Καφές νούμερο 3, μελωμένα μελομακάρονα, σπίτι στην τρίχα μετά τον σίφουνα Ε και ... έτοιμη για το επόμενο group ! Αισθανόμουν λίγο σαν καμαριέρα χτες που κάνει αλλαγή group σε ξενοδοχείο πολυτελείας. Πλύσιμο, στέγνωμα, σιδέρωμα, φρεσκάρισμα της ατμόσφαιρας, καινούρια σεντόνια, μόνο την μέντα κάτω από το μαξιλάρι δεν έβαλα (έβαλα όμως αρωματισμένα Χριστουγεννιάτικα πετσετάκια, φτάνει... δεν φτάνει;;;) !!! Ξέρω, ακούγεται σαν παράπονο, δεν είναι όμως, καθόλου. Η προετοιμασία έγινε με το ίδιο κέφι που έγινε και η προηγούμενη και μάλιστα αυτή τη φορά μου μένουν και 2 "ελεύθερες" ώρες ! Η εμπειρία :)))
Το πρόγραμμα λέει (ξανά) περιήγηση στη λίμνη, ψώνια για το Πρωτοχρονιάτικο τραπέζι, δώρα κλπ κλπ κλπ. Το πρόγραμμα είναι καλυμμένο τις 4-5 πρώτες μέρες, μετά ... μετά μάλλον θα πρέπει να αυτοσχεδιάσουμε όλοι μια και εγώ επιστρέφω (δριμύτερη) στη δουλειά και οι φιλοξενούμενοι-γονείς μου θα πρέπει να βρουν τρόπους να περνάνε την μέρα τους. Oh well, μέχρι τότε θα βρούμε κάτι να τους αρέσει, ελπίζω ... Είναι παράξενο πάντως που με τους γονείς είναι πάντα όλα πιο περίεργα ... Ίσως να φταίει που λείπω χρόνια και παρόλη την στενή επαφή που έχουμε, νοιώθω πως τελικά δεν ξέρω τι τους αρέσει ... χμμμφτ.
ΟΚ ... ώρα να κάνω ένα τελικό έλεγχο (χα, tricky to have parents at home, no matter what your age is!)
Καλημέρες !!! [θερμοκρασία αισθητά υψηλότερη ... 4-5 οC όλα τα extra's -γάντια, κασκόλ,τριπλή επένδυση υποχρεωτικά!!!]
Ερωτήσεις κρίσεως: 1. Τι γίνεται με τα @#*^"διαβατήρια; 2. Πως φροντίζουμε να περάσουν και οι γονείς μας καλά;
"Θα με αναζητάς τώρα που θα φύγω;;;" Ήταν στην αγκαλιά μου και του εξηγούσα ότι τον είχα μαλώσει γιατί επέμεινε να κατεδαφίζει το σπίτι με μανία. Δικό μου λάθος, έπρεπε να το είχα φανταστεί πως ορισμένα πράγματα είναι σαν κόκκινο πανί για κάτι τέτοια super 4χρονα ... Όπως τα μαγνητάκια στο μενίρ, και οι χαμηλοί πίνακες που στηρίζονται σε μία λεπτή μεταλλική ράβδο, για να μην πω για τα κηροπήγια ή το πολυβασανισμένο δέντρο ... Ο μικρός είχε προ πολλού αλλάξει focus όμως (όπως κάνουν χωρίς προσχήματα οι μικροί όταν τους λες βλακείες)... και με κόλλησε πάλι στον τοίχο. Όλες αυτές τις μέρες (πέρα από τις πολλαπλές επαναλαμβανόμενες "δεν το ήθελα" "κατά λάθος" σκανδαλιές) ήταν μόνιμα ροδοκόκκινος (partially λόγω κρύου), ενθουσιασμένος, εκδηλωτικός και πολυλογότατος (μα σε ποιον έμοιασε αυτό το παιδί;). Καμμία τσιγκουνιά στις αγκαλιές, τα λόγια και τα χάδια, απόλυτος κυρίαρχος της προσοχής παρέας... Τις επόμενες μέρες σίγουρα θα θυμάμαι σιγά σιγά κάποιες από τις απολαυστικές του ατάκες, αλλά αυτό το "θα με αναζητάς" σήμερα με κόλλησε εντελώς ... Και το "πολύ" που απάντησα μου φάνηκε λίγο. Πολύ λίγο. Όπως και αυτές οι τελευταίες μέρες...
night night! [Αλλαγή φρουράς αύριο στους φιλοξενούμενους. Μελομακάρονα δόση 2 μελωμένα μέχρι το κόκκαλο να ΠΟΥ είναι χρήσιμη τόση χημεία!]
... Αν υποψιαστώ ότι η παράταση για την έκδοση των νέων super #^!$@-διαβατηρίων είναι γεγονός ... ΠΟΛΥ θα με πειράξει... ταπ.
Γιορτινές Καλημέρες από την αποκλεισμένη pretend :( και τα γιορτινά και στολισμένα περίχωρα. Το Twingo μας τριγυρίζει συνέχεια και η διάθεση maxed up!!! Δύο μέρες έμειναν ακόμα :( και μετά :) αλλαγή φρουράς, φεύγουν αυτοί, έρχονται οι άλλοι ένα πράγμα !!! Νοt bad !!!
Α, ναι και (μελο)μακάρονα τέλος, αύριο φτιάχνουμε καινούρια!!!!
Τα μελομακάρονα ... ωραιότατα κατά γενικότερη ομολογία, (στην πλειοψηφία τους γιατί μερικά βγήκαν ... μακάρονα), Το μενιρ-όσπιτο ζεστό, γεμάτο ζωή (too much at some points), φώτα και μυρωδιές, Το Αl Dente λίίίίγο παραπονεμένο, Η pretend απόλαυση ακόμα και με τους μείον τόσους που είχαμε σήμερα, Οι καλεσμένοι μου, ευχαριστημένοι -άνετοι, Ο μικρός φιλιότσος μόνιμα ροδοκόκκινος από τον ενθουσιασμό, Έκλεψα χρόνο από καλεσμένους και πτηνό και γνώρισα τον pretendιανό blogger και την κοπέλα του :))) Το πτηνό αντιστάθηκε σθεναρά αλλά ΔΕΝ του πέρασε, Κρασάκι νούμερο ... Χ, Σχεδόν πρωΐ Χριστουγέννων... Όλοι κοιμούνται -ευκαιρία για ευχές :) !!! Να περάσετεόμορφα, χαρούμενα, ανέμελα, ζεστά !!!
