Θανάσης (laptop-ι Κροτ) αγκαλιά στον καναπέ, συγκεκριμένη γωνία, χαμηλωμένο –πολύ ΠΟΛΥ χαμηλωμένο- φως στην οθόνη, 200% μεγένθυνση στο Word και εκεί με σκούρο background… πίσω από το κεφάλι μαξιλαράκια διάφορα, για να έχω όταν μουσκεύουν ... Α, και αυτό το πολύ cool μαξιλαρίδιο στήριξης που αγοράζουμε για τις υπερατλαντικές. {Να΄ναι καλά αυτός που το σκέφτηκε, ελπίζω να το πατένταρε εγκαίρως -η σημαντικότερη επαγγελματική ευχή στις μέρες} Δίπλα μου: νερό ... ταπταπ ταπ ταπταπ ταπταπ χαμομήλι (ούτε να το σκεφτείς καν!) και best of meaningless pill collection. Βρεγμένο πετσετάκι -άρωμα γιασεμί στο μέτωπο (το κόλπο ακριβό!) και υπομονή ... Από την Παρασκευή έτσι ... Νεώτερο Ιατρικό Ανακοινωθέν την Πέμπτη...

~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Στα πολλάάάάάά χρόνια που είμαι (λέμε τώρα ...) κεντροευρωπαία με βούλα, να παραδεχτώ ότι ευτυχώς δεν απασχόλησα κανένα σύστημα υγείας είτε επειδή δεν έτυχε (θα σηκωθώ και ας ζαλίζομαι, 3 κύκλους, φτου, φτου, φτου κλπ κλπ) ή επειδή έχω την γνωστή αρρωστοφοβία που με αποτρέπει ακόμα και από τυχαίες συναντήσεις με οποιονδήποτε εκπρόσωπο του είδους (κληρονομικό έχω πάρει όόόλα τα καλά από κάθε σόι).

Οι 2-3 εμπειρίες που είχα όμως μέχρι τωρα είναι αντιφατικές.

Ποδηλατοχώρα, η χώρα στην οποία η συνταγολογία είναι κατά 99% να αθλείσαι και να πίνεις νερό, νέος είσαι, δεν έχεις τίποτα!!!

Χίλιες και μία νύχτες πριν στον οδοντίατρο. Πήγα –παρά τις αντίθετες συμβουλές συναδέφων- γιατί ανησύχησα με μια κύστη στα ούλα ... Ο γιατρός την κοίταξε με το καθρεφτάκι, την ζούμπηξε, δεν πόνεσα, έβαλε πάνω κάτι κρύο –τίποτα, έβαλε πάνω κάτι ζεστό –τίποτα, ακούμπησε καθρεφτάκι κάτω, έβγαλε γάντια και απεφάνθει:
"Μάλλον δεν έχεις τίποτα"
Τον κοίταξα με την ελπίδα να έχει συνέχεια η φράση, με κοίταξε με απορία ...
"Αυτό το μάλλον δεν μου αρέσει, θα το προτιμούσα σίγουρα. Δεν κάνουμε κάτι για αυτό ;;;"
"Σε αυτό το στάδιο, το μόνο που μπορείς να κάνεις είναι να την παρακολουθείς και ΑΝ αλλάξει να έρθεις ξανά."
"Μα αν έκανα ...."
"Δεν θα το συνέστηνα από να δεδομένα που έχω και ... χωρίς σύσταση ξέρετε βέβαια ότι δεν μπορείτε να κάνετε εξετάσεις στην χώρα μας"
Ακολούθησε διάλογος απείρου κάλους επί του συστήματος που δεν μου επέτρεπε να επιλέξω εγώ αν θέλω να κάνω εξετάσεις ή όχι, να δω άλλο γιατρό ή να πληρώσω επιπλέον την υποχόνδριά μου ... Φιλοσοφικά μεν, έντονα δε, σίγουρα ξεπεράσαμε το 8λεπτο που προβλέπεται ανά ασθενή που δεν πεθαίνει. Έφυγα από το ιατρείο μουδιασμένη (και χωρίς το καθρεφτάκι, δεν έπρεπε τουλάχιστον να μου δώσει το καθρεφτάκι να την παρακολουθώ;;;;).
"Και μην ξεχνας, floss και πολύ νερό ..." μου φώναξε φεύγοντας.

Οι εξετάσεις, ακτινογραφίες κλπ κλπ για να γίνει το μάλλον, σίγουρα έγιναν αργότερα στα πάτρια.
{Ασχετο: 500 και μία νύχτες μετά βρέθηκα σε άλλο ιατρείο της ποδηλατοχώρας μετά από ελαφρύ εργατικό ατύχημα (να μην ξεχνάτε να φοράτε τα γυαλιά σας) .... Ο γιατρός με κοίταξε, χαμογέλασε και με ρώτησε ποδηλατικά άμεσα: «Λοιπόόόόόν KV γιατί δεν εμπιστεύεστε το σύστημα υγείας μας;» ταπ ταπ ταπ}

[Συνεχίζεται πιο χαμογελαστά ...
τα Βελγωδία και οι ΓιουΕσΕοι ]