Χτες ανακάλυψα, σχεδόν δίπλα στο σπίτι μου, ένα θερινό cinema !!! Ξέρω η φράση είναι υπερβολικά τονισμένη, δεν είναι και τόσο παράξενο πια να βρει κανείς ένα θερινό cinema στην μέση του καλοκαιριού ... δεν ξέρω γιατί τα είχα συνδέσει τόσο με Ελλάδα ... Πραγματικά ήταν το τελευταίο που περίμενα να δω εδώ όταν ! Απίστευτη έκπληξη, φυσικά και μπήκα αμέσως με ένα και μοναδικό στόχο: να μου αποδείξω ότι δεν έχει καμμία σχέση με τα "δικά μας" cinema. Ήμουν απόλυτα σίγουρη ότι θα ήταν απλά μια θλιβερή παραλλαγή και όπως κάθε φορά που είμαι απόλυτα σίγουρη, έκανα λάθος! Υπέροχος χώρος, δροσερός, μπορεί να μην είχε αγιόκλημα και γιασεμί, είχε όμως χαρακτήρα και ζεστασιά! (γαμ@τ@ , όταν χάνω ένα από τα πράγματα που "μυρίζουν Ελλάδα" σχεδόν μελαγχολώ!) Η ταινία "House of flying daggers" του Zhang Yimou και ... ό,τι και να γράψω θα είναι λίγο! Μια ιστορία αγάπης (και μίσους) που βγάζει με τον πιο παράξενο τρόπο, απίστευτο ρομαντισμό και τρυφερότητα ... Δυνατές εικόνες, ανεπανάληπτη μουσική! [plus αγγλικοί υπότιτλοι, σπάνια πολυτέλεια στις γαλλόφωνες περιοχές να δει κανείς το original version, έπρεπε να γράψω lotto χτες] Για 2 ώρες ξέχασα τα deadlines μου, την δουλειά, την Γενεύη, ακόμα και την Ελλάδα. Και για να μην παραγίνω ρομαντική και παρεξηγηθώ: Είναι μια ταινία που πολύ ευχάριστα θα ξανάβλεπα ακόμα και αμέσως ΑΝ στην χώρα του χρήματος και των τυριών είχαν προβλέψει και μεταμεσονύχτιες προβολές :-)
Όμορφες οι εικόνες, που έφερες τουλάχιστον στη δική μου τη μνήμη, με αυτό σου το post. Η αλήθεια είναι ότι το αγιόκλιμα και το γιασεμί έχουν αρχίσει εκλείπουν από την αττική γη τουλάχιστον Και τα θερινά σινεμά επίσης. Θυμάμαι, στην περίοδο της εφηβικής μου ηλικίας, υπήρχαν στη γειτονιά μου επτά θερινοί κινηματογράφοι. Τώρα; Τώρα μόνο ένας!!! Ας είναι. Να είσαι καλά εσύ και να ζεις τέτοιες όμορφες στιγμές και να τις μοιράζεσαι ...
"'Οσο είσαι στην διαδικασία επιλογής τα πάντα είναι πολυχρωματικά. Αλλά δεν χρειάζεται να έχεις 1,7 εκατομύρια χρώματα (overanalyzing) και τα 7 της ίριδας αρκούν! Μόλις όμως πάρεις την απόφαση τα πάντα γίνονται άσπρο-μαύρο. Άσπρο η απόφασή σου, μαύρο όλα τ' άλλα ... ."
Όμορφες οι εικόνες, που έφερες τουλάχιστον στη δική μου τη μνήμη, με αυτό σου το post.
Η αλήθεια είναι ότι το αγιόκλιμα και το γιασεμί έχουν αρχίσει εκλείπουν από την αττική γη τουλάχιστον
Και τα θερινά σινεμά επίσης.
Θυμάμαι, στην περίοδο της εφηβικής μου ηλικίας, υπήρχαν στη γειτονιά μου επτά θερινοί κινηματογράφοι.
Τώρα;
Τώρα μόνο ένας!!!
Ας είναι.
Να είσαι καλά εσύ και να ζεις τέτοιες όμορφες στιγμές και να τις μοιράζεσαι ...