Πέρασα αρκετή ώρα στον διάδρομο σήμερα ... ναι, τα μυαλά μου ήταν πάνω από το κεφάλι μου (as usual), προσπάθησα να τα καταφέρω όόόόόόλα, μπερδεψα τις ώρες και (μεταξύ άλλων ;-)) έχασα μία σημαντική διάλεξη παρόλο που έφαγα με τον ομιλητή πριν (ντροπήήήήή). Μπάχαλο ΑΛΛΑ, περιμένοντας στον διάδρομο να τελειώσει η διάλεξη ώστε να απολογηθώ ταπεινά (...) διάβασα την ακόλουθη ιστορία που διηγήθηκε ο Νομπελίστας Sir Ernest Rutherford (μεταφράζω, show some mercy):
-
" Πριν από λίγο καιρό μου τηλεφώνησε ενας συνάδελφος που ήταν έτοιμος να βαθμολογήσει με μηδέν ένα φοιτητή. Ο φοιτητής είχε αντιδράσει σθεναρά και ήθελε full credit for a perfect score !!! Και οι δύο συμφώνησαν να δράσω σαν εξωτερικός κριτής. Διάβασα την επίμαχη ερώτηση: "Δείξτε πως μπορεί να προσδιοριστεί το ύψος ενός κτηρίου με την βοήθεια ενός βαρομέτρου". Ο φοιτητής είχε απαντήσει "Μεταφέρουμε το βαρόμετρο στην κορυφή του κτηρίου, το δένουμε σε ένα μακρύ σκοινί και το κατεβάζουμε μέχρι το ύψος του δρόμου. Μετρώντας το μήκος του σκοινιού βρίσκουμε και το ύψος του κτηρίου". Η απάντηση ήταν σωστή, ο φοιτητής είχε απαντήσει ολοκληρωμένα και κανονικά θα άξιζε να βαθμολογηθεί με άριστα ΑΛΛΑ δεν είχε αποδείξει ότι είχε οποιαδήποτε γνώση του εξεταζόμενου θέματος που ήταν φυσική. "
Εδώ μικραίνω την ιστορία και σας λέω ότι ο φοιτητής ξαναεξετάστηκε στην ίδια ακριβώς ερώτηση και έδωσε διάφορες επιστημονικές και μη- απαντήσεις, μεταξύ των οποίων ΚΑΙ την αναμενόμενη ΜΕΤΑ την βαθμολόγησή του με άριστα. Όταν ρωτήθηκε γιατί δεν έδωσε την σωστή απάντηση από την αρχή, είπε ότι είχε βαρεθεί τον γυμνασιακό τρόπο διδασκαλίας και τους καθηγητές που προσπαθούσαν να τον αναγκάσουν να σκεφτεί ΚΑΙ να δράσει με έναν συγκεκριμένο τρόπο ... Ο φοιτητής ονομαζόταν Niels Bohr και πήρε το Νομπέλ για την φυσική το 1922 προτείνοντας ένα για την επαναστατικό εποχή, μοντέλο για το άτομο. Αυτό που χρησιμοποιούμε σήμερα στα σχολεία ...
-
Η ιστορία μου θύμησε αυτό που έλεγα πριν από μερικές μέρες, για άσχετο βέβαια λόγο- : Πολλές φορές χάνουμε το δάσος για το δέντρο ... Ιδιαίτερα επαγγελματικά. Μας δίνεται ένας τρόπος σκέψης και δράσης και τις περισσότερες φορές απλά τον ακολουθούμε ... Sad ... ειδικά όταν το βλέπεις σαν πράξη από ανθρώπους που εκπαιδεύουν τις επόμενες γενειές ...
ουφ ... (δεν επιτρέπεται να σκεφτόμαστε μέσα στο Ίδρυμα!), πίσω στις μετρήσεις μου!
House cleaning and stocking up the fridge day here in Toronto! Απίστευτη γκλαμουριά το να ζεις μόνος σου στο εξωτερικό.
Την είχα διαβάσει την ιστορία παλιά. Αν μπορείς να κάνεις ένα βήμα πίσω, και να βρεις άλλους μη πεπατημένους δρόμους να προσεγγίσεις το πρόβλημα σου, είσαι τυχερός. Ξέρω ελάχιστους με την ικανότητα αυτή. Είναι και που δεν μας μαθαίνουν να σκεφτόμαστε μόνοι μας. Προκατασκευασμένη και αναμασημένη τροφή, η γνώση σήμερα!