Χρόνια Πολλά [ένα παραπάνω στρώμα ρούχων απαραίτητο! Άσφαιρος χειμώνας]
Mελομακάρονα;;; ΧΑ :))))) piece of cake! Μπορεί να τελείωσα νωρίς σήμερα το πρωΐ αλλά ... σιγά το δύσκολο γλυκό!!! Τσάμπα η έντονη βιβλιογραφία (Βέφα, γιαγιά Νίτσα, μάδερ, κλπ κλπ κλπ). Το πειραματικό μέρος πανεύκολο και το σπίτι μυρίζει κανέλα και γαρύφαλλο! :) [ΠΟΛΥ πολύ καλύτερα από τις συνταγές μου στο Ίδρυμα!!!!! Δεν έχω δοκιμάσει ακόμα αλλά από έξω εμφάνιση δεν σημαίνει και από μέσα άνεση;;; Αναφορά αργότερα!]
Καφές 3, τρέξιμο, τρέξιμο, τρέξιμο. Στο ίδρυμα οι "τελευταίες" δουλειές (σιγά θα έχω και διάφορα για όταν κοιμούνται οι άλλοι), μετά το χιλιοτραγουδισμένο κέϊκ από το Γαλλώδι (κέϊκ τιμωρία) και ... αρχίζουν τα δρομολόγια στα αεροδρόμια!
Καφές νούμερο 3, παγωνιά ... Το νησί αποκλείστηκε από χιόνια και ομίχλες. (Nα ζητήσω να φτάσουν οι πτήσεις αύριο και μετά να αποκλειστούμε και εμείς;;; Wishful thinking huh?).
Ησυχία τριγύρω. Όσοι έμειναν στο Ίδρυμα, απλά περιμένουν να περάσει όσο πιο αναίμακτα γίνεται η μέρα μέχρι το επόμενο drink. Και εγώ ; Φτιάχνω αστεράκια στην άδεια επιφάνεια του γραφείου μου με M&M's (the absolute Xmas version) προσπαθώντας να συγκεντρωθώ και να διαβάσω τα τελευταία "επείγοντα" κείμενα. "Επείγοντα" :) χα, φέτος έμαθα ότι η έννοια είναι απόλυτα σχετική -υποκειμενική. Τα "επείγοντα" είναι επείγοντα για κάποιον άλλον και η έννοια μεταφέρεται σε σένα μόνο αν είναι επείγοντα και για σένα ή αν δίνεις έστω και μια δεκάρα για τον άλλο ... Well, τώρα που το έμαθα αυτό, ευκαιρία να το εφαρμόσω ;;; Το ένα κείμενο που έχω μπροστά μου έχει να κάνει με τη τελευταία βαθμολογία ενός μικρού Ιρανού (αυτού που μου φέρνει τα γλυκάκια ;))) ) και το άλλο έχει να κάνει με τον Πονοκέφαλο (remember Πονοκέφαλος;) και την δική του βαθμολογία. Και τα δύο επείγουν αλλιώς οι βαθμοί μεταφέρονται για το επόμενο εξάμηνο ... Damn ... ήθελα ΠΟΛΥ να μην με πιάσει το βρωμερό Xmas spirit που μας αναγκάζει να κάνουμε αντιδεοντολογικά πράγματα τέτοιες μέρες ... χμμμμφφφττ... Διαβάζω λοιπόν... ταπ ... κάνω τα ανεπείγοντα επείγοντα και παράλληλα, το μυαλό φτιάχνει τις δικές του λίστες : Να τους πάω εκεί, να μην ξεχάσω να τους δείξω αυτό, να αγοράσω μπασμπάτι (!), τέτοια άσχετα !!!
Το ξέρω πως έπρεπε να φτιάχνω τα μελομακάρονά μου αλλά ... στολίζω το δέντρο, φτιάχνω κουλουράκια και πίνω το καφεδάκι μου (10-12), ετοιμάζομαι να βγώ για ποτάκι, προλαβαίνω;;;; Δεν προλαβαίνω!!! Αργότερα ή αύριο (κάποιος πρέπει να τα έχει γρουσουζέψει αυτά τα μελομακάρονα και δεν τολμάω να τα ξεκινήσω ... !)
Μέρα σκοτεινή και βαρετή, ποσοστό κάλυψης της επιφάνειας του γραφείου κάτω από το 25% (που σημαίνει χαλαρώνουμε και περιμένουμε να ξαναγίνει 220%), Γαλλώδι-Ινδένιος ψιλογιορτινοί μου φάνηκαν και ψιλοοργανωμένοι (τσάμπα προσπαθώ να τους βγάλω την έννοια από το μυαλό;;;), στην downtown pretend γίνεται χαμός, η πόλη φωτεινή, στολισμένη, ο κόσμος τρεχάτος, βιαστικός(ΟΛΟΙ αγοράζουν δώρα και στις 26 έχει εκπτώσεις χιχιχι), τα parties στο ζενίθ τους, ο Francis σταθερά στο ψυγείο μου (μαζί με τους συνεργάτες του), φώτα και στα παράθυρά μου (full του κεριού), το δέντρο μισοφτιαγμένο, τα κουλουράκια ψήνονται ... και ... ... ... ΓΙΑΤΙ δεν έχω καταλάβει ακόμα ότι είναι Χριστούγεννα;;; ταπ;
Anyways, αυτό που ξεκίνησα να ρωτήσω (αλλά ξέφυγα κάπου στην εισαγωγή) ... είναι : χρειάζεται να γίνουμε beta ;;; Γιατί είναι καλή η beta ;;; (γιατί αν είναι μόνο τα tag, εμένα βάλτε μου μια καφετιέρα σε όλα τα post!) Μπορούμε να βάλουμε ένα τρισεκατομμύριο κουτάκια και να μην κολλάει ο 46&6 ;;; Είναι δεδομένο ότι θα μας τα κάνει όλα κινέζικα;;; χχχμμφφτ!
