Flash back και κατάλογος (λες και θα ξεχάσω):

• Το every-student's-dream σπίτι. Το πρώτο μου φοιτητικό σπίτι ... κουκλίστικο, σχεδόν too much, στη μέση του πουθενά όμως (εγώ και οι λύκοι, κυριολεκτικά). Αν έβγαινες το βράδυ (και έβγαινες ... κάθε βράδυ), καλό ήταν να μην γυρίσεις πριν ξημερώσει (και δεν γύριζες). Το σπίτι αν ήθελες -δεν ήθελα- συνοδευόταν από περίστροφο που ευγενικά σου πρόσφερε ο σπιτονοικοκύρης την πρώτη μέρα, just in case! (ταπ ταπ ταπ)
• Το I-should-have played-Lotto σπίτι. Με θέα την θάλασσα (the real thing) και απίστευτους χώρους που έμεναν ακατοίκητοι μόλις καλοκαίριαζε, that is Απρίλη με Δεκέμβρη μέναμε κυριολεκτικά στην 5x12 βεράντα του!!! Μeeting point για πολλά, πολλάάά χρόνια, πάντα γεμάτο, πάντα φασαριόζικο, χαμογελαστό :-) ...
• Το γίαπικο-slash-κοπελιά-πορτοκάλι-θές-;;; σπίτι. Ευήλιο, ευάερο, αλλά μικρό, πολύ μικρό μετά το I-should-have played-Lotto. Γεμάτο πάραυτα -εκεί εμπεδωσα την αρχή της σαρδέλλας- και πολύ, πολύ γουστόζικο για την εποχή.
• Το-όταν-ήμουν-φοιτήτρια-είχα-καλύτερο-σπίτι-και-δεν-μοιραζόμουν-το μπάνιο-με-κανέναν σπίτι. Δεν κράτησε πολύ, 6 ατελείωτους, βρωμερούς μήνες ... Εκεί εμπέδωσα ότι αν δεν βγάλω εγώ τα σκουπίδια έξω, μόνο αν γίνει θαύμα δεν θα πεθάναουμε από σαλμονέλα... Μετά από 6 μήνες, έφυγα περήφανη που έπεισα μία από τις 3 να ξεπλένει τα πιάτα από το σαπούνι ... ταπ ταπ ταπ ...
• Το ό,τι-μπορεί-να-είναι-καφέ-ΕΙΝΑΙ-guest σπίτι. Πανεπιστημιακό guest house κατασκευασμένο μάλλον την δεκαετία του '70. Όλα καφέ: μοκέττα καφέ, κουρτίνες καφέ, έπιπλα, πόρτες, πόμολα ακόμα και ηλεκτρικές συσκευές καφέ ... Μόνο οι τοίχοι δεν ήταν καφέ ... ήταν άβαφτα τούβλα ... (ταπ ταπ) Το design σε όλο του το μεγαλείο ... Και μία (01) πρίζα ... (ταπ) International όμως και high light ο γείτονας chef ... μμμμμ... από dinner σε dinner τον καλούσαμε για να συνεισφέρει ... Ακόμα θυμάμαι την creme brulee με άρωμα λεβάντας (ναι λεβάντας) !
• To σπίτι της ομογένειας. 3 Έλληνες μαζί στην ξενιτειά (!!! γουάου με συγκίνησα) είναι είτε πολύ καλά νέα, ή πολύ πολύ κακά ... Το μεγαλύτερο διάστημα ήταν απόλαυση !!! Καφέδες, τάβλι και κουτσομπολιό σε όλο του το μεγαλείο! Ασταμάτητα ... Πάνω από τα πιο in cafe της "πόλης" που τιμούσαμε ανελλιπώς τα Κυριακάτικα πρωϊνά αγκαλιά με το τάβλι μας! Άλλο ένα σπίτι-meeting point!
• Το Βελγόσπιτο. 6 μήνες ξενιτειά στην ξενιτειά (!) ... παράξενα ζεστό και φιλικό.
• Το σπίτι-παράθυρο. Σπίτι κουκλίστικο, trendy και να μην έχω κάτσει ΠΟΤΕ στον καναπέ;;; Πλήρως εγκλιματισμένη, όποτε τύχαινε να βρεθώ σπίτι (εκείνες τις μέρες δεν ήταν και πολύ σύνηθες), περνούσα την ώρα μου στο παράθυρο. Ένα πόδι μέσα, ένα πόδι έξω, το τηλέφωνο στο αυτί ... (ταπ ταπ)
• Το Αγγλόσπιτο ... ζεστό ... hommie ...
• Το η-γούνα-μου-τα-χάπια-μου-&-ένα-ταξί-να-φύγω σπίτι. 3 εβδομάδες έλιωσα παπούτσια και παπούτσια μέχρι να αποφασίσω ότι ή θα μείνω κάτω από την γέφυρα, ή θα συμβιβαστώ ... Δίπλα στην pretend θάλασσα αδύνατο να βρεις σπίτι και με τον χρόνο να πιέζει (πολύ όμως) μου φάνηκε καλός ο συμβιβασμός ... μπρρρρρ ... σκοτεινό, παλιό, μουντό ... I could not wait to leave ...