NY, πρώτο πρωϊνό πολυσχεδιασμένων διακοπών, χρόόόόόνια πριν ... Η λέξη πρωϊνό, σχετική ... 04:00 και μαύρο σκοτάδι έξω. Λίγο το jet lag, λίγο οι ήχοι της πόλης που -όντως- δεν κοιμάται ποτέ και λίγο η φυσική απέχθεια που έχω στον ύπνο (ειδικά όταν δεν είναι απαραίτητος) και η υπερκινητικότητά μου : Το μάτι γαρίδα, νούμερο 1 (κάτι σε αστακοκαραβίδα καλύτερα) ... Κοιτάζω δίπλα, κοιμάται σαν πουλάκι (στρουθοκαμηλάκι) ... ψιλοροχαλίζει κιόλας αλλά ευγενικά (πως αλλιώς;;;) ... ταπ ταπ ταπ ... Στριφογυρίζω λίγο στο κρεββάτι -ευγενικά, προσπαθώ να με πείσω να ξανακοιμηθώ (ποτέ δεν έχω καταφέρει να με πείσω για τίποτα. Όταν πλέον φτάσει εκεί, είναι χαμένο το παιχνίδι) ... Ανοίγω –ευγενικά το φως και προσπαθώ άδικα να με κοιμήσω διαβάζοντας τον οδηγό της πόλης (είναι σαν να παίζω τάβλι με τον εαυτό μου και να θέλω να κερδίσει άλλος ένα πράγμα) ... τίποτα : οι ήχοι ήχοι και η σκέψη -ταπ ταπ- σκέψη : Είμαι ξύπνια (meaning δεν καταλαβαίνω πως οποιοσδήποτε άλλος κοιμάται), είμαι στη ΝΥ για πρώτη φορά (γεγονός που απλά δυσκολεύει την κατάσταση). Γιατί, γιατί, ΓΙΑΤΙ "πρέπει" να ξανακοιμηθώ;;; Πότε θα προλάβω;;; (;;;) Στριφογυρίζω κάπως πιο γλυκά (και ύπουλα, 2 σε 1) ... ΤΙΠΟΤΑ ... νοιώθω, παγιδευμένη ... Το στρουθοκαμηλάκι [2 σε 1 και αυτό : στρουθοκαμηλάκι-γαϊδούρι], δεν υποψιάζεται καν το δράμα μου. Στην πραγματικότητα δεν θέλω να το ξυπνήσω, απλά νοιώθω παγιδευμένη. Το δωμάτιο είναι ζεστό και με πνίγει, δεν μπορώ να αναπνεύσω και πρέπει να αρχίσω να κινούμαι ... Θα ήθελα να μπορώ να μείνω εκεί, αλήθεια. Θα ήθελα να περιμένω να πάει τουλάχιστον 06:00 (είμαι και λογική), να το ξυπνήσω γλυκά και χαρωπά, να ξεκινήσουμε την μέρα μας μαζί ... αλλά δεν μπορώ, κάτι χάνω μένοντας εκεί ... Σηκώνομαι -ευγενικά, ντύνομαι -ήσυχα και ευγενικά και βγαίνω έξω.
Ξύπνησε και έλειπα. Το θεώρησε φυσικό, δεν ήταν η πρώτη φορά. Δεν είχε σημασία που είμαστε, το να ξεκινήσουμε την μέρα μας μαζί ήταν πάντα απλά bonus… Από την μεριά μου δεν το αξιολόγησα. Το θεώρησα φυσικό. Μόλις με χτύπησε λίγο ο δροσερός αέρας και θαμπώθηκα από τα φώτα και την ζωντάνια της πόλης, δεν σκέφτηκα καν ότι θα μπορούσα να είμαι αλλού. Ακόμα και τώρα, δεν θα ήθελα να είχα πρωτοδεί την ΝΥ οποιαδήποτε άλλη ώρα.