Καφές νούμερο 3, ζεστός-ζεστός και μυρωδάτος, στο Ίδρυμα, επιφάνεια γραφείου ... ΟΚ-ish (Ι am slowly getting there ... inbetween coffees), καιρός ... μμμ ... ενοχλητική σκοτεινιά και κρύο ... Κάποιος να κουνήσει την σφαίρα, έχω παραγγείλει χιόνι!!!
Το ότι τα Γαλλικά μου είναι άπταιστα, πιστεύω να το θεωρείτε πλέον δεδομένο (και μην ακούω αηδιούλες ότι τάχα μου οι φοιτητές μου διάλεξαν Άγγλικά για την διδασκαλία για άλλο λόγο, απλά θέλουν να κάνουν προπόνηση σε άλλη γλώσσα, λογικό δεν είναι;). Το κακό είναι ότι τελευταία έχω ξεπάρει (ανησυχητικά). Εκεί που παλία ήξερα πως έπρεπε να πω κάτι αλλά δεν μου έβγαινε, τώρα ... το λέω (ξεπηδάει από μόνο του) με τις γνωστές συνέπειες from time to time! Και αυτό βέβαια γιατί μαθαίνω με την γνωστή μέθοδο της υπνοπαιδείας (ραδιόφωνο, τηλεόραση, εφημερίδες, Γαλλώδι όταν αγχώνεται) ... Ξέφυγα ...
Λοιοιοιοιπόν, η λίστα μου σήμερα έλεγε : * Μελομακάρονα (ξέχασα να πάρω το cognac, αύριο... ταπ) και * Πτηνό για το Xmas dinner ... Κάτι traditional της ευρύτερης περιοχής για να είναι διαφορετικό για τους επισκέπτες μου.
Έκανα την βιβλιογραφία μου, ανακάλυψα ότι traditional είναι (φυσικά) η γαλοπούλα, η πάπια και τα θαλασσινά (!!!), τα απέρριψα όλα με βδελυγμία και κατέληξα (μια και δεν είναι εποχή κυνηγιού όπως επίσης έμαθα) σε αυτό που πρότειναν όλοι οι ντόπιοι, το chapon ... Έμαθα και τι είναι το chapon αλλά δεν θέλω να το σκέφτομαι καθόλου, οργάνωσα το ταξίδι μου στον εγκεκριμένο (από 29 Γάλλους καταναλωτές) κρεατέμπορα της περιοχής (της Γαλλοπεριοχής γιατί εδώ το κρέας-αγρού κάνει όσο το Twingo) και -αφού χάθηκα μερικές δεκάδες φορές- γύρισα στο εργαστήριο νικήτρια: Ένα αποκεφαλισμένο και πλήρως αποτριχωμένο πτηνό (4 κιλά, κουμπάρε ετοιμάσου να τρως Καστράτο κοκκόρι όλη την εβδομάδα), και η συνταγή του (για την συνταγή θα κάνω μάλλον άλλο blog) στην οικολογικότατη τσαντούλα μου.
Καλά ως εδώ ...
Μέχρι εδώ όμως, είχα ψιλοξεχάσει ΠΩΣ λένε το καταραμένο πτηνό (by the way, επειδή θα μείνει μερικές μέρες στο ψυγείο μου βαφτίστηκε Francis), ΑΛΛΑ ήμουν σίγουρη ότι θυμάμαι (εξαιτίας της άπταιστης γνώσης της Γαλλικής γλώσσας, μην τα ξαναλέω).
Και ... ναι, το Γαλλώδι πρέπει να γελάει ακόμα ... Του είπα, και επέμεινα μέχρι να μου δείξει φωτό (!!!), ότι για το Xmas dinner αγόρασα C H O U E T T E ...
Chouette = κουκουβάγια για όσους από εσάς δεν ξέρετε Γαλλικά ... :( Το ταπ θα το βάλω αφού πω ότι ... δεν έδειξε να του κάνει καμμία (μα καμμία;;;) εντύπωση ΟΧΙ που μπέρδεψα την λέξη ... που αγόρασα κουκουβάγια ....... ταπ;
Καλησπέρες [ελληνική μουσική, καφεδάκι μεγάλο, Francis chilling, και ... busy busy busy ! :) ]
Καφές νούμερο 2, παρακοιμήθηκα. Ξύπνησα σε ένα σπίτι ζεστό, έτοιμο να υποδεχτεί καλεσμένους, δεν ήθελα καθόλου να αφήσω το πάπλωμα. Πολλή από την ενέργεια των τελευταίων ημερών "χάθηκε" στο project μετατροπής του Fenxs... Το αποτέλεσμα, not bad at all. Δύσκολο να αφήσεις ένα ζεστό σπίτι κάτι τέτοια πρωϊνα. { Πολύ από την ενέργεια χάθηκε και σε αναδρομές, και πισωγυρίσματα και διάφορα άλλα τέτοια χαζά. Ευτυχώς το alert ("Xmas is coming, postpone stupidiness for a calmer time") φαίνεται να δουλεύει. } Καφές νούμερο 2 λοιπόν στην δουλειά και η agenda λέει spend all lab money NOW (which I am thoroughly enjoying παρόλο που πολύ θα προτιμούσα να ήταν KV-money) και drinks ... O γνωστός μαραθώνιος end -of -the -year -let's -bond -NOW -before -it's -too -late -drinks! Έχουμε το lab-drink, το Department-drink, τo School-drink, το Uni-drink, το καναρίνι-drink, το θέατρο-drink και σίγουρα ξεχνάω και άλλα ... Bliah ! Σιχαίνομαι το αναγκαστικό team -building -δεν -έχω -τι -να -σου -πω -αλλά -αφού -είμαι -αναγκασμένος -θα -πιω -μαζί -σου -στις -4 -το -απόγευμα -κρασί -β' -διαλογής... Νομίζω ότι κέρδισα την πολυτέλεια του να μπορώ να μοιράζομαι τέτοιες στιγμές με όσους πραγματικά θέλω. Ο μαραθώνιος ξεκίνησε χτες και θα συνεχιστεί μέχρι το τέλος της εβδομάδας ... χχχμμμφτ... Ψάχνω ήδη τις δικαιολογίες μου και κλίνω να χρησιμοποιήσω την ίδια σε όλα: allergic to alcohol ή κάτι τέτοιο ... Υπάρχει κάτι τέτοιο;;; Και αν ναι ... πως γιατρεύεται;;; :)
Καλημέρες [γιοφύρι της Άρτας τα μελομακάρονα, για να δούμε !!!]
