Καιρός: Αναποφάσιστος, Flu status: Eνοχλητικό (πολύ όμως) αλλά ελεγχόμενο πλέον,
Διάθεση: ready to go, Προορισμός: μμμμ ... Εξοπλισμός: γυαλιά ηλίου (just in case) και πιστωτική κάρτα (balance σταθερά πλέον negative), Στόχος: Κανείς! Window shopping, shopping, εφημερίδα με -έναν ακόμα- καφέ, οι ισχυρότερες υποψηφιότητες. Α, ναι και ψώνια για το βράδυ, έχω καλεσμένους και, όσο και να το περιμένουν, ΔΕΝ θα φάνε μουσακά – ήμαρτον!
Γεμιστά θα φάνε, έπεσες μέσα !!! Αμάν πια με αυτή την φοβερή εντύπωση των ξένων ότι τρώμε μουσακά όλη μέρα κάθε μέρα ... με ελιές και ρετσίνα ... Γεμιστά (όπως ξέρεις τα μυριζόμουν καιρό), Ελληνική φετούλα, σαλάτες και λευκό κρασί (και 2-3 χιλίαδες άλλα, όπως συνηθίζουμε στο Ελλάδα). Α, ναι και τζατζίκι ΦΑΓΕ, σπιτικό (άμα προσθέσεις λίγο λαδάκι και αρκετό σκόρδο, σπιτικό δεν είναι ;;;)
Αυτό που έχω παρατηρήσει σε αυτά τα "Greek dinners" (γιατί όταν προσκαλώ οποιονδήποτε, η πρώτη ερώτηση είναι πάντα αν το dinner θα είναι Greek ) είναι ότι περιμένουν τα "κλασσικά" ... Τα κλασσικά είναι αυτά που έχουν καθορίσει οι 2ης και 3ης γενειάς μετανάστες σε καθε περιοχή (mous'aka, souvlaki). Όταν ξεφύγεις λίγο από το αναμενόμενο οι αντιδράσεις είναι επίσης κλασσικές και απόλυτα προβλεπόμενες:
Αρχικά κοιτάνε το καινούριο με ένα εντυπωσιασμένο/φοβισμένο -αλλά θαραλέο βλέμμα Τους σερβίρεις, δεν πεινάνε πολύ, θέλουν ένα μικρό κομμάτι μόνο έτσι για την γεύση, Βάζουν από μόνοι τους τεράστιες ποσότητες σαλάτας και ενώ στην πραγματικότητα τπυς ενοχλεί που είναι ήδη στο τραπέζι ! Είναι όμως ακίνδυνη και δεν σχολιάζουν, Ξεκινάνε με σαλάτα -μαζεύουν δυνάμεις-, Κόβουν ένα απίστευτα μικρό nanoκομματάκι από οτιδήποτε τους έχεις βάλει στο πιάτο, Λάμψη στα μάτια Παραμέρισμα σαλάτας για το τέλος, Επιδρομή και Round 2, 3, 4 όσοι χρειάζονται! και ... δεν χρειάζεται καν να πλύνεις τα πιάτα μετά!
Όπως καταλαβαίνεις δεν έμεινε τίποτα ... και εγώ θα ήθελα ένα γεμιστούλι σήμερα αλλά ...
ΥΓ. Ήταν απολαυστική η αντίδραση με τα γεμιστά δεν τα είχα ξαναδοκιμάσει σε «ξένους» ... Στην αρχή έβγαζαν στην άκρη το καπάκι (καπάκι ;;;) των γεμιστών ... Τους εξήγησα κάποια στιγμή ότι το καπάκι είναι από μόνο του μία ακόμα γεύση ... δοκίμασαν με το ζόρι και στον δεύτερο γύρο έπαιρναν από ένα γεμιστό (ΜΕ το καπάκι του) και έκλεβαν και ένα καπάκι από το δίπλα ... άντε να τους εξηγήσεις μετά ότι στο Ελλάδα –στην οικογένειά μου τουλάχιστον- καπάκι και γεμιστό είναι φούστα-μπλούζα και οποιαδήποτε παραβίαση αυτού του κανόνα μη ανεκτή.
"'Οσο είσαι στην διαδικασία επιλογής τα πάντα είναι πολυχρωματικά. Αλλά δεν χρειάζεται να έχεις 1,7 εκατομύρια χρώματα (overanalyzing) και τα 7 της ίριδας αρκούν! Μόλις όμως πάρεις την απόφαση τα πάντα γίνονται άσπρο-μαύρο. Άσπρο η απόφασή σου, μαύρο όλα τ' άλλα ... ."
Μήπως να τους έφτιαχνες λίγα .. γεμιστά;
Την Καλησπέρα μου