Al dente: εκ-FengShui-σμός

Έπεσα με τα μούτρα στην δουλειά αυτές τις δύο μέρες (οι χαλβαδόπιτες και το μελλοντικό παστίτσιο (!) παραμένουν στη βαλίτσα). Όχι λόγω υπερβολικού ζήλου ή τύψεων (ένα μικρό διάλλειμα μέχρι και σε εμένα το δικαιολογώ), μάλλον προσπαθούσα ασυναίσθητα να αποφύγω τις ... αναπόφευκτες (!!!) σκέψεις που έπονται κάθε σημαντικής απόφασης. Μιας απόφασης που λήφθηκε από εμένα, για εμένα, μάλλον χωρίς εμένα !
Πριν από το ... Feng Shui και την τυροχώρα, στόχος μου ήταν να γυρίσω στην Ελλάδα ... Χωρίς καν να το έχω σκεφτεί σοβαρά. Μια ρομαντική ιδέα που περισσότερο βασίστηκε στην εικόνα ενός γαλάζιου ουρανού και μιας φουρτουνιασμένης θάλασσας παρά σε οποιαδήποτε ορθολογιστική σκέψη που αφορούσε την προσωπική μου ζωη ή την δουλειά. Η αλήθεια είναι ότι το προσπάθησα ("για μια ιδέα ρε γαμ@τ@" δεν είναι το σύνθημά μας;;;) και δεν τα κατάφερα. Τώρα η "ευκαιρία" να επιστρέψω μου προσφέρεται. Χωρίς να προσπαθήσω. Έτσι απλά. Πάνω που «έστησα» μία κάποια καινούρια ζωή εδώ, μετά από δύο ακόμα μετακομίσεις, πριν αρχίσω να απολαμβάνω τα –πολυπόθητα- αποτελέσματα ενός χρόνου (πολύ σκληρής) δουλειάς, χωρίς καν να έχω ακόμα εκ-FengShui-στεί πλήρως ... Μέσα στο καλοκαίρι έπρεπε να πάρω μία ακόμα απόφαση. Απέφυγα να το κάνω, ίσως γιατί μου είναι αδύνατο να αξιολογήσω τα υπερ και τα κατά ... ή ακριβώς επειδή μπορούσα να τα αξιολογήσω πλέον. Αρνήθηκα να το συζητήσω ακόμα και με τον εαυτό μου. Μουλάρωσα (πάγια δοκιμασμένη τεχνική στρουθοκαμηλισμού). Τέλος του καλοκαιριού και η επιστροφή στον τόπο του εγκήματος συνοδεύτηκε από την αίσθηση ότι τα βήματά μου με οδηγούν ξανά από μόνα τους ... Μπορεί να αρνούμαι να αναλάβω την ευθύνη του να το πω δυνατά, κάνω όμως αργά και σταθερά βήματα με πολύ συγκεκριμένη κατεύθυνση ... Αλλαγή εποχής;;; Ναι (γράφεται ευκολότερα απ'όσο λέγεται), καιρός να αρχίσω την αντίστροφη μέτρηση, να αρχίσω να αξιολογώ μόνο τα υπερ, να παλεύω τα κατά (όσο παλεύονται), να μαζεύω ενέργεια :-) και αναμνήσεις από ένα ακόμα "σπίτι" .