Αστείο το πως καταφεύγουμε μέρη ασφαλή κάποιες στιγμές. Όπως και το τι μας κάνει να νοιώθουμε ασφαλείς.
Καφές νούμερο Χ λίγο πριν την πρόβα, η σελίδα ανοίγει σε αγαπημένο σημείο, το παιχνίδι σικέ (σελιδοδείκτης μόνιμα παρκαρισμένος εκεί, just in case, παλιά συνήθεια ... πολύ πολύ παλιά ...). Η Όλγα μπορεί να περιμένει λίγο... Και τα ψώνια και οι δουλειές ...
Once it was the colour of saying soaked my table the uglier side of a hill with a capsized field where a school sat still and a black and white patch of girls grew playing; the gentle seaslides of saying I must undo that all the charmingly drowned arise to cockcrow and kill. when I whistled with mitching boys through a reservoir park where at night we stoned the cold and cuckoo lovers in the dirt of their leafy beds, the shade of their trees was a word of many shades and a lamp of lightning for the poor in the dark; now my saying shall be my undoing, and every stone I wind off like a reel.
[Thomas Dylan, Once It Was The Colour Of Saying]
Κανένα μέτρο, ποίηση χωρίς agenda, ένταση, καταιγίδα, ρυθμός, απουσία του φανερού -καμμία εμφανής λογική και ... ένα παράξενο αίσθημα σιγουριάς ...
... καφές Νούμερο 2 (ζεστός, φτιαγμένος σιγά σιγά κατά την διάρκεια του Νούμερο 1 για να έχει όλο το άρωμα), ομίχλη, παγωνιά, ένα λεπτό στρώμα πάγου παντού [ :) ] και η πόλη ακόμα να ξυπνήσει. Καλά κάνει! Κυριακάτικη ησυχία.
Η Χριστουγεννιάτικη αντίστροφη μέτρηση εφέτος είναι άνετη και ήρεμη. Συνήθως τέτοιες μέρες ετοιμάζομαι για (ένα ακόμα) ταξίδι, έχω το άγχος του να τελειώσω τα πάντα, να βρω δώρα (αχ αυτά τα δώρα), να τα χωρέσω στις βαλίτσες, να πάνε όλα καλά με πτήσεις και ανταποκρίσεις για να περάσω μία εβδομάδα "διακοπών" στην οποία θα προσπαθήσω να χωρέσω κανένα μήνα επισκέψεων και εξόδων. Well, ΝΟΤ this year! Εφέτος το μόνο μου σχέδιο είναι να μυρίζει το σπίτι Χριστούγεννα! Soothing :)))
Καλημέρες!!! [γάντια, κασκώλ και ... κόκκινο-πράσινο classic ή πράσινο-ασημένιο stylish??? μμμμμμμμ]
Not the blues, just quiet & a bit sad. A bit there, the time this Xmas doll was bought -5 years ago ... Funny how we know we shouldn't touch some things and yet we do ... with the biggest attention, as if we are afraid to break them and make everything that hurt us disappear ...
Ξεκίνησα το πρωΐ για να κάνω το εξής απλό : Να αγοράσω υλικά για μελομακάρονα και Χριστουγεννιάτικο δέντρο ...
... Όπως θα δείτε ΚΑΙ έχασα την μέρα μου ΚΑΙ δεν παραπονιέμαι καθόλου. Αντίθετα εντυπωσιάστηκα απίστευτα!
Λοιοιοιοιπόν ... στο δρόμο για το super market (το Γαλλικό, όπου ακόμα μπορώ να πηγαίνω ... ταπ) σκέφτηκα (as one does) να περάσω μία βόλτα από το ΙΚΕΑ (20 km πιο εκεί) για να πάρω ... ταπ ... χαρτοπετσέτες (ναι ... χαρτοπετσέτες). Έφτασα εκεί, πανικός! Ένα ΣΚ πριν από ΤΟ ΣΚ όλοι είναι στο ΙΚΕΑ. Ηθικό ακμαιότατο όμως, βρήκα parking μετά από αρκετές βόλτες στο 3ο κατάστρωμα πάνω και έκανα την γρηγορότερη ΙΚΕΑ-βόλτα που έχω κάνει ποτέ : χαρτοπετσέτες, άντε και καμμιά δεκαρία άλλα πραγματάκια! Βγαίνοντας είδα αστυνομίες, πυροσβεστικές κλπ κλπ κλπ και μία αναταραχή (μικρή όμως, pretend-ικη). Υπέθεσα, όλοι υποθέσαμε, κάποια φάρσα για βόμβα (συμβαίνει αυτό που και που στην έδρα των ΗΕ). To make a veeeery long story short, δεν ήταν, ήταν ένα ατύχημα που είχε σαν συνέπεια να πέσει ο δρόμος που οδηγεί στο parking και -σύμφωνα με τους ειδικούς- να μην είναι όλο το κτήριο ασφαλές. ΟΚ...
Λοιπόν τώρα σκεφτείτε ένα χώρο με : 1800 αμάξια παγιδευμένα στο parking του και στην είσοδο: * 2 ή 3 ή x1800 άτομα, * με 1800 καρότσια γεμάτα πράγματα, * 1800/2 παιδάκια, * 1800/4 ή 5 σκυλάκια, * 200-300 πυροσβέστες (και κάάάάάτι οχήματα, κρίμα που δεν είχα μηχανή μαζί μου), * τους υπαλλήλους του ΙΚΕΑ, * 1800 x 3 ή 4 ή 5 κινητά ... * και κρύο ... πολύ, πολύ, ΠΟΛΥ κρύο ...
Αν σας πω ότι στις 6 ώρες που μείναμε παγιδευμένοι εκεί, δεν ακούστηκε κιχ, δεν άνοιξε μύτη, δεν κατσούφιασε κανείς, δεν φώναξε κανείς, δεν ταλαιπωρήθηκε (υπερ του δέοντος) κανείς ... θα το πιστέψετε ;;;
Ε, έτσι έγινε!!!!
