Από την Παρασκευή δεν παραπονέθηκα καθόλου, παραπονέθηκα;;; Το ταξίδι μου ήταν γενικά καλό, η ταλαιπωρία με την Ολυμπιακή κρατήθηκε στα απολύτως απαραίτητα επίπεδα, αγνόησα παραδειγματικά την έντονη ανάγκη μου να γράψω δυό (-τρεις χιλιάδες) λόγια για το "Ελ.Βενιζέλος" και αφέθηκα να με οδηγήσει μια ιδιαίτερα καλή διάθεση ... Το Σαββατοκύριακο κύλησε όμορφα, οικογενειακά, σχεδόν καλοκαιρινά. Οι μπαταρίες γέμισαν λιγάκι, τα κενά ενημέρωσης καλύφθηκαν και μετά από δύο συνεχόμενα βράδυα οκτάωρου ύπνου (νέο προσωπικό ρεκόρ) πήρα θάρρος. Αποφάσισα ότι ήρθε επιτέλους η στιγμή να αντιμετωπίσω τις φοβίες, τους φόβους μου ΚΑΙ το Ελληνικό Δημόσιο. Αυτό το τελευταίο (ότι δηλαδή "αποφάσισα") είναι ένα μικρό ψέμα ... αν ήταν στο χέρι μου δεν θα αποφάσιζα ποτέ να αντιμετωπίσω το Ελληνικό Δημόσιο... Ούτε τα "όνειρα" που έγιναν φοβίες ... Διάολε (δεν ξέρω γιατί μου ήρθε αυτό το "Διάολε" τώρα, μόνο από τον Μπλέκ και τον Γιάγκο Δράκο πρέπει να το έχω ξανακούσει! Αγνοήστε το ...) Όπως και να έχει, το πρωΐ έπεισα τον εαυτό μου ότι το κάνω οικειοθελώς ("γιατί έτσι ονειρευόμουν πάντα να περάσω κάποιες διακοπές μου") και ξεκίνησα. Στόχος ένα "Πιστοποιητικό Υγείας και Αρτιμέλειας". [Για ευνόητους λόγους αποφεύγω να σχολιάσω την αναδρομικότητα, την αντισυνταγματικότητα, τον ρατσισμό, την ασοβαρότητα του όρου "αρτιμέλειας" που έχει παραμείνει στον τίτλο του πιστοποιητικού από τον μεσαίωνα. Όπως αρνούμαι να πιστέψω ότι έχουμε μεσαίωνα και θα παραπονιέμαι με κάθε ευκαιρία για τον όρο.] Το πιστοποιητικό χορηγείται μόνο από Πρωτοβάθμια Επιτροπή Υγείας (σύμφωνα με την πλειοψηφία των πληροφοριών, οι γνώμες διίστανται...). Μου πήρε όλο το πρωΐ, μέσα σ'ένα αγροτικό νοσοκομείο της κακιάς ώρας για να ανακαλύψω ότι, παρόλο που ο Ιρανός παθολόγος ήθελε να μου δώσει το πιστοποιητικό χωρίς να με εξετάσει καν, η ασυμπάθιστη Ρωσσίδα καρδιολόγος είχε δίκιο: Θα ήταν άκυρο, στο -κατά τα άλλα- πανέμορφο νησί "μας", ΔΕΝ υπάρχει πρωτοβάθμια επιτροπή υγείας. Λογικό, εδώ δεν υπάρχει παιδίατρος (ταπ ταπ ταπ;;;)... Στις Κυκλάδες του 2005, Πρωτοβάθμια Επιτροπή Υγείας υπάρχει μόνο στην Σύρο !!! Και, η επικοινωνία με την Σύρο ... δύσκολη ... χα χα χαααααααα για ένα άτομο σαν και εμένα, υπερυποχονδριακό όσον αφορά τον φόβο της αρρώστιας και τα αποτελέσματα οποιασδήποτε ιατρικής, παραϊατρικής ή ψευτοϊατρικής εξέτασης, αυτή ήταν η καλύτερη αντιμετώπιση: Δεν αγχώθηκα καθόλου για τις εξετάσεις που έκανα σήμερα ... δεν πρόλαβα να αγχωθώ!!! Έβγαλα την ακτινογραφία και αντί να περιμένω πίσω από την πόρτα άσπρη από το άγχος ... έτρεξα ΑΜΕΣΩΣ για εισητήρια ... Guess what I am doing tomorrow ...
|
Πας στην Σύρο;
Τι κερδίζω; Παρακαλώ την χαλβαδόπιτα να την στείλεις εξπρές!
Χαίρομαι τόσο πολύ που είσαι και περνάς καλά, παρακάμπτω το γεγονός ότι έχω πρασινίσει απ’ τη ζήλια μου, και απαιτώ να γράψεις για το Ελ Βενιζέλος (πως λέμε Ελ Σιντ ένα πράγμα), γιατί πως θα γελάσει η Δέσποινα στο παγωμένο Τορόντο;
Μια ηλιόλουστη Καλημέρα!