Με τα εισητήρια της Ολυμπιακής στο χέρι, μετράω μέρες και ... (ε, ναι) deadlines ... Μία πρόταση μέχρι την Παρασκευή, οι εξετάσεις, ΤΟ report σε δύο εβδομάδες, μία σημαντική συνάντηση, ένα ταξίδι ακόμα (Γαλλοδία) και σε λιγότερο από ένα μήνα, σε 3 εβδομάδες, θα είναι στην Ελλάδα για να σε γνωρίσω!!! Μέχρι τότε, η αναμονή μαρτυρική, για όλους. Το κινητό πάντα φορτισμένο, συνέχεια δίπλα μου, απέκτησε επιτέλους λόγο ύπαρξης.
ΚV: Κάάάααλημέρα
Μ: Καλή είναι η μέρα όταν ξυπνάς από μόνος σου ... Τι ώρα είναι;
ΚV: Μεσημέρι καλή μου (7:30), χάρη σου έκανα, έχεις και δουλειές,
Μ: Τον τραχανά τον απλώσαμε χτες ΚVούλι ... ΜΟΛΙΣ μας ξύπνησες ...
ΚV: Κακίες, έχεις χάσει εντελώς το χούμορ σου, θα σε πάρω αργότερα.
Μ: Θα πάρεις πριν μπω στο ντουζ ή να περιμένω έξω;;;
Δύο ώρες αργότερα
ΚV: Δεν πιστεύω να ξανακοιμήθηκες ...
Μ: Με αφήνει το αγχος;;; Ανά πάσα στιγμή περιμένω να χτυπήσει το τηλέφωνο ... (ταπ ταπ ταπ ... το κινητό χτυπάει;;;)
ΚV: Στραβά ξυπνήσαμε σήμεραααα ... όλα καλά ;
Μ: Αφού ξέρεις ότι θα σε πάρω τηλέφωνο ...
Αργότερα (λίγο αργότερα)
ΚV: Σόλυ καλή μου που σε ξαναπαίρνω αλλά ...
Μ: ... αλλά κέρδισες το Lotto και θές να το εξαργυρώσεις όλο στα τηλέφωνα;;;
ΚV: Τωρα νομίζεις ότι είσαι αστεία;;;
Μ: Ήθελες την συνταγή για λαχανοντολμάδες να τη δώσεις στο Γαλλόδι σου;;;
ΚV: Όχι βαριόμουν και είπα να σε πάρω να δω τι κάνεις ...
Μ: Ναι και η τελευταία φορά που βαριόσουν τόσο συχνά ήταν ... όταν ήμουν ξανά τόόόσο έγγυος;;;
ΚV: [όχι ρε ζώον, η τελευταία φορά ήταν όταν δεν ήσουν έγγυος ...] ταπ ταπ ταπ ...
Αυτά λέμε με την μαμά σου γλυκιά μου. Όλη μέρα, κάθε μέρα ... και όταν δεν πάρω εγώ τηλέφωνο, με παίρνει εκείνη !!! [και ΠΑΛΙ μου παραπονιέται] ... Σε περιμένουμε όλοι με αγωνία, ο καθένας μας με τον τρόπο του. Η μαμά σου με την αγωνία των τελευταίων ημερών και μια ακατανίκητη τάση για ροζ ... (το σπάω εγώ με λαχανί, κίτρινο και φραουλί, μην ανησυχείς καθόλου!). Ο μπαμπάς σου και εκείνος μακρυά, με την Ολυμπιακή online, το κινητό στο ένα χέρι και το πινέλο στο άλλο, κρύβει την αγωνία βάφοντας το δωμάτιό σου (δεν τόλμησα να ρωτήσω χρώμα). Ο αδελφός σου έτοιμος να γίνει μεγάάάλος αδελφός (κρύβει και κανένα παιχνίδι όμως να μην του το σπάσεις), οι παπούδες ονειρεύονται μωρουδίλα και εγώ... εδώ με το Γαλλόδι (ταπ ταπ ταπ ...), μετρώντας τις ώρες ανάποδα. Το προσπάθησα μέχρι την τελευταία στιγμή [αλλιώς τα είχαμε κανονίσει με την μαμά σου και τώρα το πληρώνει με τηλέφωνα], ήταν δύσκολο να δεχτώ ότι δεν θα είμαι μαζί σας την ώρα που όλοι θα σε καλωσορίζουν ... Θα είναι όμως εκεί οι σκέψεις μου, οι ευχές, τα όνειρά μου. Να είσαι γερή και χαρούμενη, τυχερή, πάντα χαμογελαστή. Την ώρα που θα έρχεσαι στον κόσμο μας μια τρελλή θεία (όχι από την Αμερική) θα είναι και εκείνη με τον τρόπο της κοντά σου.
|