Συγκρίσεις και αναλογίες υπ'ευθύνη σας!
Καλησπέρες [χαρτοπετσέτες σε όλα τα χρώματα, με τα μελομακάρονα να δούμε τι θα γίνει]
Ερώτηση Νο 1: Πόσες ημέρες χρειάζεται για να βγάλει κανείς το καινούριο, βιομετρικό -υποχρεωτικό Ελληνικό διαβατήριο ΑΝ μένει στο εξωτερικό ;;;
Το ελάχιστο 3 (03, τρείς) μήνες αυτή τη στιγμή ... ΧΩΡΙΣ να μετράμε καθυστερήσεις και αργίες... (όποιος πει την λέξη απεργία να μην φάει από μόνος του μελομακάρονο)
Ερώτηση Νο 2: Τι γίνεται αν μετά την 01/01/07 ΔΕΝ έχει κάποιος διαβατήριο και είναι ήδη στο εξωτερικό; Το καλύτερο που μπορεί να κάνει είναι να παραμείνει στο εξωτερικό (στην χώρα του, όχι όόόόόλο το εξωτερικό) και περιμένει υπομονετικά την σειρά του να ταξιδέψει. Για να μην το ρισκάρει, ακυρώνει τυχόν υποχρεώσεις μέχρι το καλοκαίρι.
Ερώτηση Νο 3: Seriously ???? Oh yes! Είχατε κάτι καλύτερο να κάνετε;
Ερώτηση Νο 4: Είναι γονιδιακό ή υπάρχει σχολή εκμάθησης της τέχνης του να ταλαιπωρείς ;;;; Με την απορία μένω. Ρώτησα τον Ρούνι (το ύπουλο, κακό γουρούνι) αλλά δεν απάντησε ...
ΥΠΆΡΧΕΙ ΛΥΣΗ ;;; Oh yes: Ταξιδεύει κανείς για Ελλάδα (όπου η διαδικασία είναι -θεωρητικά- πιο γρήγορη γιατί δεν παρεμβαίνει Ο διπλωματικός φάκελλος που ταξιδεύει μόνο με full moon έμαθα) και περιμένει -υπομονετικά πάλι- ποιος θα γυρίσει πρώτος από τις διακοπές του για να του δώσει διαβατήριο μέσα σε 5 με 7 εργάσιμες μέρες ... ταπ ταπ ταπ ... 1η με 5 Ιανουαρίου, ας πούμε ;;; Ρωτάω γιατί μερικοί από εσάς μπορεί και να δουλεύετε μετά!
Καλησπέρες !!! [σιγά μην χαλάσω το κέφι μου, εγώ on schedule: μελομακάρονα αύριο, στείλτε συνταγές!]
Ερώτηση Νο 1: Πόσες ημέρες χρειάζεται για να βγάλει κανείς το καινούριο, βιομετρικό -υποχρεωτικό Ελληνικό διαβατήριο ΑΝ μένει στο εξωτερικό ;;; {για να σας βοηθήσω μπορείτε να αλλάξετε την μονάδα μέτρησης!} Ερώτηση Νο 2: Τι γίνεται αν μετά την 01/01/07 ΔΕΝ έχει κάποιος διαβατήριο και είναι ήδη στο εξωτερικό; {και ας πούμε -τυχαίο παράδειγμα- έχει ήδη κλείσει εισητήρια για down under για τον Φεβρουάριο???}
Και επειδή μου αρέσουν τα nicknames, να σας πω ότι τις απαντήσεις μου τις έδωσε ο Ρούνι, το ύπουλο, κακό γουρούνι που είναι στην pretend για την εξυπηρέτησή μας.
Ερώτηση Νο 4: Είναι γονιδιακό ή υπάρχει σχολή εκμάθησης της τέχνης του να ταλαιπωρείς ;;;; {και εγώ που χάρηκα που δεν ταλαιπωρήθηκα στην Λεβεντογέννα...}
Καφές νούμερο 2, jet lagged ακόμα και ας φαίνεται παράξενο (πολύ εύκολα συνήθισα αυτή τη φορά τις ώρες και το φως) και ... ψιλοανίκανη να καταλάβω γιατί (γιατί, γιατί) πρέπει να πάω στο Ίδρυμα αφού η δική μου agenda το λέει καθαρά : "Μελομακάρονα, δώρα, φωτάκια και Χριστουγεννιάτικο δέντρο" ... χχμμμφτ ...
Χμμμμφφτ.
Και όχι μόνο αυτό αλλά σήμερα έχουμε και το πολυσυζητημένο Xmas dinner (one of the very many if you ask me ... στο βωμό του teambuilding). Για να δούμε τι κανόνισε ο συνασπισμός Καναρίνι-Γαλλώδι!!! Βάζω στοίχημα ότι τον κέρδισε!
Τουλάχιστον ο καιρός είναι σε καλή κατεύθυνση: ωραιότατη παγωνιά! Βλέπω από το παράθυρο ένα ωραιότατο, παχύ στρώμα πάγου πάνω στο Twingo ... σε λίγο θα παραπονιέμαι αλλά τώρα μου αρέσει!!! :) Χριστούγεννα στην pretend φέτος, η παραγγελιά είναι ΧΙΟΝΙ (pleeeeeaz)
Παίρνει χρόνο για να ηρεμήσει κανείς από κάποια ταξίδια, την πίεση, τις εικόνες και την φασαρία που τα συνοδεύουν. Αυτή την αίσθηση αφήνουν όσα ταξίδια έχουν ένταση, πολλούς σταθμούς και συνεχή αλλαγή παραστάσεων -φασαρία. Ξεφεύγεις από την συνηθισμένη ρουτίνα, αλλάζει η ποιότητα του καφέ σου και ψιλοχάνεσαι. Και μετά γυρνάς "σπίτι", προσπαθείς να συνεχίσεις από εκεί που σταμάτησες ... αλλά μυαλό και αισθήσεις έχουν jet lag. Είναι εκεί και εκεί και εκεί που ήσουν μέχρι να ξαναμπεις στη ρουτίνα σου ... Μόνο που το εκεί είναι και αυτό πια virtual ...
