Ελβετική Καθαρή Δευτέρα ... Άλλη μια Δευτέρα δηλαδή, με την πρωϊνή ψύχωση με το πάπλωμα, την ποιος-είμαι- και-γιατί-το- φοράω-αυτό- θέλω-την-πυτζάμα-μου απορία στο βλέμμα με το άνοιγμα της ντουλάπας, την τριπλή δόση αγελαδο-καπουτσινο-καφέ, ένα περιποιημένο ξύπνημα κατά την διάρκεια της απεγνωσμένης μου προσπάθειας να ελευθερώσω λίγο από το Twingo από τον πάγο (εμ, το άφησα να ξεκουραστεί ολόκληρο Σαββατοκύριακο). Με τις αρχές της, την agenda της, τα επικείμενα μικροταξίδια (ναι, στα βουνά) και ΧΩΡΙΣ λαγάνα. Αυτό το τελευταίο πολύ με πείραξε ... προσπαθώ να θυμηθώ και νομίζω η τελευταία φορά που έφαγα λαγάνα ήταν το 1999 ... τον προηγούμενο αιώνα δηλαδή, όπως και τόσα άλλα ... Oh well, πόσο ακόμα θα ζηλέψω, η αντίστροφη μέτρηση για την επιστροφή στα "πάτρια" άρχισε [;;; ή μήπως όχι ;-)only time will tell].
Η αντίστροφη μέτρηση όμως άρχισε για το Fenxs. Οι κούτες Νο 1, 2 και 3 ήδη έτοιμες, οι κούτες Νο 4 και 5 ήδη στο Ίδρυμα. Δεν ξέρω πως ξεκίνησα. Θα πρέπει να ήταν μεταξύ καφέ νούμερο Χ και απεγνωσμένης προσπάθειας να μην κάνω οτιδήποτε εργασιακό αυτό το Σαββατοκύριακο. Διάβασα, χάζεψα, καθάρισα (λίγο γιατί ακόμα λάμπει το Fenxs λόγω proposal), ξαναδιάβασα, είδα τηλεόραση και ... ΖΑΠ ... ξαφνικά το μόνο που μπορούσε να γεμίσει της ώρες μου ήταν οι κούτες ! Ανέβασα μερικές από τις φρεσκοαδειασμένες κούτες, ξεκίνησα και ειλικρινά ήταν η πρώτη φορά που γέμισα κούτες πριν το deadline και με ευχαρίστηση! Συνήθως, η αλλαγή σπιτιού συνοδεύεται είτε από μιά τύπου μα-γιατί-να-το- κάνω-αυτό-μήπως- να-το-έκανε- μια-εταιρία-να- ξεμπερδεύαμε- ενόχληση, είτε από μιά θλίψη. Ακόμα και όταν μετακομίζει κανείς για να πάει κάπου καλύτερα, ομορφότερα ή έστω πιο άνετα, πάντα υπάρχει αυτή η ανεπαίσθητη θλίψη για αυτό που αφήνεις. Νομίζω γιατί σε κάθε ένα από τους χώρους που "καταλαμβάνουμε" καταθέτουμε και ένα κομμάτι από τον εαυτό μας, γιατί καλοί ή κακοί, οι χώροι που μας φιλοξενούν στεγάζουν κάποια από τα όνειρά μας. Ε, λοιπόν, καθόλου δεν με πείραξε που γέμιζα τις πρώτες κούτες! Η μικρή αναμενόμενη αναγούλα στην θεά της κούτας (μετακόμιση Νο 14 ;;;) και αμέσως μετά απίστευτη ενέργεια ! Σήμερα μόνο που το συνειδητοποιώ με πειράζει λίγο. Πιο πολύ γιατί ... είναι μερικές στιγμές που η θλίψη δεν είναι κακό σημάδι, το αντίθετο ...
Ξέφυγα (πάλι), με τις λαγάνες ξεκίνησα, και την ταραμοσαλάτα, τον χαλβά, τον ταχινοκαφέ και τα υπόλοιπα μεζεδάκια. Την "πατροπαράδοτη" εξόρμηση στας εξοχάς (χα χα χα κάποια χρονιά πολύύύύύ παλιά, εξοχή ήταν η Κηφισιά!), τα γέλια, τις οικογενειακές στιγμές, την ξεγνοιασιά ... Όμορφες εικόνες, γλυκιές αναμνήσεις. Ο καπετάνιος σήμερα με ρώτησε ΑΝ θυμάμαι ... (Καμμιά φορά απορώ ρε συ πατέρα πως γίνεται να έχεις κάνει τόσο έξυπνες κόρες!) Ναι, θυμάμαι και μου λείπετε περισσότερο και από την λαγάνα !!!
Καλησπέρα. Κάθε αναχώρηση είναι και μια άφιξη ε; Κι όταν την έχεις συζητήσει πολλές φορές, σαν έτοιμος/η από καιρό την αντιμετωπίζεις. Μια στάση κι αυτή στο ταξίδι.
