Al dente: φοβίες

Τις τελευταίες μέρες ... δεν έβγαινε λέξη. Δεν ξέρω αν ήταν εξαιτίας όσων με ταλαιπώρησαν την Δευτέρα (& γρήγορα αποφάσισα να αγνοήσω : παραίτηση, remember? Ήήήήήή μήπως ήταν pretend και η παραίτηση;;;) ή γιατί με "έπιασε" η άνοιξη ή γιατί πολεμούσα ακόμα το jetlag του τελευταίου deadline ή επειδή ο blogger μου κάνει νούμερα (τσ τσ τσ blogger, θέλεις να μετακομίσω ΚΑΙ από εδώ;;;) ή απλά γιατί δεν είχα τίποτα να γράψω ... Δεν ξέρω, none or all of the above (ταπ ταπ ταπ), I think I am back though !

Από νωρίς στο Ίδρυμα, διάλλειμα στην άνοιξή μας με καταιγίδες και τα νέα της ημέρας ... τοπικά: Μεγάλη έρευνα για τις φοβίες, συνταρακτικά νομίζω τα αποτελέσματα, ή τουλαχιστον όχι αναμενόμενα για εμένα. Θα περίμενε κανείς οι μεγαλύτερες φοβίες να αφορούν αρρώστιες, σεισμούς, λοιμούς και καταποντισμούς, άντε και οικονομικές καταστροφές. Και είναι αρκετοί έτσι ... Όόόόόμως το μεγαλύτερο κομμάτι του πληθυσμού έχει σαφώς πιο απλές και πιο ενοχλητικές φοβίες. Για αντικείμενα, και χώρους και αρώματα. Για απλά καθημερινά πράγματα ... Η πιο παράξενη που άκουσα (από τον pretend-Mark) είναι η έντονη φοβία μίας νεαρής μητέρας για - καρατηθείτε - τα μπιζέλια ... Τόσο έντονη, που την έχει οδηγήσει πολλές φορές σε κρίσεις φοβίας και πανικού ... Now, now, now ... τα μπιζέλια;;;;; ;;;; τα μπιζέλια ;;;; Ειλικρινά θέλω να διαβάσω την συγκεκριμένη συνέντευξη !

Καλημέρες !
[light αδιάβροχο
ΚΑΙ γυαλιά ηλίου, πόσο θα κρατήσει;]

Blog-οσυνάντηση!