Πάντα μου άρεσε ο ήχος της λέξης drizzle. Την θυμήθηκα στο νησί ακούγοντας τον καιρό: drizzle all weekend [what a surprise]. Μου έμεινε στο μυαλό σαν τραγούδι (φταίει και το ... accent ...). Την κοίταξα σήμερα χαζολογόντας στο δίκτυο και μου άρεσε η περιγραφή: Είναι η διακριτική, συνεχής, pretend βροχούλα από ... σταγόνες ομίχλης. Σκότωσα εντελώς την μετάφραση: “A fine, gentle rain of mist-like drops”
sounds better, huh? Mist-like drops, σχεδόν ρομαντικό. Όχι δεν βρέχει (έξω), έχουμε αναποφάστιστο καλοκαιράκι και σήμερα. Ζέστη, ξαστεριά. Η λέξη drizzle απλά μου άρεσει. Είναι μελωδική ... και ας περιγράφει ό,τι πιο κουραστικό, καταθλιπτικό, αποπνικτικό και γκρίζο στον καιρό. Έχει μια συνέπεια και μια δύναμη σαν φαινόμενο. Δεν έχει την ένταση της καταιγίδας, αλλά με την επιμονή της προκαλεί περισσότερο. Παλαιότερα προτιμούσα τις καταιγίδες (ειδικά τις καλοκαιρινές) ... τώρα ;;; ... μμμμ ... Τώρα πάλι τις καταιγίδες προτιμώ. ;-) Απλά έμαθα να εκτιμώ καταστάσεις που γίνονται ρομαντικές μόνο και μόνο για την δύναμη που τους δίνει η σταθερότητά τους . [Δεν βγάζει νόημα, το ξέρω, συνεχίζω απλά μία συζήτηση που είχα νωρίτερα !] Καληνύχτες! [... Η ακόμα πιο ρομαντική χρήση της λέξης: "drizzled the asparagus with melted butter"... με accent ;-) ] |
Η ψιχάλα. Ψιχαλίζει.... ¨)