Καμμιά φορά φοβάμαι ... η αλήθεια είναι ότι φοβάμαι πιο συχνά απ’όσο θα ήθελα να παραδεχτώ και το παραδέχομαι μόνο όταν με αναγκάζουν οι καταστάσεις (big BIG Greekish ego). Πολεμάω μέχρι τελικής πτώσης για αυτό που θέλω [ή πιστεύω ότι θα έπρεπε (italics) να θέλω], μετά το αγνοώ, το γελοιοποιώ, το ξαναπροσπαθώ, το κοροϊδεύω, το παιδεύω, το διακωμωδώ, το ανάγω σε ζήτημα επιβίωσης ... το παλεύω όσο μπορώ ... και καμμιά φορά το καταφέρνω, άλλες φορές όχι ... Στην πορεία όμως -ό,τι εικόνα και αν έχω εκπαιδευτεί να δίνω- η πραγματικότητα είναι ότι φοβάμαι. Ότι δεν θα τα καταφέρω, ότι δεν μπορώ να τα καταφέρω, ότι θα απογοητεύσω (και θα απογοητευτώ), ότι δεν θα σταθώ αντάξια των περιστάσεων. Σπάνια εγκαταλείπω όχι από εγωϊσμό, από πεποίθηση ... Στα 22 μου χρόνια (μπλακχούμορ) πιστεύω ακόμα ότι ΌΛΑείναι εφικτά,αρκείνα το θέλει κανείς. Η στιγμή που εγκαταλείπω είναι η χειρότερη ... Δεν γκρεμίζεται ο/η/το πρόβλημα ... γκρεμίζεται το δόγμα επαληθεύεται ο φόβος ... καταμερίζονται οι ευθύνες ... (και παίρνω οικειοθελώς την μερίδα του λέοντος) Μικρός και θλιβερός ο επίλογος (ελπίζω επίλογος) στην ιστορία με το Γαλλόδι "μου" και μια ειλικρινής, ειλικρινής θλίψη που δεν τα κατάφερα για μία ακόμα φορά.
ΑΛΛΆ αύριο είναι μιά άλλη μέρα -έτσι δεν λέω;;;- Βαθειές ανάσες, ανασυγκρότηση και καινούριο (χωρίς " γ ") ξεκίνημα ... Πάλι παρέα ΜΕ το ίδιο δόγμα. You can’t teach an old dog new tricks άλλωστε …
Ναι, αλλά... Μια σχέση δυο ανθρώπων είναι αμφίδρομη. Δεν είσαι μόνο εσύ υπεύθυνη για την αποτυχία της ή την επιτυχία της.
Σχεδόν σε ότι έγραψες... τα βλέπω και εγώ πολλά έτσι στη ζωή. Στην δικιά μου περίπτωση, φοβάμαι καμιά φορά την επιτυχία πιο πολύ και απ΄την αποτυχία. Φοβάμαι ότι δεν θα ξέρω τι να κάνω αν τελικά πετύχω...
O yes !!! ΚΑΙ αυτός είναι φόβος ... η προοπτική της επιτυχίας ίδια σχεδόν με αυτή της αποτυχία ... αβεβαιότητα ... Nομίζω ότι το overanalyzing μας τα χαλάει όλα ... κύκλος.
"'Οσο είσαι στην διαδικασία επιλογής τα πάντα είναι πολυχρωματικά. Αλλά δεν χρειάζεται να έχεις 1,7 εκατομύρια χρώματα (overanalyzing) και τα 7 της ίριδας αρκούν! Μόλις όμως πάρεις την απόφαση τα πάντα γίνονται άσπρο-μαύρο. Άσπρο η απόφασή σου, μαύρο όλα τ' άλλα ... ."
Ναι, αλλά...
Μια σχέση δυο ανθρώπων είναι αμφίδρομη. Δεν είσαι μόνο εσύ υπεύθυνη για την αποτυχία της ή την επιτυχία της.
Σχεδόν σε ότι έγραψες... τα βλέπω και εγώ πολλά έτσι στη ζωή. Στην δικιά μου περίπτωση, φοβάμαι καμιά φορά την επιτυχία πιο πολύ και απ΄την αποτυχία. Φοβάμαι ότι δεν θα ξέρω τι να κάνω αν τελικά πετύχω...