Καφές νούμερο Χ, δικός μου καφές, στον δικό μου καναπέ και χαρτιά ... Κοιτάζω τα χαρτιά που έφερα μαζί μου και φαίνονται ψεύτικα και ας έχουν την υπογραφή μου ...
Καληνύχτα [σωστή θερμοκρασία = θολωμένα τζάμια]
@ Άσχετο ΥΓ. Ο "φεγγαροσκεπαστής", όσοι δεν έχετε διαβάσει το παραμύθι να το διαβάσετε ... είναι η γλυκήτατη ιστορία του τύπου που σκεπάζει το φεγγάρι και του δίνει τις 1000 του όψεις. :) Παράξενο τα παραμύθια καμμιά φορά να φαίνονται πιο αληθινά από τις πραγματικές εικόνες. Ύπνο γρήγορα γιατί το άλλο παραμύθι που διάβαζα στον μικρό είναι ο "Ρούνι, το ύπουλο, κακό γουρούνι" !!!
Καφές νούμερο 5 και η επιστροφή δύσκολη : Ωραιότατη λιακάδα (με δόντια), σωροί χαρτιών, mailbox full, agenda δεν τολμώ να κοιτάξω (την αφήνω να με εκπλήσει) και εγώ ... ακόμα transit!
ΤοDo
Done
Xριστουγεννιάτικο Δέντρο (και απάντηση στο αιώνιο ερώτημα!)
Στολίδια (από κάθε μέρος /σπίτι /χρόνο plusτο φετεινό, ένα ταρανδάκι μούρλια)
Φωτάκια όλων των ειδών!
Πλήρωσα την pretend-ΔΕΗ!
Χρυσόσκονη
Μια καλή σκούπα !
Μελομακάρονα, κουλουράκια !
Ούτε που θα επιτρέψω την είσοδο άχρηστων κουραμπιέδων στο Fenxs μου.
Xmasfoodshopping(για να έχει να ασχολείται ο κουμπάρος!)
Xmasdinneralreadyplanned, να το κάνω να φανεί ιδέα του κουμπάρου!
Οινόπνευμα
Done/done/done!:)
Μουσική
Done/done/done! :) (Πάει παρέα με το Xmas spirit!)
Tralalalala lala lala !
Εκδρομές
Planned καιTwingo ready to go!
Δώρα –δώρα-δώρα
Hintsγια το τι θέλω :) - να κερδίσω το Lotto
Κάρτες
Αγοράστηκαν off season (μπράβο μου) και περιμένουν υπομονετικά, στείλτε διευθύνσεις!
Αναδόμηση σπιτιού για επισκέπτες
Χι χι χι ... pieceofcake, πέρασα μήνες ανακατανομών και αγορών! (αρκεί να βρω χώρο τώρα να κρύψω τα ασιδέρωτα !)
Όχι, όχι, όχι ΔΕΝ θα πέσω στην παγίδα να σχολιάσω τους υπαλλήλους της Ολυμπιακής μόλις μπήκα στο "e-σπίτι" μου (ουστ). Θα τους ξεχάσω αμέσως ... εντελώς... ΔΕΝ υπάρχουν!
Λοιοιοιοιοιπόν ...
Καφές :) νούμερο 3 (ε, ναι ... ταπ ... μας είχαν τόσες ώρες χωρίς καφέ αλλά ας μην το κάνουμε θέμα, αυτό είναι το λιγότερο που μας έκαναν ... ξέφυγα).
Απολογισμός: 7 μέρες, 6 πτήσεις, 2 καινούριες πόλεις (χωρίς μαγνητάκι :( ), 4 στο σύνολο οι πόλεις (σε όλες κρεββάτι με λουλουδάτα, μοσχομυριστά σεντόνια και μαγειρευτό φαΐ!), 2 ομιλίες, άπειρες υπογραφές, μια τσάντα γεμάτη δεκάδες έγγραφα (σημαντικά μου είπαν), μία καινούρια agenda μικρή-μικρή, κατακόκκινη (για να ταξιδεύει εύκολα) και ναι, στυλάτη (δεν αντιστάθηκα καθόλου), χιλιάδες καινούριες ημερομηνίες που πρέπει να θυμάμαι (απορίας άξιον πως χιλιάδες ημερομηνίες χωράνε σε ένα χρόνο), τα εισητήρια για την επόμενη επίσκεψη κρατημένα, 0 (μηδέν) καινούρια διαβατήρια (και επομένως η επίσκεψη είναι προς το παρόν wishful thinking), 1 ευτυχέστατη συνάντηση με τον Πονοκέφαλο, 2 με την κυρία Κούλα, 3 απολαυστικά φαγωμένες τηλεφωνοκάρτες και 0 (μηδέν) το υπόλοιπο του λογαριασμού μου ... ουφ !
Και χιλιάδες εικόνες που δεν χωράνε σε ένα post. Έντονες, πολύχρωμες, όχι πάντα καλές. Η πράσινη γραμμή και το αστέρι αλλά και φοίνικες και μεσογειακή ατμόσφαιρα. Το εγκαταλελειμένο Ίδρυμα σε αντίθεση με το καινούριο, (ντροπή, μόνο εμάς μας πιάνει η καρδιά μας;;; γιατί κάποιοι στέλνουν τα παιδία τους εκεί;)... Η κλειστή αίθουσα που άνοιξε για μένα 20 χρόνια μετά :). Οι pretend ευχές σε αντίθεση με τις ευχές-ευχές :)))). Το δέντρο, τα λουλούδια που δεν περίμενα, η Λεβεντογέννα ζεστή, αλλά και φωνακλού και ... Λεβεντογέννικη (μερικά πράγματα δεν αλλάζουν ποτέ!) ...
