Κυριακή, τέλος Ιουλίου, αφόρητη ζέστη - ακόμα και στην κεντρική Ευρώπη ... Kαφές νούμερο 3 (ζεστός), η βαλίτσα ακόμα άδεια (έχει μόνο το σίδερο-ταξιδίου μέσα ;-) ), η ομιλία -ποια ομιλία ;;; , κάτι χαρτιά να συμπληρώσω, να μην ξεχάσω να πληρώσω τους λογαριασμούς, στις 3 (ή 4;;;) πετάω, πρέπει να περάσω από το Ίδρυμα και post -ό,τι θυμάμαι χαίρομαι, έτσι είναι αυτά τα πράγματα!
Ξεκινάω :
Μικρό, πολύχρωμο πλέον και δυσκολοφόρτωτο κατά τις κριτικές Al Dente, μου κράτησες παρέα έναν ολόκληρο χρόνο!!! [Σαν αύριο ένα χρόνο αλλά τώρα μπορώ, τώρα θα κάνουμε το party!]. 378 posts (whow, more than one per day!), κομμάτι από τις αναμνήσεις μου εδώ, άχρηστες πληροφορίες (ο προσεκτικός αναγνώστης μπορεί να υπολογίσει την κατανάλωση καφέ αυτής της χρονιάς), ασήμαντες στιγμές ή και πιο μεγάλες, κάποιες κρυμμένες πίσω από τις γραμμές. Και πολλές, πολλές Καλημέρες και Καληνύχτες, γλυκά, βαθυστόχαστα ή πειρακτικά σχόλια, κάποιες πολύτιμες απόψεις και κριτικές, κάποιοι αγαπημένοι πλέον φίλοι (και δεν είμαι εύκολη με τον ορισμό). Με μερικούς μετράμε πολλέέέές Καλημέρες, με μερικούς νομίζω επικοινωνούμε και πίσω από τις γραμμές. Νot bad for a year ! Τον επόμενο χρόνο σε θέλω πιο ελαφρύ, θέλω (αρχίσανε οι απαιτήσεις) να φορτώνεις εύκολα για να μην παιδεύεις τους γκρινιάρηδες, να μάθεις επτέλους HTML(ή να βρεις κάποιον που να ξέρει -άντε και κάποιον για το σιδέρωμα), να αποφασίσεις πλέον για το template, τα χρώματα και τις εικόνες ή αν θα αλλάξεις διεύθυνση -τόσο καιρό το λες. Επίσης τώρα που μεγάλωνεις είναι καιρός να σταματήσεις να μου πετάς ένα "ταπ-ταπ-ταπ" κάθε φορά που διαφωνεις -μου χαλάς την εικόνα (χαχαχα). Ξέρω ότι λίγο θα με ακούσεις, θα τα βάλεις όλα στην λίστα σου αλλά, αν δεν τελείωνα με παράπονο δεν θα με αναγνώριζες, έτσι; ;-)
μάκια μικρό μου, στα επόμενα γενέθλια υπόσχομαι τούρτα (ή σαρικόπιττες) το αφεντικό σου
Guys, Ευχαριστώ για την παρέα, είναι πραγματικά πολύτιμη! Είναι σημαντικό που είστε ακόμα εδώ ...
πολλά πολλά μάκια [αντηλιακό μην ξεχνάτε τώρα που θα λείπω]
... και βέβαια, μια και δεν έχω βρει ακόμα το manual -ακόμα και αν αμφιβάλλω σοβαρά πλέον αν θέλω να το βρω, επετειακά το πρώτο post(τα σχόλια για τις βίδες θα διαγράφονται αυτόματα). Έτσι, για να κάνω το τελευταίο της χρονιάς σεντόνι!
Καλημέρες !!! [επόμενο post από το νησί αν έχει WiFi, αν μου αφήσουν χρόνο ταπ ταπ Ελένη τα ποτήρια και τα μάτια σου!]