"Δεν επέτρεψα ποτέ στο σχολείο ν' αναμιχθεί με την εκπαίδευσή μου". (Κάποιου, δεν θυμάμαι τίνος).
Πολύ ωραία ιστορία ΚV.Είναι το είδος που πάντα με καθηλώνει.Ένας εναντίων όλων.Κάποιος τα βάζει με το σύστημα και νικάει. Πιθανόν να είχες κάτι άλο στο μυαλό σου εσύ, αλλά σ'εμένα λειτούργησε ο παραπάνω αυτοματισμός.
Καλησπέρα (Καλή νύχτα μάλλον πλέον!), Να απαντήσω με τα λόγια του θείου Αλβέρτου (από την πλευρά της μαμάς μου): "It is a miracle that curiosity survives formal education". H άποψή μου για την παιδεία και αρκετούς ερευνητικούς χώρους αφιερωμένους στην εκπαίδευση (μυαλών;;;) σε μία μόλις γραμμή. Με εξοργίζουν τα καλούπια και οι παρωπίδες, ειδικά όταν έχουμε και την ελευθερία-πολυτέλεια της επιλογής και τα μέσα (και πολλοί γύρω μου τα έχουν ή μπορούν να τα δημιουργήσουν)... Η επιλογή της αποτυχημένης πεπατημένης γίνεται συνειδητά: Κάποιες φορές για λόγους παράδοσης, άλλες εξαιτίας της κούρασης ή της αννοίας ή της ανασφάλειας ["Science is a wonderful thing if one does ΝΟΤ have to earn one's living at it." Θείος] και της παραίτησης, και άλλες απλά από άγνοια [Σε ορισμένα επαγγέλματα η κοινωνική άγνοια δεν είναι απλά θλιβερή, είναι εγκληματική]...
Ίσως όμως η πικρή αλήθεια να είναι ότι χρειαζόμαστε εμείς άλλου τύπου εκπαίδευση (κοινωνική κατά κύριο λόγο) για να μπορέσουμε να εκπαιδεύσουμε τους άλλους ... όχι να εκπαιδεύσουμε: να καλλιεργήσουμε τα φυσικά τους χαρίσματα... Δεν θέλω να πιστέψω ότι είναι στην φύση μας να δρούμε/σκεφτόμαστε στα πλαίσια κάποιου καλουπιού, εκπαιδευόμαστε ...
"You need chaos in your soul to give birth to a dancing star." Nietzsche
[ο πληθυντικός δεν είναι της μεγαλοπρέπειας για να μην παραξηγηθώ ... βάζω και την ουρά μου μέσα (η υπόλοιπη μακαρονάδα προσπαθεί να μείνει έξω)]
Όσο για την πρωτοβουλία Darth καμμιά φορά επιβραβεύεται κιόλας, ΑΝ είναι politically correct. Κατηγορία: Scientific ethics, μεγάάάάλο θέμα, don't get me started!!!
Στο blog σου καμηλιέρη μου, σαν ποστ, να ξεσηκώσεις -πάλι- θύελλες διαμαρτυριών ... Άκου εξαφανίστηκαν τα Lego ... ταπ ταπ ταπ ... Μα από πού αγοράζεις παιχνίδια;;;;; :-p
"'Οσο είσαι στην διαδικασία επιλογής τα πάντα είναι πολυχρωματικά. Αλλά δεν χρειάζεται να έχεις 1,7 εκατομύρια χρώματα (overanalyzing) και τα 7 της ίριδας αρκούν! Μόλις όμως πάρεις την απόφαση τα πάντα γίνονται άσπρο-μαύρο. Άσπρο η απόφασή σου, μαύρο όλα τ' άλλα ... ."
House cleaning and stocking up the fridge day here in Toronto! Απίστευτη γκλαμουριά το να ζεις μόνος σου στο εξωτερικό.
Την είχα διαβάσει την ιστορία παλιά. Αν μπορείς να κάνεις ένα βήμα πίσω, και να βρεις άλλους μη πεπατημένους δρόμους να προσεγγίσεις το πρόβλημα σου, είσαι τυχερός. Ξέρω ελάχιστους με την ικανότητα αυτή. Είναι και που δεν μας μαθαίνουν να σκεφτόμαστε μόνοι μας. Προκατασκευασμένη και αναμασημένη τροφή, η γνώση σήμερα!