Al dente: Σαββατο: Η βάφτιση ...

Η βάάάάάφτιση ... χχμμμφφ ... ΚΑΙ αυτή η βάφτιση μου άφησε πολλές απορίες, όπως και οι δύο προηγούμενες. Στις άλλες όμως, θεώρησα ότι έφταιγα εγώ που σαν νονά δεν έκανα κάτι σωστά ... (Αααα ρε μάδερ, το παιχνίδι των τύψεων μας ακολουθεί παντού).
Εδώ λοιπόν ήμουν η θεία (και τι θεία, να μου θυμήσετε να γράψω και για το φόρεμα) : Μακρυά από το κέντρο της δράσης- πρώτο τραπέζι πίστα όμως! (στην δεύτερη σφαίρα συναρμογής, για τους συναδέλφους).
Παρακολούθησα το μυστήριο από αυτή την θέση μέχρι λίγο πριν το τέλος (που η δυναμική μου επέμβαση έσωσε την μάνα-αδελφή μου από το ξέσπασμα και το μωρό από τον τελικό βασανισμό). Όσο πιο πολύ ξαναπαίζω το δράμα στο μυαλό μου, τόσο πιο πολύ δεν βρίσκω λογική, καμμία ... ταπ ταπ.
Από την αρχή όμως (ξέφυγα). Ξεκινάει λοιπόν ένα ροδαλό, ευχαριστημένο, ευγενέστατο (γιατί πήρε από το σόϊ μας), κούκλικο (γιατί πήρε από το σόϊ μας) μωράκι στην αγκαλιά της μαμάς του για την εκκλησία ντάλα μεσημέρι (γιατί κατα 99.999999% οι εκκλησίες είναι busy, busy, busy με γάμους τα απογεύματα) ... Στην αυλή το ήδη ταλαιπωρημένο από την ήλιο μωρό αντιλαμβάνεται ότι έχει ΠΟΛΥ κόσμο (και μάλιστα όλοι είναι ντυμένοι/βαμμένοι/χτενισμένοι κάπως -εκτός από την θεία του). Επίσης αντιλαμβάνεται (γιατί δεν είναι χαζό, πήρε από το σόϊ μας) ότι ΟΛΟΙ οι καλεσμένοι θέλουν να το φιλήσουν, να το ζουμπήξουν ή στην καλύτερη περίπτωση να του φωνάζουν κατάμουτρα: "γκούτσου-γκούτσου ντάρου-λίρου-λάρου τι κουκλάκι είσαι εσύ, ΦΤΟΥ ΣΟΥ". Οι ενήλικες αυτό -οι μικροί ούτε να το φτύσουν, βλέπουν ότι έχει γλυκά δίπλα στις μπουμπουνιέρες. Αγριεύει λίγο αλλά μπαίνει με τους γονείς στην εκκλησία ... Εκεί αντιλαμβάνεται ότι έξω φύσαγε και λίγο Κυκλαδίτικο αεράκι ... μέσα ζέστη, μυρωδιά από κερί και λιβάνι, κόόόόσμος και φασαρία. Bad, bad, BAD choice (στα μωρά αρέσει η μυρωδιά από γάλα και προδέρμ, άντε και από την pizza που δεν τους δίνουν ακόμα. Επίσης τους αρέσει η ησυχία τους -πολύ). Αρχίζει να έχει μία μικροναυτία αλλά το κρατάει η μαμά του και προσπαθεί να είναι θαραλλέο, άσε που αισθάνεται ασφάλεια. Ναι ... Μετά όμως πλησιάζουν ΟΙ νονοί (ένας chef, μία δικηγόρος και ένας ασφαλιστής, σοβαρολογώ 3...) και ένας κύριος με μούσι και με μαύρα ... το μωρό μαθαίνει ότι αυτός είναι ο παπάς ...
Σε αυτό ακριβώς το σημείο αρχίζει το πανηγύρι: Ο παπάς λέει κάτι στην μαμά, η μαμά δίνει το μωρό στους νονούς, το μωρό περιμένει κανένα δίλεπτο μπας και το μετανοιώσουν, μπήγει το κλάμα απειλητικά, σταματάει μόλις το πιάνει η μαμά αλλά ο παπάς την μαλώνει και πίσω στους νονούς, οι νονοί κάτι λένε, ο παπάς επίσης, ακούει και το όνομά του μεταξύ τσιρίδων ... έχει αρχίσει να υποτροπιάζει επικίνδυνα (και μέχρι χτες λέγαμε να την βγάλουμε Ιώβη). Καθώς το μετακινούν από την πόρτα και κινούνται προς τα μέσα, η μαμά προλαβαίνει και του δίνει ένα χάδι -την κοιτάει όλο ικεσία. Οι γιαγιάδες κλαίνε, πάντα νόμιζα ότι είναι από συγκίνηση...
Μωρό και φοβισμένοι νονοί βρίσκονται μπροστά σε μια μικρή μεταλλική πισίνα και κάτι λένε ... το κρατάνε παράξενα, κάνει ζέστη, ξαναμπήγει τα κλάματα ... το δίνουν στην μαμά. Η ελπίδα ζωγραφίζεται αμέσως στο ταλαιπωρημένο πρόσωπο και εκεί που νομίζει ότι όλα τελείωσαν ... η μαμά το γδύνει (;;;) και το δίνει σε μία άγνωστη. Το κλάμα ξαναρχίζει γοερό και παραπονεμένο, οι νονοί φοράνε πλέον ... πετσέτες (;;;), φαίνονται και αυτοί αγχωμένοι, η κυρία που το κρατάει είναι άτσαλη, ο παπάς ψάλλει, οι γιαγιάδες του κάνουν αέρα από μακρυά (και κλαίνε), κάποιος του δείχνει την κουδουνίστρα, η μαμά του δεν τολμάει να κοιτάξει πλέον, οι νονοί το πασαλείβουν με λάδι, το βάζουν στο ζεστό νερό, το ανεβοκατεβάζουν, αυτό χτυπιέται-ουρλιάζει-κλωτσάει, τα flash συνεχόμενα καταγράφουν κάθε δάκρυ. (Τα έγραψα με μία ανάσα γιατί τα έζησα με μία ανάσα... ταπ ταπ). Καθώς σπαρταράει από το κλάμα, ο παπάς το αφήνει ταυτόχρονα ΚΑΙ στους 3 νονούς που προσπαθούν να συντονιστούν για να μην τους πέσει έτσι λαδωμένο που είναι και ... κερασάκι στην τούρτα: κόβει και μια σεβαστή ποσότητα από μαλλί πριν το παραδώσει στην μαμά για να το ντύσει.
Εκεί ανέλαβε δράση η θεία, ή μάλλον μερικά δευτερόλεπτα αργότερα όταν είδε την πολυπλοκότητα του βαφτιστικού καθώς και το γεγονός ότι είχε και φρουφρουδένιο ζακετάκι μήνα Ιούνιο ... Και βέβαια η ταλαιπωρία δεν τελείωσε εκεί ... το μωρό είχε οργανώσει και party μετά ...

Πολλές απορίες, πάρα πάρα πολλές απορίες ... και ένα μεγάλο ΓΙΑΤΙ...

Καλησπέρα !!!
[33^οC, γυαλιά ηλίου
καφές 6 -ζεστός... ταπ ταπ...]