_________________________
Κυριακή, τέλος Ιουλίου, αφόρητη ζέστη - ακόμα και στην κεντρική Ευρώπη ... Kαφές νούμερο 5 (φραπεδάκι το 5) και yet another blog ... Πάλεψα λίγο καιρό με τον έμφυτο -ενίοτε καταστροφικό- αυθορμητισμό μου πριν ξεκινήσω να γράφω ... ήθελα να έχω τουλάχιστον ένα "θέμα", ένα format στο μυαλό μου ... Τώρα που το ξανασκέφτομαι μάλλον θα έπρεπε να περιμένω πολύ ... :-) Προσπαθώ να θυμηθώ την τελευταία φορά που είχα κάτι καλά οργανωμένο στο μυαλό μου, πριν από deadline -οικειοθελώς ... μμμμμ... μμμμμμμμμμμμμμμμμμ ... ναι! Σίγουρα όχι την τελευταία δεκαετία ... Προσπαθώ επίσης να θυμηθώ πότε έγραψα Ελληνικά τελευταία φορά (τα Greenglish με έχουν καταστρέπσει!)... [bare with me, θα προσπαθήσω να αγνοήσω τις ορθογραφικές μου ανησυχίες!] Τώρα που ξεκίνησα ... δεν ξέρω τι να γράψω, ούτε καν πως να το κάνω upload! :-) Χρόνια τώρα ακολουθώ μία βασική αρχή: δεν διαβάζω ποτέ, μα ΠΟΤΕ το ... manual ! Όταν πρόκειται για ένα blog, υποθέτω αυτό είναι το λιγότερο ... για το ψυγείο ή την νέα υπερκαφετιέρα-ξυπνητήρι-πλυντήριο ... επίσης ! Το ίδιο και στην δουλειά. Κοινή πολιτική: Ανοίγουμε το κουτί, αγνοούμε το άχρηστα χαρτάκια, συνδέουμε με το ρεύμα, πατάμε το κόκκινο κουμπάκι...Βingo! (κρατάμε καλού κακού ότι περισσέψει σε βίδες κλπ). Αυτό που φοβάμαι είναι ότι μαζί με το manual του υπολογιστή, πέταξα και το manual για την ζωή ... Υπάρχει, έτσι δεν είναι ;;; Πρέπει να υπάρχει, και δεν με ενοχλεί καθόλου που δεν το διάβασα ... απλά δεν βρίσκω το κόκκινο κουμπάκι ... Κρατάω όμως ΟΛΕΣ τις βίδες !!!
Ναι, είναι πλέον γεγονός, έναν ολόκληρο χρόνο μας καταταλαιπωρείς, μας συγχίζεις, μας σπας τα νεύρα, μας τσαντίζεις και γενικά παίζεις με την ψυχική μας υγεία. Κι εμείς σαν καλοί άνθρωποι που είμεθα σε ανεχόμαστε ελπίζοντας ότι κάποτε θα στρώσεις... (λένε ότι τα πρώτα 100 είναι δύσκολα, μετά συνηθίζει ο άνθρωπος.... έχεις μέλλον λοιπόν...)
Τώρα πλέον έχουμε φτάσει σε τέτοια επίπεδα μαζοχισμού και εξάρτησης που δεν μπορούμε να κάνουμε χωρίς εσένα....
[Ιθάκη για απεξάρτηση υπάρχει σ' αυτό το χώρο;]
Άντε βρε.... και του χρόνου... φουντούνια! :ppp
[Παρεπιπτόντως, μίλησα με τον λουμίδη και σκέφτεται να σε κάνει μασκότ αντί του παπαγάλου....]
ΥΓ: Αν σου λείπει κάποια, θα είναι αυτή που βρήκα στο ΕλΒεν....
Ηταν πολυ ευχαριστα εδω. Μας κρατησες παρεα εναν ολοκληρο χρονο. Δεν ημουν απ τους συχνους σχολιαστες ,αλλα ημουν τακτικος αναγνωστης. Το μπλογκ οπως εγινε μου αρεσε.Δειχνει ευρυχωρο.Και τα χρωματα μ' αρεσουν. Να σε εχουμε να σε χαιρομαστε στο φιλοξενο Αλ Ντεντε.
Aaaaah! Το ιστολόγιον μαζί μου γεννέθλια! (More or less) Χε! Αναμένουμε στο ακουστικό/πόρτα/παρά της εδώ λίμνης! (Σιγά ΜΗΝ ΔΕΝ είχε wi-fi! :)))) xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
Ωστε φεύγεις! Και μας αφήνεις μόνους χωρίς "ταπ-τάπ", καφέδες 1,2,3,13, pretends, βίδες, πρόκες, συρματάκια, Γαλώδια και ένα σωρό νέες ιδέες και νοήματα.. Εφτιαξες και τη βαλίτσα σου, πήρες το σίδερο..κανά ρούχο πήρες, γιατί τι θα σιδερώσεις ε? Κλείνουμε την πόρτα και πετάμε το κλειδί.