Νησί, 05-και-κάτι, χρόόόόόόόνια μετά ... ταπ ταπ ταπ ... Deja vue ;;; [γιατί, γιατί, ΓΙΑΤΙ;;;] Μάτι γαρίδα (νούμερο 1, σταθερή ποιότητα) ... πιθανότητα ύπνου (επίσης σταθερά) μηδενική, αλλά ... αναπνέω ελεύθερα;;; Δεν πνίγομαι, δεν νοιώθω την ανάγκη να σηκωθώ ή να κινούμαι συνέχεια, η ατμόσφαιρα στο δωμάτιο δροσερή ... Δεν νοιώθω ότι κάτι χάνω μένοντας …
;;;
Φυσικά εξακολουθώ να μην χρειάζομαι και τις ίδιες ώρες ύπνου με εσένα ... [αν διάβαζες αυτές τις γραμμές, θα σου έλεγα να κάνεις ελεύθερα ταπ ταπ ταπ όποτε νομίζεις] ... Και φυσικά εξακολουθώ να ξυπνάω πιο κεφάτα από εσένα (ανησυχητικά κεφάτα) ... 5:00 άλλωστε είναι η καλύτερη ώρα για συζήτηση!!! Μου αρέσει (πολύ) που εκνευρίζεσαι -ευγενικά όταν ακούς την πρώτη μου ερώτηση και καταλάβεις ότι –πάλι- ΔΕΝ έχει ξημερώσει ... Προσπαθείς να αποκαταστήσεις την επαφή με το περιβάλλον, προσπαθείς να απαντήσεις –ευγενικά ;-), ο Μορφέας σε τυλίγει (πρέπει να είναι άσχημος αυτός ο Μορφέας, ή κακός χαρακτήρας... εμένα δεν με τυλίγει ποτέ!). Οι ερωτήσεις, τα πειράγματα, η συζήτηση όμως συνεχίζονται ... ευγενικά και σταθερά...
[Αν είναι κάτι εκεί έξω που δεν πρέπει να χάσω, θέλω να είσαι και εσύ εκεί ...]
Συνήθως ξυπνάς μουτρωμένα, δεν κρατάς μούτρα όμως -ποτέ. Απορείς μόνο καμμιά φορά γιατί δεν κοιμάμαι. Απορείς και ξεχνάς να προσέξεις : Έκανα το πρώτο βήμα, είμαι εδώ ;-) , το πόσο κοιμάμαι εξακολουθεί να είναι λεπτομέρεια.
Καλημέρα σου Archive!!! Αυπνία όχι τόσο ... κοιμάμαι άνετα το βράδυ ΟΤΑΝ αποφασίσω να ακουμπήσω μαξιλάρι (τις λογικές μικρές ώρες) ... Κοιμάμαι σαν πουλάκι (στρουθοκαμηλάκι και εγώ;;;) ... Απλά ... δεν χρειάζομαι πολλές ώρες ύπνου, ή καλύτερα δεν τις αντέχει το σύστημα!!!!! Early bird here και μάλιστα κεφάτο και υπερκινητικό! Το υπερκινητικό είναι σαφώς πιο δύσκολο από το early ... ;-))))
Δέσποινα, σου έχω πει 100 φορές να μην δίνεις στοιχεία! Όχι δεν σε είχα για στρούθιο, Kelly, απλώς δεν ήξερα ότι υπάρχουν και άλλες νέες με τέτοιες... (εχμ) τάσεις. ¨-) Deps, for example, does not qualify for the insomniacs & dropped into the amphetamine cauldron @ the age of 3 club. :-))
χαχαχα Ι am cerainly NOT insomniac (I very often actually sleep, just not much ...) αλλά ΣΙΓΟΥΡΑ έπεσα στο καζάνι ... εικάζεται δε ότι ήταν πολύύύ νωρίτερα από τα 3 !!!!! Το θέμα είναι ότι ... δεν καταλαβαίνω γιατί δεν ρίξανε και τους υπόλοιπους στο καζάνι ... ;-)))
"'Οσο είσαι στην διαδικασία επιλογής τα πάντα είναι πολυχρωματικά. Αλλά δεν χρειάζεται να έχεις 1,7 εκατομύρια χρώματα (overanalyzing) και τα 7 της ίριδας αρκούν! Μόλις όμως πάρεις την απόφαση τα πάντα γίνονται άσπρο-μαύρο. Άσπρο η απόφασή σου, μαύρο όλα τ' άλλα ... ."
Μονο καποιος που υποφερει απο αυπνιες μπορει να σε καταλαβει...δηλαδη εγω.
:)