Καφές νούμερο 3, παγωνιά ... Το νησί αποκλείστηκε από χιόνια και ομίχλες. (Nα ζητήσω να φτάσουν οι πτήσεις αύριο και μετά να αποκλειστούμε και εμείς;;; Wishful thinking huh?).

Ησυχία τριγύρω. Όσοι έμειναν στο Ίδρυμα, απλά περιμένουν να περάσει όσο πιο αναίμακτα γίνεται η μέρα μέχρι το επόμενο drink. Και εγώ ; Φτιάχνω αστεράκια στην άδεια επιφάνεια του γραφείου μου με M&M's (the absolute Xmas version) προσπαθώντας να συγκεντρωθώ και να διαβάσω τα τελευταία "επείγοντα" κείμενα. "Επείγοντα" :) χα, φέτος έμαθα ότι η έννοια είναι απόλυτα σχετική -υποκειμενική. Τα "επείγοντα" είναι επείγοντα για κάποιον άλλον και η έννοια μεταφέρεται σε σένα μόνο αν είναι επείγοντα και για σένα ή αν δίνεις έστω και μια δεκάρα για τον άλλο ... Well, τώρα που το έμαθα αυτό, ευκαιρία να το εφαρμόσω ;;; Το ένα κείμενο που έχω μπροστά μου έχει να κάνει με τη τελευταία βαθμολογία ενός μικρού Ιρανού (αυτού που μου φέρνει τα γλυκάκια ;))) ) και το άλλο έχει να κάνει με τον Πονοκέφαλο (remember Πονοκέφαλος;) και την δική του βαθμολογία. Και τα δύο επείγουν αλλιώς οι βαθμοί μεταφέρονται για το επόμενο εξάμηνο ... Damn ... ήθελα ΠΟΛΥ να μην με πιάσει το βρωμερό Xmas spirit που μας αναγκάζει να κάνουμε αντιδεοντολογικά πράγματα τέτοιες μέρες ... χμμμμφφφττ... Διαβάζω λοιπόν... ταπ ... κάνω τα ανεπείγοντα επείγοντα και παράλληλα, το μυαλό φτιάχνει τις δικές του λίστες : Να τους πάω εκεί, να μην ξεχάσω να τους δείξω αυτό, να αγοράσω μπασμπάτι (!), τέτοια άσχετα !!!