Νέα Ορλεάνη και το ταξίδι μέχρι εκεί μαραθώνιο :
Αιγαίο - Αθήνα, Αθήνα - Αμστερνταμ
(αλλαγή βαλίτσας), Αμστερνταμ - Φρανκφούρτη, Φρανκφούρτη - Ατλάντα, Ατλάντα - Nεα Oρλεάνη
Lewis Armstrong IA (μερικά ονόματα αεροδρομίων αξίζει να τα θυμάσαι).
Οι πτήσεις συνεχόμενες και το πλάνο απλό :
maximum ξεκούρασης για να μην χάσουμε λεπτό, ο γνωστός συνδυασμός "δουλειάς"-διακοπών απαιτούσε
full energy levels! Κοιμήθηκα σε όλες τις πτήσεις, κοιμήθηκα
ΚΑΙ στο ξενοδοχείο μόλις φτάσαμε (το σχέδιό μας για να νικήσουμε το
jet lag). Και ξύπνησα με ένα φρικτό πόνο και ένα πόδι κυριολεκτικά τούμπανο. Πρισμένο στο ύψος της γάμπας, πολύ όμως (έβλεπες το δέρμα να ζορίζεται) και κατακκόκινο και πολύ
ΠΟΛΥ νευριασμένο (για πόδι). Τρόμαξα, τρόμαξε και ο καλός μου
big X αλλά τον καθησύχασα ότι στραβοκοιμήθηκα (ταπ ταπ ταπ ταπ) και μάλλον για αυτό ήταν έτσι ... Και προσπάθησα την πρώτη μέρα να περπατάω παντού αγνοώντας τον πόνο. Έλα όμως που ο πόνος εντεινόταν και ίσα που αντεχα να περπατήσω ... και είχαμε μπροστά μας 3 εβδομάδες διακοπών ... Αναγκάστηκα να δω γιατρό (
αντίθετα σε όλες τις αρχές μου).
Με το που με είδε ο ΓιουΕσΕος ιατρός, είδε και το πόδι
φυσιογνωμικά, ξεκίνησε μια σχέση στοργής:
"Το έχεις σπάσει"
"Πως το έχω σπάσει καλέ μου, περπατητή ήρθα, να κάνω κουτσό να με δεις;"
"Το έχεις σπάσει"
"Δεν μου κάνεις μια ακτινογραφειούλα να μην μαλώνουμε άδικα;;"
"Ναι, θα να κάνω ΑΛΛΑ πρώτα..."
"Πρώώώώώτα;"
"Πρώτα να δούμε πως το έσπασες ;;; Είχες κάποιο
"ατύχημα";;;"
Κοίταξε τον
ex-καλό μου με νόημα και τότε άρχισε μια σχέση στοργής και μεταξύ τους !
"Δεν το έχω σπάσει και δεν θυμάμαι να το έχω χτυπήσει πουθενά, τουλάχιστον όχι τόσο ώστε να το σπάσω. Βγάλε σε παρακαλώ την ακτινογραφία να τελειώνουμε, ... ΤΑΠ ΤΑΠ ΤΑΠ "
"Αν το έσπασες
ΧΩΡΙΣ να χτύπησες πουθενά ή να σε χτυπήσει κάποιος -
έστω και κατά λάθος"
Ξανακοίταξε τον
ex με νόημα, αυτή η σχέση ήταν καταδικασμένη ...
"
τότε πρέπει να σας προειδοποιήσω ότι υπάρχει μεγάλη περίπτωση να έχεις κάποια ακραία μορφή οστεοπώρωσης ή κάποια άλλη ασθένεια των οστών όπως μπλα μπλα μπλα που μπορεί μπλα μπλα μπλα ... "
Κόκκινο το πόδι, κόκκινος ο καλός μου, μπλέ εγώ, το βαθύ, το ναυτικό. Πετάγομαι πάνω -στο πόδι- κατεβάζω πατζάκι (ότι κατέβαινε, το πρήξιμο συνεχιζόταν) και λέω ευγενικά στον γιατρό ότι μπορεί να καλύφθηκε μόλις για όλες τις περιπτώσεις
malpractice που μπορούσαν να συσχετιστούν με την περίπτωσή μου, αλλά εγώ φεύγω να βρω ευρωπαίο γιατρό που να έχει χρόνο να ασχοληθεί και με το πόδι μου.
Βρήκαμε στο ξενοδοχείο, γυναίκα συναδέλφου. Τα πράγματα ήταν πολύ πιο απλά με κάποιον που δεν φοβόταν την μήνυση των δισεκατομμυρίων. Το πρόβλημα DVT ή η αρρώστια των ταξιδιωτών που δεν προσέχουν και δεν κινούνται κατά την διάρκεια μεγάλων πτήσεων. Ήμουν τυχερή που με χτύπησε απλά με ένα θρόμβο στο πόδι. Φάρμακο Ασπιρίνη και περπάτημα... Περπάτησα την Νέα Ορλεάνη όσο κανείς
;-) και, είτε το πιστεύετε είτε όχι, περπάτησα και όλη την διαδρομή μέχρι Ευρώπη !!!
Καλημέρες !!!
[προβλέπουν καταιγίδες
εσείς γειτόνισσες ΑΝΤΗΛΙΑΚΟ σταθερά!!!
;-) looking forward to this!!!! ]
Βρε άσε τις χαζάδες...
Αφού ΤΟ ΕΙΧΕΣ ΣΠΑΣΕΙ....
Άκου εκεί τώρα...
Eίδες βρε τί καλά που είμαστε εδώ στην Ελλάδα τελικά;;; Εμείς είμαστε πολιτισμένοι και όχι ψώνια... ;)