Ούφ. Θα προσπαθήσω να σου συγχωρήσω τα ψέμματά σου ότι δεν ξέρεις html (φαίνεται ότι είσαι πολύ της νηστείας και της προσευχής αλλιώς δεν εξηγείται πως άλλαξε το μπλόγκ σου στυλάκι)ή ότι βαρέθηκες την ξενιτιά..για να σου ευχηθώ καλάς διακοπάς εις τας νήσους που θα πάς. Σμούτς!
Πέμπτη πια, 3 Αυγούστου κι με την κούραση να έχει φύγει από το κορμί και το μυαλό, ήρθα για να ευχηθώ. Βλέπεις έλειψα στις 30 Ιουλίου, και από εκεί που ήμουν ήταν σχεδόν αδύνατον να φτάσ "εδώ". Από καρδιάς, πολλές ευχές να είσαι καλά. Να είσαι εδώ. Να δημιουργείς όπου κι αν είσαι.
# Darthιρένιε μου, ;-) κράτα καλά την βίδα θα την χρειαστώ κάποια στιγμή !!! Όσο για το στρώσιμο, η ελπίδα πεθαίνει τελευταία !!! Μην ξεχνάς ο επόμενος χρόνος έχει αλλαγές, περιμένεις να στρώσω;;;; χαχα! μάκι
# Ονούφριε, σιγά μην πιστέψω ότι είσαι τακτικός αναγνώστης!!! Ευχαριστώ για το σχόλιο που αφορά το νέο λουκ, να και κάποιος που δεν παραπονιέται !!!
# Ελένη, τα είπαμε και από κοντά πλέον τώρα πια που δέησα να απαντήσω !!! Τούρτα όμως δεν μου κράτησες !!!!!! ΜΑΚΙΑ !!!!!!
# Κροτ μου, η δημιουργικότητα είναι παρεξηγημένη έννοια! Καμμιά φορά λέγεται -πως να το θέσω ευγενικά- ιδιαιτερότητα. Παρόλα αυτά, ναι ;-) ζήτω στην ανακύκλωση!
# Μαρινάκι, και έφυγα και γύρισα ;-))) Ευχαριστώ καλή μου για τις ευχές! Όσο για το html, ναι βαρέθηκα την ξενιτειά ;-)))))) μάκια
# Καμηλιέρη, άάάάργησα αλλά είδες, απάντησα ! (Σκούρο bg;;; πως γίνεται πάλι αυτό;;;)
# Μάρκο, έφτασε 10 για να απαντήσω !!!! Τώρα η κούραση έχει εξαφανιστεί! Τα πόστ σου γεμάτα θάλασσα! Μία λέξη: Ευχαριστώ!!!!! -φιλιά
"'Οσο είσαι στην διαδικασία επιλογής τα πάντα είναι πολυχρωματικά. Αλλά δεν χρειάζεται να έχεις 1,7 εκατομύρια χρώματα (overanalyzing) και τα 7 της ίριδας αρκούν! Μόλις όμως πάρεις την απόφαση τα πάντα γίνονται άσπρο-μαύρο. Άσπρο η απόφασή σου, μαύρο όλα τ' άλλα ... ."
Ναι, είναι πλέον γεγονός, έναν ολόκληρο χρόνο μας καταταλαιπωρείς, μας συγχίζεις, μας σπας τα νεύρα, μας τσαντίζεις και γενικά παίζεις με την ψυχική μας υγεία. Κι εμείς σαν καλοί άνθρωποι που είμεθα σε ανεχόμαστε ελπίζοντας ότι κάποτε θα στρώσεις... (λένε ότι τα πρώτα 100 είναι δύσκολα, μετά συνηθίζει ο άνθρωπος.... έχεις μέλλον λοιπόν...)
Τώρα πλέον έχουμε φτάσει σε τέτοια επίπεδα μαζοχισμού και εξάρτησης που δεν μπορούμε να κάνουμε χωρίς εσένα....
[Ιθάκη για απεξάρτηση υπάρχει σ' αυτό το χώρο;]
Άντε βρε.... και του χρόνου... φουντούνια! :ppp
[Παρεπιπτόντως, μίλησα με τον λουμίδη και σκέφτεται να σε κάνει μασκότ αντί του παπαγάλου....]
ΥΓ: Αν σου λείπει κάποια, θα είναι αυτή που βρήκα στο ΕλΒεν....