Και σ' όλη αυτή την περιπέτεια, πάντα υπάρχει το "νόστιμον ήμαρ", [η ημέρα της επιστροφής], γιατί η Ιθάκη είναι πάντα εκεί....
Καλή Σαρακοστή, ό,τι κι αν σημαίνει αυτό για τον καθένα..
Kαλημέρα. Από το εγκαταλελημένο πάπλωμα, τις κούτες της ζωής, που γεμίζουν και αδειάζουν και τόν καπετάνιο, μέχρι την λαγάνα και τον ταχινοκαφέ, όλα μυρίζουν νοσταλγία σήμερα εδώ.
Ολα καλά όμως, η εβδομάδα έχει ξεκινήσει και για μας και σας στέλνουμε καλημέρες πολλές με μια μικρή υποψία ήλιου.
:-))))))))) (τα χαμόγελα, πάντα αληθινά και ηλιόλουστα)
alombar, i KV to xerei apo afta pou tis diigountan o pappous tis kale mou!!
KALHMERAA geitonissoula! Elpizo an apolamvaneis ton ektyflotiko ilio pano sto xioni :)) An den eixa kai to laundry day 8a pigaina sta skylia alla den peirazei, kapoia dikiologia 8a vro na to skaso! A, nomizo oti exo kapoia vivlia gia ti vivlio8iki overdue!
Μέρααααα... Σταθεροποιήσου όμως λίγο βρε κορίτσι μου γιατί μας έχεις μπερδέψει.... Και βάλε επιτέλους μια σειρά στις αντίστροφες μετρήσεις σου να ξέρουμε κι εμείς τί θα κάνουμε...
@ Μάρκο, κάθε αναχώρηση και άφιξη, όντως ... μόνο έτσι μπορείς να προχωράς νομίζω ... Για την Ιθάκη μόνο φοβάμαι ότι χρειάζομαι χάρτη και ακόμα και αν τον βρω ... I cannot read maps. ...
@ Χνούδι, μάλλον το πολύ χαλάρωμα το φέρνει αυτό ... μια μικρομελαγχολία ... better today!
@ Alombar, άμα σου πω τα χρόνια μου (που δεν τα κρύβω, δεν πιστεύω στις ηλικίες, χα χα), θα μου πεις τα δικά σου;;;;;
@ Γειτονισσούλα, ευχαριστώ για το support ... Δίκιο όμως έχει ο alombar ... γέρασα ... [χαχαχαχα ψέμματα λέω, θα γεράσω μόλις με βλέπετε απογοητευμένη κάθε μέρα!] Βρες δικαιολογίες πολλές και βγές έξω. Είναι απίστευτες μέρες αυτές για να τις χάνουμε. Ελπίζω να είναι τόσο λαμπερά και εκεί! [Άσχετο αδιάβροχο πατελονάκι από που πήρες τελικά;;;]
Αντίστροφη μέτρηση που δεν είναι σίγουρη = background μέτρηση = επιστροφή στην Λεβεντογέννα,
Σίγουρη αντίστροφη μέτρηση = Καινούριο διαμέρισμα as of the 1st of April. (nad you are cordially invited to help with the moving as a practice for the aforementioned possible moving of the background countdown!!!)
Εμένα είναι 42, νομίζω οτι αυτό είναι πιο προφανές ακόμα κι από τη γκρίνια σου!! Εσύ μπορεί να μην πιστεύεις στις ηλικίες, αλλά το παιδί που θα σε πάρει, μπορεί να πιστεύει :>
@ Alombar, staying at 42 just because it is the answer ? How long have you been 42 ???? ;-p To "παιδί" [χαχαχααα] που θα "με" πάρει δεν θα πιστεύει σε ηλικίες, εγώ βέβαια θα τον ρωτήσω πόσο χρονών είναι ! [37 and going up every minute. OR ... 37 and thinking of going back to 35... younger than that is not as fun.]
"'Οσο είσαι στην διαδικασία επιλογής τα πάντα είναι πολυχρωματικά. Αλλά δεν χρειάζεται να έχεις 1,7 εκατομύρια χρώματα (overanalyzing) και τα 7 της ίριδας αρκούν! Μόλις όμως πάρεις την απόφαση τα πάντα γίνονται άσπρο-μαύρο. Άσπρο η απόφασή σου, μαύρο όλα τ' άλλα ... ."
Καλησπέρα.
Κάθε αναχώρηση είναι και μια άφιξη ε;
Κι όταν την έχεις συζητήσει πολλές φορές, σαν έτοιμος/η από καιρό την αντιμετωπίζεις. Μια στάση κι αυτή στο ταξίδι.
Και σ' όλη αυτή την περιπέτεια, πάντα υπάρχει το "νόστιμον ήμαρ", [η ημέρα της επιστροφής], γιατί η Ιθάκη είναι πάντα εκεί....
Καλή Σαρακοστή, ό,τι κι αν σημαίνει αυτό για τον καθένα..