Δύο μέρες ακόμα για τις " διακοπές" και ... οι ώρες δεν περνάνε! Ξύπνησα χαράματα ( ταπ ταπ, κοιτάζοντας έξω... ακόμα χαράματα είναι, σκοτεινιά), νίκησα την πρωϊνή κίνηση (κίνηση-KV : 500-2) και ξεκίνησα την (κλασσική πλέον) προ-Χριστουγεννιάτικη αντίστροφη μέτρηση: τελευταία πειράματα (αυτά που ΔΕΝ παίρνουν αναβολή), τελευταία γραφειοκρατικά (να ξανασυστηθώ στην γραμματέα μου), απάντηση στα mail που είχα ... "ξεχάσει", καθάρισμα γραφείου. Αυτό το τελευταίο δεν έχει συνήθως ευτυχή κατάληξη ... Πάντα λέω να μην μου πειράζουν το γραφείο γιατί ΞΕΡΩ ακριβώς που έχω το κάθε-τι ... Αυτό είναι αλήθεια ... Κάτω από άναρχες στίβες, θα βρω -με την πρώτη προσπάθεια- αυτό ακριβώς που θέλω : κάποιος ακατανόητος μηχανισμός μου προσφέρει έλεγχο της απόλυτης αναρχίας που δημιουργώ καθημερινά! Απλά ... ( γιατί πάντα υπάρχει ένα απλά;;;) μαζί με τα διάφορα κάθε-τι μου, στις στίβες τρυπώνουν (άγνωστο πως) και κάποια άάάάλλα κάθε-τι των οποίων την ύπαρξη αγνοώ, ξεχνάω ή -το πιο σύνηθες- απωθώ!!! μμμ ... Σήμερα, που νοιώθω ξεκούραστη και έτοιμη να σβήσω λίγο από το 2005 είναι ευκαιρία να τους επιτεθώ! Μεγάλο κουτί δίπλα μου (ανακύκλωση, δεν αντέχω να πετάω χαρτί) και ξεκινάω! Στόχος μέχρι το απόγευμα να έχω πετάξει τα ... άχρηστα του 2005 -και είχε πολλά ! Καλημέρα !!!
(συννεφιά είναι, θα περάσει. Την αγνοούμε επιδεικτικά! Mην ξεχνάτε από αύριο οι μέρες μεγαλώνουν!!!)
|
Έτσι είναι οι καλές νοικοκυρές.
Παραμονές γιορτών κάνουν τη λάτρα του "σπιτιού".
Πρόσεχε μόνο στο .. τίναγμα των χαλιών :-))
Καλημέρα !!!