιπόν, επιστρέφοντας από 3 εβδομάδες διακοπών (για μία "δουλειάς" -μετά ξαναφεύγει για 3 ...), αποφάσισε να μου απευθύνει τον λόγο. Το θέμα σοβαρό: Κρίνει απαραίτητο να ξαναστήσει όόόόόλο το σύστημα (των σωλήνων) και θέλει να σταματήσουμε να δουλεύουμε για καμμία εβδομάδα γιατί τον ενοχλούν τα χημικά ... Ναι ... και όχι : δεν είπα "τι λες βρε ντενεκέ" (όπως θα έλεγα ένα χρόνο πρίν), το συζήτησα λογικά μαζί του επί 45 λεπτά, σε άψογα KV-Γαλλικά και του υποσχέθηκα αν μας αφήσει να δουλέψουμε, να τον αφήσω να μας διασωληνώσει ΚΑΙ με τα απέναντι εργαστήρια (delegation) ...

Ένας εργασιακός χώρος, 4 άτομα, 4 διαφορετικές εθνικότητες, διαφορετικές κουλτούρες και γλώσσα και ... ακόμα δεν συμπληρώσαμε καρέ ...

Μια nanoΒαβέλ;;;; Απλά χώρος που δουλεύω κάθε μέρα ... Ένας μικρός, εντελώς ιδιόρρυθμος μικρόκοσμος ... όπως όλοι. Αν τον σχεδίαζα, θα τον σχεδίαζα διαφορετικά ... δεν παύει όμως να με εκπλήσει κάθε μέρα!

Καληνύχτες !!!
[36 ώρες]
_________________________

23:10 Έξω από το παράθυρό μου τώρα (κάτι ξεχνάω πάλι, είναι καμμία pretend γιορτή;;;) ... Σημαδιακό ; _ ;-)



posted by KV @ 8:23 pm   11 comments
48 h to go ...
Χαζές καθυστερήσεις ... η agenda δεν δουλεύει, την κουνάω πάνω κάτω να δω τι χάλασε, δε ακούγεται τίποτα ... Να την αλλάξουμε πάραυτα ;;;;;;;;;;;

Καλημέρα
[48 h to go]
posted by KV @ 10:58 am   6 comments
Monday, July 03, 2006
έλλειψη καφεΐνης ...
Καφές νούμερο 3 (ναι) και ι δ έ α : ΑΝ προσπαθήσω σήμερα επιτέλους να συγκεντρωθώ και να τελειώσω όόόόόλα όσα με αγχώνουνε στην δουλειά (τα χρωστούμενα, τα εξ αναβολής, ό,τι "επείγον" προκύψει κλπ κλπ) ... δεν θα είμαι πιο άνετη για το ταξίδι μου; {χα χα χα ... Ναι γιατί αλλιώς θα είναι αγχωμένη! Μα τι σκέφτεται κανείς πρωΐ πρωΐ για να πείσει τον εαυτό του να συγκεντρωθεί ... }

Χαζές ιδέες, είναι φανερό ότι ο καφές no 2 δεν έκανε την δουλειά του (και ανησυχητικό) ... Και έχω και ένα σωρό extra "επείγοντα" να σκεφτώ :
Τι καιρό έχει στην Ρώμη;;; (βρέχει αστροπελέκι μου)
Τι χρειάζομαι για το φοβερό διάστημα των 24 ωρών που θα είμαι εκεί;;; (καλή διάθεση;)
Έχουμε και ΤΟΝ αγώνα, μπλουζάκι Forza Italia έχω;;; (γιατί μπλουζάκι με όλους τους καφέδες για να λέω -με άψογη προφορά- "questo per favore", έχω βέβαια).

Ναι ... νευρικότητα ... ΑΝ ( αν ) υποθέσει κανείς ότι μετράω ανάποδα τον χρόνο που θα είμαι ακόμα κάτοικος-pretend, μπορεί αυτή να είναι από τις τελευταίες αποδράσεις που κάνω έτσι άνετα ... Χαζές ιδέες και χαζές σκέψεις πρωΐ πρωΐ, ο no 4 espresso, per favore ...

Καλημέρες Amici !!!
[48 h to go]
posted by KV @ 7:43 am   7 comments

Ο καιρός σήμερα :

Bobby McFerrin Robbin Williams - Something stupid



"'Οσο είσαι στην διαδικασία επιλογής τα πάντα είναι πολυχρωματικά. Αλλά δεν χρειάζεται να έχεις 1,7 εκατομύρια χρώματα (overanalyzing) και τα 7 της ίριδας αρκούν! Μόλις όμως πάρεις την απόφαση τα πάντα γίνονται άσπρο-μαύρο. Άσπρο η απόφασή σου, μαύρο όλα τ' άλλα ... ."

Darthiir the Abban

"... σαν να ειναι το παραπονο καϊμάκι απο μια πατριδα."

Orelia

"Life... is like a grapefruit. It's orange and squishy, and has a few pips in it, and some folks have half a one for breakfast."

Douglas Adams

"All that we see or seem

is but a dream within a dream"

Edgar Allen Poe

"Was it love, or was it the idea of being in love?"

Pink Floyd

"Experience is the name every one gives to their mistakes."

Oscar Wilde

"Science, my lad, is made up of mistakes, but they are mistakes which it is useful to make, because they lead little by little to the truth.

"Journey to the Center of the Earth, Jules Verne

 
Cooked enough to be firm but not soft ...
About Me

Name: KV
Home:
About Me:
See my complete profile
Shoutbox

Να θυμάμαι ...
... να ελέγχω το hotmail μου...
Take a look
Μα ΤΙ σκεφτόμουν ;;;
Archives
Links
Template by

Free Blogger Templates

BLOGGER

Locations of visitors to this page



www.flickr.com
This is a Flickr badge showing public photos from kv_aldente. Make your own badge here.