Και επίσης η αντίστροφη μέτρηση που ξεκίνησε, ένα καινούριο γραφείο, πολλά καινούρια λιοντάρια, 2 καινούρια καναρίνια και ... καινούρια διάθεση. Ολοκαίνουρια. Τέρμα τα παράπονα, μηδέν, κανένα ... όταν ξεκινάς κάτι το ξεκινάς με κέφι ακόμα και όταν όλα σου τα ένστικτα φωνάζουν Mηηηηηηηηηηη ... Ουστ παλιοένστικτα ! Κρατάω τις καλές εικόνες, την ζέστη και το παράξενο συναίσθημα ότι το ένστικτό κάνει λάθος! Ακόμα και αν δεν κάνει ... ξεκινάω ξανά, από την αρχή, μέχρι να το πείσω ότι κάνει! Καλησπέρες από μια pretend που με υποδέχτηκε με ήλιο μεσογειακό, τον καλύτερό της χειμωνιάτικο ουρανό (ούτε ένα προβατάκι -δοντάκια κεντροευρωπαϊκά!) και πολλά πολλά φωτάκια!
Στο ταξίδι που κάνω είπα 2-3 φορές I am home. Not bad, huh ???? :)
Σκυλιάζω που δεν έχω δίκτυο να σας διαβάζω και να γράφω τα διάφορα που συμβαίνουν (και συμβαίνουν πολλάάάάά), με πιάνει το παράπονο όταν καταφέρω να μπω για ένα λεπτό και δω ότι ΔΕΝ ΜΟΥ ΑΦΗΣΑΤΕ ΚΑΝΕΝΑ ΣΧΟΛΙΟ, ΑΛΛΑ θα σας εκδικηθώ με post-σεντόνια μόλις επιστρέψω ... home! Πρόμιθ ...
φιλιά Λεβεντογέννικα [κοντομάνικο, γυαλιά ηλίου, windows vs0000Cr και keep fingers crossed -αύριο είναι μεγάλη μέρα!]
Καταρχήν φυσικά είδα το Ίδρυμα που είναι μέχρι παρεξήγησης συμπαθέστατο ... Σημαντική διαφορά με τα Ιδρύματα στην ήπειρο-πέρα-από-το-κανάλι, τα ωράρια! These are ωράρια, πολύ μου άρεσε που με άφησαν να πιω απίστευτα πολλούς καφέδες και να είμαι ξύπνια και ξεκούραστη και (το βασικότερο) έτοιμη, ΠΡΙΝ από την ομιλία. Το Ίδρυμα itself αν και εγώ θα το έχτιζα όλο παράθυρα (πάνω, κάτω και πλαγίως για να εκμεταλευτώ τον νησιοήλιο) δεν είναι καθόλου, μα καθόλου άσχημο. Όταν το συγκεκριμένο Ίδρυμα μεγαλώσει, θα γίνει ένα υπέροχο campus -βάζω στοίχημα!
Μετά είναι το τοπίο. Μεσογειακό, αγαπημένα τραχύ και φαγωμένο από ήλιο και αέρηδες, απίστευτα οικείο. Εκτός από τους φοίνικες ! Αυτοί σου δίνουν άλλες εικόνες, σε παίρνουν σε καινούρια μέρη.
Μετά βέβαια είναι οι κακές σκέψεις όσων αντιμετωπίζουν εικόνες ζωντανά για πρώτη φορά. Η έκφραση ενός λανθάνοντος, άστοχου εθνικισμού σε όλο του το μεγαλείο, αυτού που μας πιάνει όταν δεν θα έπρεπε. Πρέπει να πω ότι είχα δει την εικόνα πολλές φορές, με σόκαρε όμως το αστέρι στον Πενταδάκτυλο. ... anyways, το προσπερνώ ...
Μετά είναι το φαγητό ... ένα έχω να πω: μμμμμ :)
Και ο καιρός ! μμμμμμμμμ :) (χι χι χι τα ταξίδια μου αυτό τον καιρο έχουν τελικά θέμα back to summer :))) )
Και ΦΥΣΙΚΑ η γλώσσα. Πολύ την συμπάθησα την γλώσσα. Έμαθα σε 24 ώρες ένα σωρό λέξεις και εκφράσεις. [Κουτσακοτήρια :)))) ] Θα τις ξεχάσω (τις ξέχασα ήδη;;;) αλλά θα μείνει η αίσθηση: whow, μια καθόλου pretend γλώσσα που έχει τόσο πολλά και ταυτόχρονα τόσο λίγα να κάνει με την δική μας!
Σήμερα τουρισμός, φωτεινότατος ήλιος, καφές νούμερο 3 και .. έτοιμη!
Βιογραφικούλι -> Το γνωστό βαρετό, μην το παίξω μόνο εγώ creative στον πλανήτη (άκου be creative, πριτς) Check!
Φωτογραφιούλα attached -> Πριτς (ξανά) ... να κοιμηθεί ο editor μία ώρα και 45 λεπτά και μετά να βγάλει φωτό. Όταν γυρίσω! (Did you need a photo??? Oooops, sorry I didn't see that!)
Deadline -> Μια χαρά τα πήγαμε ... τυπικά, γιατί πρακτικά χρεώσαμε Jaguar για Twingo :( Check
Εργατοώρες -> Μα γιατί δεν μετράμε;;; Άνετα χτύπαγα όλες τις κάρτες μέχρι το τέλος του χρόνου αυτή τη στιγμή... check....
Οι ομιλίες -> Στο αεροπλάνο, check! Λογαριασμοί -> Check !
Oι επισκέπτες μας -> I could not care less, delegated, Check!
Το εργαστήριο -> Στον αυτόματο πιλότο, check!
H agenda όμως των αλεπουδιών -> Check, check, check (extreme delegation για να δουν πόσο θα τους λείψω)
Κοκολάτες/δώρα -> full της ντάμας με βαλέδες, check !
Βαλιτσούλα -> Σε λίγο, αλλά έχω τα εισητήρια, μετράει;;; (εεεε ... σχεδόν όλα τα εισητήρια!)
Kαφές ... νούμερο Ν. Και να μην έρθει το αεροπλάνο, περπατάω ευχαρίστως μέχρι την Κύπρο τώρα!
Καλημέρες!!! [Καμηλιέρη είπες ότι έχετε καλοκαίρι;;;]
Καφές νούμερο 4 στο γραφείο, ένα κουτί απίστευτα Ιρανικά γλυκάκια* μπροστά μου (όχι για πολύ) και counting down to yet another flight! Φυσικά οι ώρες που μένουν δεν φτάνουν, φυσικά θα δουλέψω στο αεροπλάνο, στα αεροπλάνα για να είμαι ακριβής αλλά ... δεν βαριέσαι, γιατί να την αλλάξουμε τώρα την συνταγή;;; Aφού στατιστικά δουλεύει ...
