... επιτέλους (παραλίγο να χάσω την πίστη μου στην SwissΜΥ)!!!
Το πρώτο χιόνι ήρθε να σώσει μια ταλαιπωρημένη διάθεση και να ελαφρύνει κάπως, μια πολύ βαριά μέρα. Σχεδόν δεν το πρόσεξα, πέρασα το βράδυ μου σκυμμένη στον υπολογιστή (yes, το deadline πλησιάζει ανησυχητικά). Ευτυχώς έπρεπε να βγω έξω και ... ένα λεπτό στρώμα φρέσκου, κατάλευκου, απάτητου χιονιού με περίμενε στην είσοδο του Feng Shui! Η καλύτερη στιγμή του χειμώνα!!! Νιφάδες και χαμόγελο ... πολύ πολύ ΜΕΓΑΛΟ χαμόγελο ... Όλα φαίνονται σχεδόν καινούρια ...
*Καληνύχτα !*
What a strange yet pleasant day that was. So brilliant and gay without, for all the world seemed abroad to welcome the first snow. So quiet and reposeful within, for everyone slept, spent with watching, and a Sabbath stillness reigned through the house, while nodding Hannah mounted guard at the door. With a blissful sense of burdens lifted off, Meg and Jo closed their weary eyes, and lay at rest, like storm-beaten boats safe at anchor in a quiet harbor. Little Women, Louisa May Alcott, 1968 |
Μέσα στη καρδιά του χειμώνα διάλεξες ένα βιβλίο που σου ζεσταίνει τη ψυχή... υπέροχα δεν είναι να ζεις έτσι?!