Συννεφιασμένη αργία, best way to do some work : Ησυχία, ηρεμία και το Ίδρυμα σχεδόν δικό μου.
Ξεκίνησα αργά, ευχαριστήθηκα τα καφεδάκια μου στο σπίτι, σταμάτησα για croissant στο δρόμο, ετοίμασα καινούριο καφεδάκι (το νούμερο 4), έβαλα μουσικούλα χαμηλά και δουλειά, χαλαρά και ήρεμα ... Μέχρι που πληροφορήθηκα ότι πρέπεινα είμαι στο γραφείο μου στις 1:00 γιατί θέλει να μου μιλήσει η κυρία Κούλα ... ταπ... Πρέπει;;;; χχχχμμφφφφττ. Τίποτα δεν ΠΡΕΠΕΙ... Ααααχ, ας μην είχα την περιέργεια και θα ήμουν ήδη στην pretend. Αναμένω στο ακουστικό μου λοιπόν και προληπτικά
γράφω την Καλημέρα μου ΠΡΙΝ !!!
[Καμηλιέρη, μην νομίζεις ότι δεν σε έχω καταλάβει... Ή με μάτιασες ή εσύ την έβαλες την Κούλα για να έχεις τους βαρβάρους σου ...]
____________________________________________ {update 08/09: Κομμάτι από χτεσινό υποψήφιο post που δεν θέλησα να ανεβάσω}
Ο λόγος που δεν γράφω μερικά πράγματα, είναι απλός. Τα φοβάμαι. Η κυρία Κούλα είναι ένα μικρό παράδειγμα (φοβάμαι ακόμα και να κάνω την λίστα με τα υπόλοιπα). Ο χτεσινός μας διάλογος θα μπορούσε ίσως να μεταφερθεί με απολαυστικό κυνισμό αλλά ότι φοβάμαι το εξαφανίζω: Tο χώνω κάτω από το χαλί (τα χαλιά δε τα κρατάω χειμώνα καλοκαίρι) ή το αγνοώ.
Η Κούλα αντιπροσωπεύει για εμένα είναι ό,τι μικρότερο μπορώ να σκεφτώ στον χώρο μας. Ένας άνθρωπος που είχε την ευκαιρία να δει και να κάνει πολλά αλλά που μάλλον δεν τα άφησε κάτι από όόόλα αυτά να τον ακουμπήσει. Δεν κράτησε τίποτα θετικό. Σαν να κάνεις βόλτα στο ΜΟΜΑ ένα πράγμα και να φεύγοντας να θυμάσαι μόνο την τιμή του εισητηρίου. Η ευθύνη επομένως είναι όλη δική μου. Δεν έπρεπε από την αρχή να δεχτώ μία συνεργασία όταν ήξερα, όταν το ένστικτό μου με είχε προειδοποιήσει...
Σαν update λοιπόν, συμφωνήσαμε απόλυτα με την Κούλα. Δέχτηκα την ευθύνη που -ευγενικά- μου απέδωσε (για τους δικούς της απίστευτους λόγους) και σταμάτησα την συζήτηση όσο γρηγορότερα μπορούσα. Δεν της χρωστάω κάτι, πολύ περισσότερο θλιψη και φόβο (είναι δυνατόν να ξεχνάμε;; αυτή είναι η εικόνα που θα αντιμετωπίσω;;; υπάρχουν και άλλοι τέτοιοι;;; μπρρρρρρρ).
Ο τελευταίος λόγος ήταν -φυσικά- της Κούλας (εγώ είχα αποσυρθεί από ώρα),. Απάντηση στην τελευταία μου ερώτηση, αν ήθελε να μάθει κάτι συγκεκριμένο ο Πονοκέφαλός (της) εδώ για να μην χάσει και τους 3 μήνες άδικα:
"ΚVούλα μου, όταν έρθεις και εσύ εδώ θα δεις. Δεν μπορείς να τους μάθεις τίποτα. Το σύστημα. Δεν μπορείς να έχεις απαίτηση να κάνει κάτι ο Πονοκέφαλος λοιπόν. Δεν μπορείς να τον βάλεις να κοιτάει τι κάνουν οι άλλοι;;;"
"Ναι" {και θα βάλω το Γαλλώδι να απλώνει τραχανά στο εργαστήριο από αύριο. This should keep it simple enough for both of you.}
Καμηλιέρη στο Α) σου απάντησε ωραιότατα η Vas, είχα μέρες να δουλέψω έτσι άνετα. Στο Β) να παίξουμε το παιχνίδι με τις ερωτήσεις;;;;;;
Μάρκο μου, ΤΟ κρουασάν είχε γίνει καπνός από ώρα... όσο για την διάθεση, περίμενα να μου χαλάσει περισσότερο !!! Πως λέμε "μόνο όταν αναπνέω πονάω", ε, μόνο όταν την σκέφτομαι κοκκινίζω!!!!
