Κλασσική φθινοπωρινή Κυριακή, όλα σήμερα γίνονται πιο αργά, πιο χαλαρά, η μέρα φαίνεται μεγαλύτερη και ας βραδυάζει ήδη πολύ πιο νωρίς ... Σύννεφα, ψυχρούλα (σχετική έννοια και το κρύο, στην Ελλάδα θα μου φαινόταν παγωνιά) και η ασορτί μελαγχολική διάθεση. Μελαγχολική γιατί αύριο είναι Δευτέρα και αρχίζει πάλι ο μαραθώνιος;;; Γιατί η Κυριακή μου ήταν σιωπηλή και χάθηκε στη δουλειά;;; Γιατί έρχεσαι σε μερικές μέρες να αναστατώσεις την πλασματική ηρεμία, να γεμίσεις τον κόσμο χαμόγελα και να φύγεις πάλι;;; Όπως και να έχει, μελαγχολική η Κυριακή μου. Όπως και να έχει... θα ξεκινήσω κεφάτη την εβδομάδα μου, θα μπω στον ρυθμό του πανικού και των προθεσμιών και ... θα περιμένω να έρθεις ... Όσο και αν αναστατώνεις τον κόσμο μου, τον κάνεις και πιο φωτεινό. Όσο και αν άλλαξαν τα αισθήματα και οι καταστάσεις, είσαι -πάντα- εσύ, ένα κομμάτι από το παρελθόν που δεν τελειώνει ...
"'Οσο είσαι στην διαδικασία επιλογής τα πάντα είναι πολυχρωματικά. Αλλά δεν χρειάζεται να έχεις 1,7 εκατομύρια χρώματα (overanalyzing) και τα 7 της ίριδας αρκούν! Μόλις όμως πάρεις την απόφαση τα πάντα γίνονται άσπρο-μαύρο. Άσπρο η απόφασή σου, μαύρο όλα τ' άλλα ... ."
Μπορεί να φταίει και η σημερινή πανσέληνος ... :-)))
Καλή εβδομάδα να έχεις...