Home, καφές νούμερο Χ και το τηλέφωνο έχει την τιμητική του αυτές τις μέρες (πουλάκια μου, όλοι άνοιξη περνάτε;;;). Όχι ότι παραπονιέμαι, αλλά ήταν η ώρα να αγχωθώ για το επερχόμενο συνέδριο και το ξέχασα ... ταπ ταπ ταπ. ΤΟ συνέδριο λοιπόν γίνεται στα βουνά (γειτόνισσα θα είμαι "δίπλα" σου). An old boys club meeting ουσιαστικά που ξεκίνησε καμμιά 20ετία πρίν, γίνεται κάθε χρόνο στο ίδιο μέρος (για να μην πω ότι τα old boyz έχουν και το ίδιο δωμάτιο), έχει την φήμη poshy (λουλουδάτες μπαλλαρίνες out of the question επομένως, κάποιος να σιδερώσει στολές) και strict (Αααααχ ήταν Πάσχα κύριε σύνεδρέ μου, για αυτό την παράγγειλα την μαργαρίτα). Το παρακολουθείς μόνο μετά από invitation και είσαι υποχρεωμένος να σεβαστείς τους κανόνες: απομόνωση (Πασχαλιάτικα) σε ένα 5* πάνω πάνω στο βουνό, χωρίς πολλές πολλές διεξόδους, μέσος όρος ηλικίας τα 70, ομιλίες όλη μέρα, ομιλίες ΚΑΙ μετά το dinner (πολύ θα ήθελα το σκεπτικό σε αυτό το τελευταίο) και πρόγραμμα έκπληξη! Ναι, είναι το πρώτο συνέδριο που πάω στο οποίο δεν ξέρεις ποιοι θα είναι οι εκλεκτοί της χρονιάς και πότε μιλάς (άντε τώρα να αφήσεις την ομιλία για την τελευταία στιγμή αν δεν ξέρεις πότε είναι). Τέλος, κερασάκι στο cheesecake μας, οι old boyz είναι κακά λιοντάρια με αρκετή δύναμη, τόση ώστε να μπορούν να αποφασίσουν/καθορίσουν ποιος ΘΑ και ποιος ΔΕΝ θα έχει καλό καλοκαίρι (ερευνητικά πάντα). Τώρα που τα έγραψα, διάλλειμα να τα ξαναδιαβάσω μήπως καταφέρω και αγχωθώ!!! Night- night [αργά να ξεκινήσω τώρα, και αύριο μέρα είναι!] |
Καφέ βραδυάτικο;;;
:ooo
Δεν απορώ γιατί δεν κοιμάσαι...
Αχέμμμμ, εκεί τα σταυρόλεξα επιτρέπονται τουλάχιστον;;;