εμείς έχουμε αργία την δευτέρα. επισήμως είναι ημιαργία κι όλος ο καλός ο κόμσος έχει ελεύθερο το απόγευμα.... ο χαμπίμπ έχει όλη την ημέρα (οι υπερωρίες έχουν φτάσει τις δυο βδομάδες... ταπ)
γειτονισσούλα μόνο να πεθάνουμε πρέπει, όλα τα άλλα είναι στην ευγενική μας ευχέρεια!!
Κροτ Nηστεία;;;;; ;;;; χα! Μην παραπονιέσαι όλο τον Οκτώβρη θα γυρνάς πάλι!!!! Η κυρία Κούλα ουσιαστικά ήθελε να νίψει τα χεράκια της και να αποδώσει ευθύνες. Την άφησα μεγαλόψυχα και ε, αυτό! Δεν είχε γενικά κανένα νόημα -ή επίπεδο- η συζήτηση... νο μπιγκ μίστερι..... !!!
Vas μου δεν πρέπει να πεθανουμε, αναγκαζόμαστε!!! Μισή αργία;;; ΑΑΑΑαααααχ δεν έχουν τέτοια οι Γαλλόφωνοι καλή μου, εμείς τις κάνουμε όλες ολόκληρες!!! Πάλι καλά που φρόντισε ο χάμπι, Ετοιμάσου για ΣΚΔ!!!!
Α) Η αργία θεσπίστηκε για να μην δουλεύεις σωστά, αλλά καμμιά φορά είναι ο μόνος τρόπος να είσαι αποδοτικός. Εγώ πολύ σοβαρά το σκεφτομαι να ανταλλάξω την Κυριακή με την Παρασκευή πχ. "Άσε που δεν θα κάνεις δουλειά έτσι..." ;;;; γουάϊ;;;
Β) Μα δεν έχει νόημα. Είπαμε ότι φταίω λέμε και τελείωσε. Η κάθε μία είχε άλλο φταίω στο μυαλό της αλλά δεν έκρινα ότι έπρεπε να μπω σε επιπλέον επίπονες συζητήσεις. Αυτό που πρέπει να κρατήσεις εσύ είναι ότι φταίω γιατί δεν το πρόσεξα το παιδί και αυτό έγινε επειδή έχω άγχος γιατί μετακομίζω ... Τζίσους....
A) ΑΜΑ και μόνο ΑΜΑ ανταλλάξεις την αργία με εργάσιμη, να το δεχθώ.... Αλλά όντως δεν θα κάνεις δουλειά έτσι, μιας και δεν πετυχαίνεις ούτως ή άλλως καμιά σοβαρή ψυχή στο parking τις εργάσημες, σκέψου τις αργίες....
B) Το ξέρεις ότι δεν φροντίζεις καθόλου για την διασκέδασή μας;
όχι, όχι!! δεν το πρόσεξες το παιδί (έλεος...) επειδή δεν έχεις μητρικό έστικτο βρε παιδί μου, πολύ λυπάσαι αλλά δε σου βγαίνει. έτσι δεν θα μπορέσει να σε τιμήσει με άλλους πατριώτες και στο μέλλον. η μετακόμιση και το άγχος της είναι προσωρινή κατάσταση
Μα ΤΙ λέτε ;;;;;;;;;;;;;;; Να κόψω τις φλέβες μου τώρα;;;;; (με τα δόντια);;;
Εγώ δεν το φρόντισα το παιδί;;;; says η αφεντικίνα του που μόλις ΞΑΝΑγύρισε από διακοπές;;;;
και ... Με βλέπετε να μετακομίζω;;;;; Για που;;;; Να ξέρω και εγώ να το γράψω στα κουτιά! Δεν είπαμε αδύνατο να αποφασίσω;;;;
Μητρικό ένστικτο φοβερό. Για ηλικίες μικρότερες, άντε και ίσες των 6!!!! Ο Πονοκέφαλος ηλικιακά τα πέρασε! Πνευματικά, μόνο αν δεν βρεθεί άλλη μαμά μπροστά του έχει μία αμυδρή ελπίδα ...
γκαμηλιέρη ορίστε και οι ζουμερές λεπτομέρειες του τηλεφωνήματος! τί άλλο να θες!! ελπίζω η κούλα να μην διαβάζει μπλογκζ μόνο (ή να διαβάζει;; μου χε χε χε)
Γειτόνισσα και εγώ δεν ξέρω τι ελπίζω .... να διαβάζει ή να μην διαβάζει ... :-((( Ακούστηκα λίγο ενοχλημένη ε;;;; Εσείς φταίτε !!!! (και φαντάσου να μην είχα κατακρεουργήσει το κείμενο)
"'Οσο είσαι στην διαδικασία επιλογής τα πάντα είναι πολυχρωματικά. Αλλά δεν χρειάζεται να έχεις 1,7 εκατομύρια χρώματα (overanalyzing) και τα 7 της ίριδας αρκούν! Μόλις όμως πάρεις την απόφαση τα πάντα γίνονται άσπρο-μαύρο. Άσπρο η απόφασή σου, μαύρο όλα τ' άλλα ... ."
μόνο να πεθάνουμε πρέπει γειτόνισσα!!!