Λοιπόν το "παιχνίδι της μέρας" (don't you just love this job???) είναι να γράψω σε 10 γραμμές μία περίληψη για τον εαυτό μου. Ένα CV επαγγελματικό YET κάτι διαφορετικό, δυναμικό, προσωπικό (πάντα μέσα στα όρια του τι μπορούν να δεχτούν οι σεβαστοί συνάδελφοι, υποθέτω) ... Κάτι που να δείχνει ποια είμαι ... ΧΑ ... όποιος πει ότι είναι εύκολο, να έρθει να γράψει και το δικό μου!
Καλημέρα Καλή Εβδομάδα [ομπρέλλα εσείς, το Twingo εγώ!]
* :))) έχει και τα καλά του το επάγγελμα ... πότε-πότε ...
Κυριακή πρωΐ, καφές νούμερο 2, αβεβαιότητα ... να πάω ... να μην πάω ... θα δούμε ... είναι νωρίς, είναι παγωμένα, το τηλέφωνο και οι τύψεις δεν έχουν χτυπήσει ακόμα ...
Η χτεσινή ταινία ξανά στην τηλεόραση, ήθελα τον ήχο να μου κάνει παρέα στον καφέ ...
"Sand is overatted. It's just tiny, little rocks"
Κάθε φορά που βρίσκομαι στο video club, το ίδιο πρόβλημα. Αφού δεις τις ταινίες που ήθελες να δεις (γιατί άκουσες/διάβασες μια κριτική που σίγουρα θα επηρεάσει πολύ τον τρόπο που την βλέπεις, αυτά που περιμένεις :( ), αφαιρέσεις τις τανίες που θα ήθελες να δεις αλλά έχουν μόνο Γαλλικούς και Ολλανδικούς υπότιτλους, μετά η επιλογή είναι καθαρά θέμα τύχης! Έχουν όλες "Thumbs up" από κάποιο κριτικό στο κουτί και είναι obviously "η καλύτερη ταινία της χρονιάς"... Αυτό ή έχουν τον George στο κουτί για να σε πείσουν ...
"Blue ruin. Snappy name, huh?"
Το "Eternal Sunshine of a Spotless Mind" ήταν πολύ ευχάριστη έκπληξη. Δύο χρόνια τώρα που ήταν στα "καλά" ράφια (!), απέφυγα επιτυχώς να διαβάσω έστω και την περίληψη στο κουτί! Καθαρά για λόγους παρωπίδων (Jim Carrey ... κάτι έχει ο Jim Carrey που δεν με προκαλεί να δω ταινία του. Ποτέ όμως...)
"Look at it out there, it's all falling apart. I'm erasing you and I'm happy!"
Μου άρεσε πολύ ... Δεν ξέρω αν ήταν η διάθεση, το story (ή καλύτερα η ιδέα, o καυγάς της λογικής με τα αισθήματα, όχι το story και σίγουρα όχι το τέλος), το γεγονός ότι δεν είχα καμμία κριτική στο μυαλό μου (erased!), ή ότι η τελευταία ταινία που είδα ήρθε με περγαμηνές να μου αφήσει μια απορία ... δεν ξέρω τι ήταν, αλλά μου άρεσε! Την βρήκα πολύ ανθρώπινη και αληθινή μέσα στην υπερβολή και το ροζ της ...
"Joel, hide me in your humiliation"
ΟΚ, επίλογος. ΑΝ είχα την δυνατότητα να σβήσω κάτι ... Θα έσβηνα ! Πριν από μερικά χρόνια, αποκλείεται να το παραδεχόμουν αυτό. Πάντα πίστευα ότι καλές και κακές αναμνήσεις μας κάνουν αυτό που είμαστε ... Eιδικά οι κακές, ειδικά οι δύσκολες. Ειδικά όσες έχουν πονέσει. Ακόμα το πιστεύω, αλλά αν είχα την δύναμη, ξέρω ότι τώρα θα έσβηνα ... Δεν θα άλλαζε τίποτα, απλά δεν θα υπήρχε εκεί, σε ένα κρυμμένο σημείο του "χάρτη" να με παιδεύει ακατάπαυστα με what ifs ... {παράξενο να θέλεις να σβήσεις εκείνο που δεν σε πλήγωσε ποτέ, huh?}
"You erased me first" "But you know me, I'm impulsive"
Καφές νούμερο 3, διάθεση Κυριακάτικα ευχάριστη (και ας μην φαίνεται από το post, είναι) και ... να πάω ... να μην πάω ... είναι νωρίς, θα δούμε ...
Καλημέρες! [the eternal fight between χνουδωτής φόρμας και ζεστού pullover]
Τα απογεύματα της Παρασκευής το νούμερο του καφέ δεν έχει σημασία (9 ή 10). Εκείνο που αποκτά όλο και περισσότερη σημασία είναι που θα πιείς τον καφέ νούμερο 3 το Σάββατο το πρωΐ !!!
<----- :)
Καλησπέρες !!! [... αυτό ήταν πέρασε, δεν σας το έλεγα; !]
# Μελαγχολική μουσική έχει ο καιρός μου μέρες τώρα, (σιγά μην το προσέξατε) ... Όσο περισσότερο την ακούω, τόσο πιο γλυκιά μου φαίνεται και ας μου χαλάει πότε πότε (λίίίίγο) την διάθεση. Σαν να "μην τρως σοκολάτα θα σε πίασει το στομάχι σου" ένα πράγμα αυτό το τραγούδι...
"'Οσο είσαι στην διαδικασία επιλογής τα πάντα είναι πολυχρωματικά. Αλλά δεν χρειάζεται να έχεις 1,7 εκατομύρια χρώματα (overanalyzing) και τα 7 της ίριδας αρκούν! Μόλις όμως πάρεις την απόφαση τα πάντα γίνονται άσπρο-μαύρο. Άσπρο η απόφασή σου, μαύρο όλα τ' άλλα ... ."
